อรรถกถาเล่มที่ ๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
ม.อ. (ปปญฺจ.๓)
หน้าที่ ๒๕๗.

ปาปุณนฺโตปิ วิกาเล ทฺวาเรสุ ปิหิเตสุ ปาปุณิ. "อชฺช สาลายํ สยิตฺวา เสฺว
มยฺหํ ภาคิเนยฺยํ ปสฺสิสฺสามี"ติ พหินคเร สาลาย นิปชฺชิ. ตสฺส รตฺติภาเค
อุฏฺฐานานิ ปวตฺตึสุ, กติปยวาเร พหิ นิกฺขมิ. ตโต ปฏฺฐาย ปทสา คนฺตุํ
อสกฺโกนฺโต ตสฺสา อิตฺถิยา องฺเก นิปชฺชิตฺวา พลวปจฺจูเส กาลมกาสิ. สา
ตสฺส มตภาวํ ญตฺวา "ทฺวีสุ รฏฺเฐสุ ๑- รชฺชํ กาเรตฺวา อิทานิ ปรสฺส พหินคเร
อนาถสาลาย อนาถกาลกิริยํ กตฺวา นิปนฺโน มยฺหํ สามิ โกสลราชา"ติอาทีนิ
วทมานา อุจฺจาสทฺเทน ปริเทวิตุํ อารภิ. มนุสฺสา สุตฺวา รญฺโญ อาโรเจสุํ.
ราชา อาคนฺตฺวา ทิสฺวา สญฺชานิตฺวา อาคตการณํ ญตฺวา มหาปริหาเรน
สรีรกิจฺจํ กริตฺวา "วิฑูฑภํ คณฺหิสฺสามี"ติ เภริญฺจาราเปตฺวา ๒- พลกายํ
สนฺนิปาเตสิ. อมจฺจา ปาเทสุ นิปติตฺวา "สเจ เทว ตุมฺหากํ มาตุโล อโรโค
อสฺส, ตุมฺหากํ คนฺตุํ ยุตฺตํ ภเวยฺย, อิทานิ ปน วิฑูฑโภปิ ตุเมฺห นิสฺสาย
ฉตฺตํ อุสฺสาเปตุํ อรหติเยวา"ติ สญฺญาเปตฺวา นิวาเรสุํ.
      ธมฺมเจติยานีติ ธมฺมสฺส จิตฺตีการวจนานิ. ตีสุ หิ รตเนสุ ยตฺถ  กตฺถจิ
จิตฺตีกาเร กเต สพฺพตฺถ กโตเยว โหติ, ตสฺมา ภควติ จิตฺตีกาเร กเต ธมฺโมปิ
กโตว โหตีติ ภควา "ธมฺมเจติยานี"ติ อาห. อาทิพฺรหฺมจริยกานีติ
มคฺคพฺรหฺมจริยสฺส อาทิภูตานิ, ปุพฺพภาคปฏิปตฺติภูตานีติ อตฺโถ. เสสํ สพฺพตฺถ
อุตฺตานเมวาติ.
                   ปปญฺจสูทนิยา มชฺฌิมนิกายฏฺฐกถาย
                     ธมฺมเจติยสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา.
                          -------------
@เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. รชฺเชสุ               ๒ ฉ.ม. เภรึ จราเปตฺวา


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๕๗.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=257&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=6473&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=6473&modeTY=2&pagebreak=1#p257