อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๗๗.

อยญฺเจตฺถ ปโยโค. อปิจ เม อิทํ ภนฺเตติ อปิจ โข ปน ^๑- เม อิทํ ภนฺเต กุกฺกุรวตฺตํ ทีฆรตฺตํ สมาทินฺนํ, ตสฺมึ สมฺปชฺชนฺเตปิ วุฑฺฒิ นตฺถิ, วิปชฺชนฺเตปิ. อิติ "เอตฺตกํ กาลํ มยา กตํ กมฺมํ โมฆํ ชาตนฺ"ติ อตฺตโน วิปตฺตึ ปจฺจเวกฺขมาโน โรทามิ ภนฺเตติ. [๘๐] โควตนฺติอาทีนิ กุกฺกุรวตฺตาทีสุ วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพานิ. ควากปฺปนฺติ โคอากปฺปํ. เสสํ กุกฺกุรากปฺเป วุตฺตสทิสเมว. ยถา ปน ตตฺถ อญฺเญ กุกฺกุเร ทิสฺวา ทนฺเต วิวริตฺวา คมนากาโร, เอวมิธ อญฺเญ คาโว ทิสฺวา กณฺเณ อุกฺขิปิตฺวา คมนากาโร เวทิตพฺโพ. เสสํ ตาทิสเมว. [๘๑] จตฺตาริมานิ ปุณฺณ กมฺมานีติ กสฺมา อิมํ ธมฺมเทสนํ ^๒- อารภิ? อยํ หิ เทสนา เอกจฺจกมฺมกิริยวเสน อาคตา, อิมสฺมึ จ กมฺมจตุกฺเก กถิเต อิเมสํ กิริยา ปากฏา ภวิสฺสตีติ อิมํ เทสนํ อารภิ. อปิจ อิมํ กมฺมจตุกฺกเมว เทสิยมานํ อิเม สญฺชานิสฺสนฺติ, ตโต เอโก สรณํ คมิสฺสติ, เอโก ปพฺพชิตฺวา อรหตฺตํ ปาปุณิสฺสตีติ อยเมว เอเตสํ สปฺปายาติ ญตฺวาปิ อิมํ เทสนํ อารภิ. ตตฺถ กณฺหนฺติ กาฬกํ ทสอกุสลกมฺมปถกมฺมํ. กณฺหวิปากนฺติ อปาเย นิพฺพตฺตนโต กาฬกวิปากํ. สุกฺกนฺติ ปณฺฑรํ ทสกุสลกมฺมปถกมฺมํ. สุกฺกวิปากนฺติ สคฺเค นิพฺพตฺตนโต ปณฺฑรวิปากํ. กณฺหสุกฺกนฺติ มิสฺสกกมฺมํ. ^๓- กณฺหสุกฺกวิปากนฺต สุขทุกฺขวิปากํ. มิสฺสกกมฺมํ หิ กตฺวา อกุสเลน ติรจฺฉานโยนิยํ มงฺคลหตฺถิฏฐานาทีสุ อุปฺปนฺโน กุสเลน ปวตฺเต สุขํ เวทิยติ. กุสเลน ราชกุเลปิ นิพฺพตฺโต อกุสเลน ปวตฺเต ทุกฺขํ เวทิยติ. อกณฺหํ อสุกฺกนฺติ กมฺมกฺขยกรํ จตุมคฺคเจตนากมฺมํ อธิปฺเปตํ. ตญฺหิ ยทิ กณฺหํ ภเวยฺย, กณฺหวิปากํ ทเทยฺย. ยทิ สุกฺกํ ภเวยฺย, สุกฺกํ วิปากํ ทเทยฺย. อุภยวิปากสฺส ปน อทานโต อกณฺหาสุกฺกวิปากตฺตา "อกณฺหํ อสุกฺกนฺ"ติ วุตฺตํ. อยํ ตาว อุทฺเทเส อตฺโถ. @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อยํ สทฺโท น ทิสฺสติ ฉ.ม. เทสนํ ^๓ ฉ.ม. โวมิสฺสกกมฺมํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๗๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=77&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=1933&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=1933&modeTY=2&pagebreak=1#p77