พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗  พระวินัยปิฎกเล่มที่ ๗ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
จุลวรรค ภาค ๒

รวมเรื่องที่มีในสัตตสติกขันธกะ
                                       พวกภิกษุวัชชีบุตรแสดงวัตถุ ๑๐ ประการ
                          บรรจุน้ำให้เต็มถาดสำริดวางไว้ในโรงอุโบสถ
                          แนะนำให้อุบาสกอุบาสิกาถวายรูปิยะ
                          เมื่อพระยสกากัณฑกบุตรไม่เห็นด้วยก็ลงปฏิสารณียกรรม
                          ท่านพระยสกากัณฑกบุตรพร้อมด้วยอนุทูตเข้าไปกรุงเวสาลี
                                       ท่านพระยสกากัณฑกบุตรกล่าวว่า
                          พระผู้มีพระภาคตรัสเครื่องมัวหมอง ๔ อย่างของสมณพราหมณ์
                          เปรียบเหมือนเครื่องมัวหมองของดวงจันทร์ดวงอาทิตย์
                          สมณพราหมณ์รับทองและเงินย่อมเศร้าหมอง
                          ต่อมา ท่านพระยสกากัณฑกบุตรไปปรากฏตัวที่กรุงโกสัมพี
                                       ภิกษุชาวเมืองปาเฐยยะ ชาวอวันตีและทักขิณาบถปรึกษากัน
                          แสวงหาพรรคพวก ในขณะที่ท่านพระเรวตะพักอยู่ที่เมืองโสเรยยะ
                          ต่อไปเมืองสังกัสสะ เมืองกัณณกุชชะ เมืองอุทุมพระ สหชาตินคร
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๗ หน้า : ๔๑๙}

                                                                 พระวินัยปิฎก จูฬวรรค [๑๒. สัตตสติกขันธกะ]
                                                                 รวมเรื่องที่มีในสัตตสติกขันธกะ
                                       ท่านพระสัมภูตสาณวาสีบอกท่านพระยสกากัณฑกบุตร
                          ให้ไปถามปัญหากับท่านพระเรวตะในขณะที่ท่านเชิญภิกษุ
                          อันเตวาสิกให้สวดสรภัญญะจบ
                                       พวกภิกษุวัชชีบุตรชาวกรุงเวสาลีได้ทราบข่าวว่า
                          พระยสกากัณฑกบุตรจะวินิจฉัยอธิกรณ์
                          จึงแสวงหาพรรคพวก
                          จัดเตรียมสมณบริขารมีบาตรเป็นต้นโดยสารเรือไปสหชาตินคร
                                       พระอุตตระรับคำของพวกภิกษุวัชชีบุตร
                          ถูกท่านพระเรวตะตำหนิร้ายแรง
                          สงฆ์มุ่งจะวินิจฉัยอธิกรณ์ไปกรุงเวสาลี
                          ในขณะที่ท่านพระเรวตะตอบท่านพระสัพพกามีว่า
                          ตัวท่านเองอยู่ด้วยเมตตาวิหารธรรม
                          เมื่อจะวินิจฉัยอธิกรณ์ ได้ประกาศให้สงฆ์ทราบทั่วกันว่า
                          จะระงับอธิกรณ์ด้วยอุพพาหิกวิธี
สัตตสติกขันธกะ จบ
จูฬวรรค จบ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๗ หน้า : ๔๒๐}

พระไตรปิฎกเล่มที่ ๗ วินัยปิฎกที่ ๗ จุลวรรค ภาค ๒ จบ
             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๗ หน้าที่ ๔๑๙-๔๒๐.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=7&A=11384&w=
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=7&siri=123
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [คลิกเพื่อฟัง]
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=7&A=8249&Z=8264&pagebreak=0
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=7&i=664
             ศึกษาพระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=7&item=664&items=1
             ศึกษาพระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=7&item=664&items=1
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๗
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu7