ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๔ สุตฺต. ม. มูลปณฺณาสกํ
     [๕๕๔]   เอวํ  วุตฺเต  ภิกฺขเว  พโก  พฺรหฺมา  มํ  เอตทโวจ อหํ
หิ    มาริส   นิจฺจํเยว   สมานํ   นิจฺจนฺติ   วทามิ   ธุวํเยว   สมานํ
ธุวนฺติ    วทามิ   สสฺสตํเยว   สมานํ   สสฺสตนฺติ   วทามิ   เกวลํเยว
สมานํ    เกวลนฺติ    วทามิ    อจวนธมฺมํเยว   สมานํ   อจวนธมฺมนฺติ
วทามิ   ฯ   ยตฺถ   จ  ปน  น  ชายติ  น  ชียติ  น  มียติ  น  จวติ
น   อุปปชฺชติ   ตเทวาหํ   วทามิ   อิทํ   หิ   น   ชายติ   น  ชียติ
น    มียติ    น   จวติ   น   อุปปชฺชติ   อสนฺตญฺจ   ปนญฺ   อุตฺตรึ
นิสฺสรณํ    นตฺถญฺ    อุตฺตรึ   นิสฺสรณนฺติ   วทามิ   ฯ   อเหสุํ   โข
ภิกฺขุ    ตยา    ปุพฺเพ    สมณพฺราหฺมณา    โลกสฺมึ   ยาวตกํ   ตุยฺหํ
กสิณํ อายุํ ตาวตกํ เต ๑- ตโปกมฺมเมว อโหสิ ฯ
     {๕๕๔.๑}   เต  โข  เอวํ  ชาเนยฺยุํ  สนฺตํ  ๒-  วา อญฺ อุตฺตรึ
นิสฺสรณํ   อตฺถญฺ   อุตฺตรึ   นิสฺสรณนฺติ   อสนฺตํ   วา   อญฺ   อุตฺตรึ
นิสฺสรณํ   นตฺถญฺ   อุตฺตรึ   นิสฺสรณนฺติ   ฯ  กินฺตาหํ  ๓-  ภิกฺขุ  เอวํ
วทามิ   น   เจวญฺ   อุตฺตรึ   นิสฺสรณํ   ทกฺขิสฺสสิ  ยาวเทว  จ  ปน
กิลมถสฺส   วิฆาตสฺส   ภาคี   ภวิสฺสสิ  ฯ  สเจ  โข  ตฺวํ  ภิกฺขุ  ปวึ
อชฺโฌสิสฺสสิ   โอปสายิโก   เม   ภวิสฺสสิ  วตฺถุสายิโก  ยถากามกรณีโย
พาหิเตยฺโย  ฯ  สเจ  ปน ๔- อาปํ เตชํ วายํ ภูเต เทเว ปชาปตึ พฺรหฺมํ
อชฺโฌสิสฺสสิ   โอปสายิโก   เม   ภวิสฺสสิ  วตฺถุสายิโก  ยถากามกรณีโย
พาหิเตยฺโยติ ฯ
     {๕๕๔.๒}   อหมฺปิ  โข  เอตํ  ๕-  พฺรเหฺม  ชานามิ ฯ สเจ ปวึ
อชฺโฌสิสฺสามิ      โอปสายิโก      เต     ภวิสฺสามิ     วตฺถุสายิโก
@เชิงอรรถ:  ม. ยุ. เตสํ ฯ  ม. สนฺตญฺจ ปนญฺ ม. ยุ. ตํ ตาหํ ฯ
@ ม. ยุ. ปนสทฺโท นตฺถิ ฯ  ม. เอวํ ฯ
ยถากามกรณีโย   พาหิเตยฺโย   ฯ  สเจ  ปน  อาปํ  เตชํ  วายํ  ภูเต
เทเว   ปชาปตึ   พฺรหฺมํ   อชฺโฌสิสฺสามิ   โอปสายิโก   เต  ภวิสฺสามิ
วตฺถุสายิโก   ยถากามกรณีโย   พาหิเตยฺโย   ๑-   ฯ  อปิจ  เต  อหํ
พฺรเหฺม    คติญฺจ    ปชานามิ    ชุติญฺจ   ปชานามิ   เอวํ   มหิทฺธิโก
พโก   พฺรหฺมา   เอวํ   มหานุภาโว   พโก  พฺรหฺมา  เอวํ  มเหสกฺโข
พโก พฺรหฺมาติ ฯ
     {๕๕๔.๓}   ยถากถํ   ปน   เม   ตฺวํ  มาริส  คติญฺจ  ปชานาสิ
ชุติญฺจ     ปชานาสิ    เอวํ    มหิทฺธิโก    พโก    พฺรหฺมา    เอวํ
มหานุภาโว พโก พฺรหฺมา เอวํ มเหสกฺโข พโก พฺรหฺมาติ ฯ
       ยาวตา จนฺทิมสุริยา ปริหรนฺติ  ทิสา ภนฺติ วิโรจนา
