พระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙  พระสุตตันตปิฎกเล่มที่ ๑๑ [ฉบับมหาจุฬาฯ]
สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [๑. มัคคสังยุต]
                                                                 ๑๔. โอฆวรรค ๘. อุปาทานักขันธสูตร
             ๓. ถีนมิทธนิวรณ์ (สิ่งกั้นจิตไม่ให้บรรลุความดีคือความหดหู่และเซื่องซึม)
             ๔. อุทธัจจกุกกุจจนิวรณ์ (สิ่งกั้นจิตไม่ให้บรรลุความดีคือความฟุ้งซ่าน
และร้อนใจ)
             ๕. วิจิกิจฉานิวรณ์ (สิ่งกั้นจิตไม่ให้บรรลุความดีคือความลังเลสงสัย)
             นิวรณ์ ๕ ประการนี้
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละนิวรณ์ทั้ง ๕ ประการนี้ ฯลฯ
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ นี้ ฯลฯ”
นีวรณสูตรที่ ๗ จบ
๘. อุปาทานักขันธสูตร
ว่าด้วยอุปาทานขันธ์
             [๑๗๙] “ภิกษุทั้งหลาย อุปาทานขันธ์ (กองอันเป็นที่ตั้งแห่งความยึดมั่น) ๕
ประการนี้
             อุปาทานขันธ์ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ
                          ๑. รูปูปาทานขันธ์ (อุปาทานขันธ์คือรูป)
                          ๒. เวทนูปาทานขันธ์ (อุปาทานขันธ์คือเวทนา)
                          ๓. สัญญูปาทานขันธ์ (อุปาทานขันธ์คือสัญญา)
                          ๔. สังขารูปาทานขันธ์ (อุปาทานขันธ์คือสังขาร)
                          ๕. วิญญาณูปาทานขันธ์ (อุปาทานขันธ์คือวิญญาณ)
             อุปาทานขันธ์ ๕ ประการนี้
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุปาทานขันธ์ทั้ง ๕ ประการนี้ ฯลฯ
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ นี้ ฯลฯ
อุปาทานักขันธสูตรที่ ๘ จบ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๙ หน้า : ๑๐๕}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [๑. มัคคสังยุต]
                                                                 ๑๔. โอฆวรรค ๑๐. อุทธัมภาคิยสูตร
๙. โอรัมภาคิยสูตร
ว่าด้วยโอรัมภาคิยสังโยชน์
             [๑๘๐] “ภิกษุทั้งหลาย โอรัมภาคิยสังโยชน์ (สังโยชน์เบื้องต่ำ) ๕ ประการนี้
             โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ
                          ๑. สักกายทิฏฐิ (ความเห็นว่าเป็นตัวของตน)
                          ๒. วิจิกิจฉา (ความลังเลสงสัย)
                          ๓. สีลัพพตปรามาส (ความถือมั่นศีลพรต)
                          ๔. กามฉันทะ (ความพอใจในกาม)
                          ๕. พยาบาท (ความคิดปองร้าย)
             โอรัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการนี้
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละโอรัมภาคิยสังโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้ ฯลฯ
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ นี้ ฯลฯ
โอรัมภาคิยสูตรที่ ๙ จบ
๑๐. อุทธัมภาคิยสูตร
ว่าด้วยอุทธัมภาคิยสังโยชน์
             [๑๘๑] “ภิกษุทั้งหลาย อุทธัมภาคิยสังโยชน์ (สังโยชน์เบื้องสูง) ๕ ประการนี้
             อุทธัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ
                          ๑. รูปราคะ (ความติดใจในอารมณ์แห่งรูปฌาน)
                          ๒. อรูปราคะ (ความติดใจในอารมณ์แห่งอรูปฌาน)
                          ๓. มานะ (ความถือตัว)
                          ๔. อุทธัจจะ (ความฟุ้งซ่าน)
                          ๕. อวิชชา (ความไม่รู้แจ้ง)
             อุทธัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการนี้
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๙ หน้า : ๑๐๖}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [๑. มัคคสังยุต]
                                                                 ๑๔. โอฆวรรค ๑๐. อุทธัมภาคิยสูตร
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้
             อริยมรรคมีองค์ ๘ เป็นอย่างไร
             คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
