อรรถกถาเล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๕.

ภิกฺขุโน อุสฺโสฬฺหี โส ปณฺณรสหิ องฺเคหิ สมนฺนาคตภาโว"ติ ยํ เอวํ โอปมฺมสํสนฺทนํ อาคตํ, ตํ อิธ เอวํ สีลสมฺปนฺโน โหตีติ อาทิวจนโต "ตสฺสา กุกฺกุฏิยา อณฺเฑสุ ติวิธกิริยกรณํ วิย อิมสฺส ภิกฺขุโน สีลสมฺปนฺนตาทีหิ ปณฺณรสหิ ธมฺเมหิ สมงฺคีภาโว"ติ เอวํ โยเชตฺวา เวทิตพฺพํ. เสสํ สพฺพตฺถ วุตฺตสทิสเมว. [๒๘] อิมํเยว อนุตฺตรํ อุเปกฺขาสติปาริสุทฺธินฺติ อิมํ ปมชฺฌานาทีหิ ^๑- อสทิสํ อุตฺตมํ จตุตฺถชฺฌานิกํ อุเปกฺขาสติปาริสุทฺธึ. ปมา อภินิพฺภิทาติ ปโม าณเภโท. ทุติยาทีสุปิ เอเสว นโย. กุกฺกุฏโปตโก ^๒- ปน เอกวารํ มาตุกุจฺฉิโต เอกวารํ อณฺฑโกสโตติ เทฺว วาเร ชายติ. อริยสาวโก ตีหิ วิชฺชาหิ ตโย วาเร ชายติ. ปุพฺเพนิวาสจฺฉาทกํ ตมํ วิโนเทตฺวา ปุพฺเพนิวาสาเณน ปมํ ชายติ, สตฺตานํ จุติปฏิสนฺธิจฺฉาทกํ ตมํ วิโนเทตฺวา ทิพฺพจกฺขุาเณน ทุติยํ ชายติ, จตุสจฺจปฏิจฺฉาทกํ ตมํ วิโนเทตฺวา อาสวกฺขยาเณน ตติยํ ชายติ. [๒๙] อิทํปิสฺส โหติ จรณสฺมินฺติ อิทํปิ สีลวนฺตสฺส ภิกฺขุโน ^๓- จรณํ นาม โหตีติ อตฺโถ. จรณํ นาม พหุ อเนกวิธํ, สีลาทโย ปณฺณรส ธมฺมา, ตตฺถ อิทํปิ เอกํ จรณนฺติปิ อตฺโถ. ปทตฺถโต ปน จรติ เตน อคตปุพฺพํ ทิสํ คจฺฉตีติ จรณํ. เอส นโย สพฺพตฺถ. อิทํปิสฺส โหติ วิชฺชายาติ อิทํ ปุพฺเพนิวาสาณํ ตสฺส วิชฺชา นาม โหตีติ อตฺโถ. วิชฺชา นาม พหุ อเนกวิธา, วิปสฺสนาาณาทีนิ อฏฺ าณานิ, ตตฺถ อิทํปิ าณํ เอกา วิชฺชาติปิ อตฺโถ. ปทตฺถโต ปน วินิวิชฺฌิตฺวา เอตาย ชานาตีติ วิชฺชา. เอส นโย สพฺพตฺถ. วิชฺชาสมฺปนฺโน อิติปีติ ตีหิ วิชฺชาหิ วิชฺชาสมฺปนฺโน อิติปิ. จรณสมฺปนฺโน อิติปีติ ปญฺจทสหิ ธมฺเมหิ จรณสมฺปนฺโน อิติปิ. ตทุภเยน ปน วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน อิติปีติ วุจฺจติ. [๓๐] สนงฺกุมาเรนาติ โปราณกกุมาเรน, จิรกาลโต ปฏฺาย กุมาโรติ ปญฺาเตน. โส กิร มนุสฺสปเถ ปญฺจจูฬกกุมารกาเล ฌานํ นิพฺพตฺเตตฺวา @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. ปมาทิชฺฌาเนหิ ^๒ ฉ.ม. กุกฺกุฏจฺฉาปโก ^๓ ฉ.ม. สีลํ อสฺส ภิกฺขุโน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๙ หน้าที่ ๒๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=9&page=25&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=9&A=608&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=9&A=608&pagebreak=1#p25