ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ
   ฉบับหลวง   บาลีอักษรไทย   PaliRoman 
อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๑ ภาษาบาลี อักษรไทย พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๓ สุตฺต. ที. ปาฏิกวคฺโค
     [๒๒๒]  เตน  โข  ปน  สมเยน  ปาเวยฺยกานํ  มลฺลานํ  อุพฺภตกํ
นาม   นวํ   สณฺาคารํ   อจิรการิตํ   โหติ  อนชฺฌาวุตฺถํ  สมเณน  วา
พฺราหฺมเณน  วา  เกนจิ  วา  มนุสฺสภูเตน  ฯ  อสฺโสสุํ  โข ปาเวยฺยกา
มลฺลา   ภควา   กิร   มลฺเลสุ   จาริกญฺจรมาโน   มหตา  ภิกฺขุสงฺเฆน
สทฺธึ   ปญฺจมตฺเตหิ   ภิกฺขุสเตหิ   ปาวํ   อนุปฺปตฺโต   ปาวายํ   วิหรติ
จุนฺทสฺส   กมฺมารปุตฺตสฺส   อมฺพวเนติ   ฯ   อถโข  ปาเวยฺยกา  มลฺลา
เยน    ภควา   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา   ภควนฺตํ   อภิวาเทตฺวา
เอกมนฺตํ   นิสีทึสุ   ฯ   เอกมนฺตํ   นิสินฺนา   โข  ปาเวยฺยกา  มลฺลา
ภควนฺตํ   เอตทโวจุํ   อิธ  ภนฺเต  ปาเวยฺยกานํ  มลฺลานํ  อุพฺภตกนฺนาม
นวํ   สณฺาคารํ   อจิรการิตํ   โหติ   ๑-   อนชฺฌาวุตฺถํ  สมเณน  วา
พฺราหฺมเณน  วา  เกนจิ  วา  มนุสฺสภูเตน  ตญฺจ  โข  ๒- ภนฺเต ภควา
ปมํ   ปริภุญฺชตุ   ภควตา   ปมํ  ปริภุตฺตํ  ปจฺฉา  ปาเวยฺยกา  มลฺลา
ปริภุญฺชิสฺสนฺติ   ตทสฺส   ๓-   ปาเวยฺยกานํ   มลฺลานํ   ทีฆรตฺตํ  หิตาย
สุขายาติ  ฯ  อธิวาเสสิ  โข ๔- ภควา ตุณฺหีภาเวน ฯ อถโข ปาเวยฺยกา
@เชิงอรรถ:  ยุ. อยํ น ทิสฺสติ ฯ  ยุ. ตํ ภนฺเต ฯ  ยุ. ปาเวยฺยกา มลฺลา ปริภุญฺชิสฺสนฺติ
@ตทสุสาติ อิเม ปาา น ทิสฺสนฺติ ฯ  ยุ. โขสทฺโท น ทิสฺสติ ฯ
มลฺลา  ภควโต  อธิวาสนํ  วิทิตฺวา  อุฏฺายาสนา  ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา
ปทกฺขิณํ    กตฺวา    เยน    สณฺาคารํ   เตนุปสงฺกมึสุ   อุปสงฺกมิตฺวา
สพฺพสนฺถรึ    สณฺาคารํ    สนฺถริตฺวา   ๑-   อาสนานิ   ปญฺาเปตฺวา
อุทกมณิกํ    ปติฏฺาเปตฺวา   เตลปฺปทีปํ   อาโรเปตฺวา   เยน   ภควา
เตนุปสงฺกมึสุ  อุปสงฺกมิตฺวา  ภควนฺตํ  อภิวาเทตฺวา  เอกมนฺตํ  อฏฺสุ  ฯ
เอกมนฺตํ  ิตา  โข  เต  ๒-  ปาเวยฺยกา  มลฺลา  ภควนฺตํ  เอตทโวจุํ
สพฺพสนฺถริสนฺถตํ   ๓-   ภนฺเต  สณฺาคารํ  [๔]-  อาสนานิ  ปญฺตฺตานิ
อุทกมณิโก   ปติฏฺาปิโต   เตลปฺปทีโป   อาโรปิโต   ยสฺสทานิ   ภนฺเต
ภควา กาลํ มญฺตีติ ฯ



             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรไทย เล่มที่ ๑๑ หน้าที่ ๒๒๒-๒๒๓. http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=11&item=222&items=1              อ่านโดยใช้เครื่องหมาย [เลขข้อ] เป็นเกณฑ์แบ่งข้อ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=11&item=222&items=1&mode=bracket              อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลีอักษรโรมัน :- http://84000.org/tipitaka/read/roman_item_s.php?book=11&item=222&items=1              อ่านเทียบพระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับหลวง :- http://84000.org/tipitaka/read/byitem_s.php?book=11&item=222&items=1              ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :- http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=11&i=222              The Pali Atthakatha in Thai :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_th.php?B=6&A=4096              The Pali Atthakatha in Roman :- http://84000.org/tipitaka/atthapali/read_rm.php?B=6&A=4096              สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๑ http://84000.org/tipitaka/read/?index_11

อ่านหัวข้อแรกอ่านหัวข้อที่แล้วแสดงหมายเลขหน้า
ในกรณี :- 
   บรรทัดแรกของแต่ละหน้าอ่านหัวข้อถัดไปอ่านหัวข้อสุดท้าย คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย

บันทึก ๑๒ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๕๙. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากพระไตรปิฎกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]

สีพื้นหลัง :