             ๑. เจริญสัมมาทิฏฐิอันอาศัยวิเวก ฯลฯ
             ๘. เจริญสัมมาสมาธิอันอาศัยวิเวก อาศัยวิราคะ อาศัยนิโรธ น้อมไป
ในโวสสัคคะ
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ นี้เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้
             ภิกษุทั้งหลาย อุทธัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการนี้
             อุทธัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการ อะไรบ้าง คือ
                          ๑. รูปราคะ 	๒. อรูปราคะ
                          ๓. มานะ    	๔. อุทธัจจะ
                          ๕. อวิชชา
             อุทธัมภาคิยสังโยชน์ ๕ ประการนี้
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้
             อริยมรรคมีองค์ ๘ เป็นอย่างไร
             คือ ภิกษุในธรรมวินัยนี้
             ๑. เจริญสัมมาทิฏฐิ ฯลฯ
             ๘. เจริญสัมมาสมาธิอันเป็นธรรมมีการกำจัดราคะ โทสะ และโมหะเป็นที่สุด
... อันหยั่งลงสู่อมตะ มีอมตะเป็นเบื้องหน้า มีอมตะเป็นที่สุด
... อันน้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๙ หน้า : ๑๐๗}

                                                                 พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค [๑. มัคคสังยุต]
                                                                 ๑๔. โอฆวรรค รวมพระสูตรที่มีในวรรค
             ภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเจริญอริยมรรคมีองค์ ๘ นี้ เพื่อรู้ยิ่ง เพื่อกำหนดรู้
เพื่อความสิ้นไป เพื่อละอุทธัมภาคิยสังโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้”
อุทธัมภาคิยสูตรที่ ๑๐ จบ
โอฆวรรคที่ ๑๔ จบ
รวมพระสูตรที่มีในวรรคนี้ คือ
                          ๑. โอฆสูตร           	๒. โยคสูตร
                          ๓. อุปาทานสูตร    	๔. คันถสูตร
                          ๕. อนุสยสูต         	๖. กามคุณสูตร
                          ๗. นีวรณสูตร        	๘. อุปาทานักขันธสูตร
                          ๙. โอรัมภาคิยสูตร 	๑๐. อุทธัมภาคิยสูตร
รวมวรรคที่มีในสังยุตนี้ คือ
                          ๑. อวิชชาวรรค                   	๒. วิหารวรรค
                          ๓. มิจฉัตตวรรค                 	๔. ปฏิปัตติวรรค
                          ๕. อัญญติตถิยเปยยาลวรรค  	๖. สุริยเปยยาลวรรค
                          ๗. เอกธัมมเปยยาลวรรค      	๘. ทุติยเอกธัมมเปยยาลวรรค
                          ๙. คังคาเปยยาลวรรค          	๑๐. ทุติยคังคาเปยยาลวรรค
                          ๑๑. อัปปมาทวรรค             	๑๒. พลกรณียวรรค
                          ๑๓. เอสนาวรรค                 	๑๔. โอฆวรรค
มัคคสังยุตที่ ๑ จบ
{ที่มา : โปรแกรมพระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย เล่ม : ๑๙ หน้า : ๑๐๘}


             เนื้อความพระไตรปิฎกฉบับมหาจุฬาฯ เล่มที่ ๑๙ หน้าที่ ๑๐๕-๑๐๘.
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_read.php?B=19&A=2827&w=
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/m_siri.php?B=19&siri=73
             ฟังเนื้อความพระไตรปิฎก : [1], [2]. 
             อ่านเทียบพระไตรปิฎกฉบับหลวง :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=2022&Z=2143&pagebreak=0
             ศึกษาอรรถกถานี้ได้ที่ :-
http://84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=19&i=333
             ศึกษาพระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี อักษรไทย :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/pali_item_s.php?book=19&item=333&items=22
             ศึกษาพระไตรปิฏกฉบับภาษาบาลี อักษรโรมัน :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/roman_item_s.php?book=19&item=333&items=22
             สารบัญพระไตรปิฎกเล่มที่ ๑๙
http://84000.org/tipitaka/read/?index_mcu19