       ตาว สหสฺสธา โลโก          เอตฺถ เต วตฺตตี ๒- วโส
       ปโรปรญฺจ ชานาสิ             อโถ ราค วิราคินํ
       อิตฺถภาวญฺถาภาวํ           สตฺตานํ อาคตึ คตินฺติ ฯ
เอวํ   โข   เต   อหํ   พฺรเหฺม   คติญฺจ  ปชานามิ  ชุติญฺจ  ปชานามิ
เอวํ   มหิทฺธิโก   พโก   พฺรหฺมา   เอวํ   มหานุภาโว  พโก  พฺรหฺมา
เอวํ มเหสกฺโข พโก พฺรหฺมาติ ฯ
     {๕๕๔.๔}   อตฺถิ  โข  พฺรเหฺม  อญฺเ  ตโย  กายา  ตตฺถ  ๓-
ตฺวํ   น   ชานาสิ  น  ปสฺสสิ  ตฺยาหํ  ชานามิ  ปสฺสามิ  ฯ  อตฺถิ  โข
พฺรเหฺม   อาภสฺสรา   นาม   กาโย   ฯ  ยโต  ตฺวํ  จุโต  อิธูปปนฺโน
ตสฺส  เต  อติจิรนิวาเสน  สา  สติ  มุฏฺา  เตน  ตํ  ตฺวํ  น  ชานาสิ
น    ปสฺสสิ    ตมหํ    ชานามิ   ปสฺสามิ   ฯ   เอวมฺปิ   โข   อหํ
พฺรเหฺม     เนว     เต    สมสโม    อภิญฺาย    กุโต    นีเจยฺยํ
@เชิงอรรถ:  ม. พาหิเตยฺโยติ ฯ  ม. วตฺตเต ฯ  โป. ม. ตํ ฯ
อถ  โข  อหเมว  ตยา  ภิยฺโย  ฯ  อตฺถิ  โข  พฺรเหฺม  สุภกิณฺหา นาม
กาโย  เวหปฺผลา  นาม  กาโย  [๑]-  ตํ  ตฺวํ  น  ชานาสิ  น ปสฺสสิ
ตมหํ   ชานามิ   ปสฺสามิ   ฯ   เอวมฺปิ  โข  อหํ  พฺรเหฺม  เนว  เต
สมสโม   อภิญฺาย  กุโต  นีเจยฺยํ  อถ  โข  อหเมว  ตยา  ภิยฺโย  ฯ
ปวี    โข   อหํ   พฺรเหฺม   ปวิโต   อภิญฺาย   ยาวตา   ปวิยา
ปวิตฺเตน   ๒-   อนนุภูตํ   ตทภิญฺาย   ปวี   ๓-  นาโหสึ  ปวิยา
นาโหสึ ปวิโต นาโหสึ ปวี เมติ นาโหสึ ปวึ นาภิวทึ ฯ
     {๕๕๔.๕}   เอวมฺปิ  โข  อหํ  พฺรเหฺม  เนว เต สมสโม อภิญฺาย
กุโต  นีเจยฺยํ  อถ  โข  อหเมว  ตยา  ภิยฺโย  ฯ อาปํ โข อหํ พฺรเหฺม
ฯเปฯ  เตชํ  โข  อหํ  พฺรเหฺม ... วายํ โข อหํ พฺรเหฺม ... ภูเต โข
อหํ  พฺรเหฺม  ...  เทเว  โข  อหํ  พฺรเหฺม  ...  ปชาปตึ  โข  อหํ
พฺรหฺเม   ...   พฺรหฺมํ  โข  อหํ  พฺรเหฺม  ...  อาภสฺสเร  โข  อหํ
พฺรเหฺม  ...  สุภกิเณฺห  โข  อหํ  พฺรเหฺม  ...  เวหปฺผเล  โข  อหํ
พฺรเหฺม  ...  อภิภุํ  โข  อหํ  พฺรเหฺม  ...  สพฺพํ  โข  อหํ  พฺรเหฺม
สพฺพโต     อภิญฺาย     ยาวตา    สพฺพสฺส    สพฺพตฺเตน    อนนุภูตํ
ตทภิญฺาย    สพฺพํ    นาโหสึ   สพฺพสฺมึ   นาโหสึ   สพฺพโต   นาโหสึ
สพฺพํ   เมติ  นาโหสึ  สพฺพํ  นาภิวทึ  ฯ  เอวํ  ๔-  โข  อหํ  พฺรเหฺม
เนว   เต  สมสโม  อภิญฺาย  กุโต  นีเจยฺยํ  อถ  โข  อหเมว  ตยา
ภิยฺโยติ   ฯ   สเจ   โข   เต   มาริส  สพฺพสฺส  สพฺพตฺเตน  อนนุภูตํ
ตทภิญฺาย    มา    เหว    เต    ริตฺตกเมว    อโหสิ   ตุจฺฉกเมว
@เชิงอรรถ:  ม. อภิภู นาม กาโย ...  ม. ยุ. ปวตฺเตน ฯ  ม. ปวึ นาปโหสึ
@ ม. ยุ. เอวํ ปิ โข ฯ
อโหสิ   ๑-   ฯ   วิญฺาณํ   อนิทสฺสนํ   อนนฺตํ   สพฺพโตปภํ   ปวิยา
ปวิตฺเตน     อนนุภูตํ    อาปสฺส    อาปตฺเตน    อนนุภูตํ    เตชสฺส
เตชตฺเตน   อนนุภูตํ   วายสฺส   วายตฺเตน   อนนุภูตํ  ภูตานํ  ภูตตฺเตน
อนนุภูตํ    เทวานํ    เทวตฺเตน   อนนุภูตํ   ปชาปติสฺส   ปชาปติตฺเตน
อนนุภูตํ     พฺรหฺมุโน    ๒-    พฺรหฺมตฺเตน    อนนุภูตํ    อาภสฺสรานํ
อาภสฺสรตฺเตน     อนนุภูตํ     สุภกิณฺหานํ     สุภกิณฺหตฺเตน    อนนุภูตํ
เวหปฺผลานํ   เวหปฺผลตฺเตน   อนนุภูตํ   อภิภุสฺส   อภิภุตฺเตน   อนนุภูตํ
สพฺพสฺส    สพฺพตฺเตน    อนนุภูตํ    ฯ    หนฺท   จรหิ   เต   มาริส
อนฺตรธายามีติ   ฯ  หนฺท  จรหิ  เม  ตฺวํ  พฺรเหฺม  อนฺตรธายสฺสุ  สเจ
วิสหสีติ ฯ
     {๕๕๔.๖}   อถ   โข   ภิกฺขเว  พโก  พฺรหฺมา  อนฺตรธายิสฺสามิ
สมณสฺส   โคตมสฺส   อนฺตรธายิสฺสามิ   สมณสฺส   โคตมสฺสาติ   เนวสฺสุ
เม   สกฺโกติ   อนฺตรธายิตุํ   ฯ   เอวํ   วุตฺเต   อหํ   ภิกฺขเว  พกํ
พฺรหฺมานํ   เอตทโวจํ   หนฺท   จรหิ   เต  พฺรเหฺม  อนฺตรธายามีติ  ฯ
หนฺท   จรหิ   เม   ตฺวํ  มาริส  อนฺตรธายสฺสุ  สเจ  วิสหสีติ  ฯ  อถ
ขฺวาหํ  ภิกฺขเว  ตถารูปํ  อิทฺธาภิสงฺขารํ  อภิสงฺขาเรสึ  ๓-  เอตฺตาวตา
พฺรหฺมา   จ   พฺรหฺมปริสา   จ   พฺรหฺมปาริสชฺชา   จ   สทฺทญฺจ   เม
สุยฺยนฺติ ๔- น จ  มํ ทกฺขนฺตีติ ๕- ฯ อนฺตรหิโต อิมํ คาถํ อภาสึ
       ภเววาหํ ภยํ ทิสฺวา      ภวญฺจ วิภเวสินํ
       ภวํ นาภิวทึ กิญฺจิ        นนฺทิญฺจ น อุปาทิยนฺติ ฯ
@เชิงอรรถ:  ม. อโหสีติ ฯ  โป. ม. พฺรหฺมานํ ฯ  สี. ม. ยุ. อภิสงฺขาสึ ฯ  สี. ม. ยุ.
@โสสฺสนฺติ ฯ  ยุ. ทกฺขินฺติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๒ หน้าที่ ๕๙๓-๕๙๖. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=12&item=554&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=12&item=554&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=12&item=554&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=12&item=554&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=554              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=8&A=7994              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=8&A=7994              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๒ http://84000.org/tipitaka/read/?index_12

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :