ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๘ ภาษาบาลี อักษรไทย ม.อ. (ปปญฺจ.๒)

หน้าที่ ๑๕๙.

ชนปทมฺหิ อฏฺเฏ อุปฺปนฺเน ๑- คามโภชกํ ปาปุณาติ, ตสฺมึ วินิจฺฉิตุํ อสกฺโกนฺเต
ชนปทโภชกํ ปาปุณาติ, ตสฺมึ อสกฺโกนฺเต มหาวินิจฺฉยามจฺจํ, ตสฺมึ อสกฺโกนฺเต
เสนาปตึ, ตสฺมึ อสกฺโกนฺเต อุปราชํ, ตสฺมึ วินิจฺฉิตุํ อสกฺโกนฺเต ราชานํ
ปาปุณาติ, รญฺญา วินิจฺฉิตกาลโต ปฏฺฐาย อฏฺโฏ อปราปรํ น สญฺจรติ,
ราชวจเนเนว ฉิชฺชติ. เอวเมว อหํ หิ ปฐมํ อานนฺทํ ปุจฺฉิสฺสามิ ฯเปฯ อถ
มยํ สพฺเพปิ ทสพลํ อุปสงฺกมิตฺวา ปุจฺฉิสฺสาม, สตฺถา สพฺพญฺญุตญฺญาเณน
พฺยากริสฺสติ. เอตฺตาวตา อยํ ธมฺมเทสนา สิขาปฺปตฺตา เวปุลฺลปฺปตฺตา ภวิสฺสติ,
เอวํ อนุมติปุจฺฉํ ปุจฺฉนฺโต เถโร ปฐมํ อานนฺทตฺเถรํ ปุจฺฉิ.
    พหุสฺสุโต โหตีติ พหุ อสฺส สุตํ โหติ, นวงฺคสตฺถุสาสนํ ปาลิอนุสนฺธิปุพฺพาปร-
วเสน อุคฺคหิตํ โหตีติ อตฺโถ. สุตธโรติ สุตสฺส อาธารภูโต. ยสฺส หิ
อิโต คหิตํ อิโต ปลายติ, ฉิทฺทฆเฏ อุทกํ วิย น ติฏฺฐติ, ปริสมชฺเฌ เอกํ
สุตฺตํ วา ชาตกํ วา กเถตุํ วา วาเจตุํ วา น สกฺโกติ, อยํ น สุตธโร นาม.
ยสฺส ปน อุคฺคหิตํ พุทฺธวจนํ อุคฺคหิตกาลสทิสเมว โหติ, ทสปิ วีสปิ วสฺสานิ
สชฺฌายํ อกโรนฺตสฺส น นสฺสติ, อยํ สุตธโร นาม. สุตสนฺนิจโยติ สุตสฺส
สนฺนิจยภูโต. ยสฺส หิ สุตํ หทยมญฺชูสาย สนฺนิจิตํ สิลายํ เลขา วิย, สุวณฺณฆเฏ
๒- ปกฺขิตฺตสีหวสา วิย จ ติฏฺฐติ, ๒- อยํ สุตสนฺนิจโย นาม. ธตาติ ฐิตา ธตา
ปคุณา. เอกจฺจสฺส หิ อุคฺคหิตํ พุทฺธวจนํ ธตํ ปคุณํ นิจฺจลิตํ น โหติ, อสุกสุตฺตํ
วา ชาตกํ วา กเถหีติ วุตฺเต สชฺฌายิตฺวา สํสนฺทิตฺวา สมนุคฺคาหิตฺวา ชานิสฺสามีติ
วทติ. เอกจฺจสฺส ธตํ ปคุณํ ภวงฺคโสตสทิสํ โหติ, อสุกสุตฺตํ วา ชาตกํ วา
กเถหีติ วุตฺเต อุทฺธริตฺวา ตเมว กเถติ. ตํ สนฺธาย วุตฺตํ "ธตา"ติ.
    วจสา ปริจิตาติ สุตฺตทสกวคฺคทสกปณฺณาสทสกานํ วเสน วาจาย
สชฺฌายิตา. มนสานุเปกฺขิตาติ จิตฺเตน อนุเปกฺขิตา, ยสฺส วาจาย สชฺฌายิตํ
พุทฺธวจนํ มนสา จินฺเตนฺตสฺส ตตฺถ ตตฺถ ปากฏํ โหติ. มหาทีปํ ชาเลตฺวา
ฐิตสฺส รูปคตํ วิย ปญฺญายติ. ตํ สนฺธาเยตํ วุตฺตํ "วจสา ปริจิตา
มนสานุเปกฺขิตา"ติ. ทิฏฺฐิยา สุปฏิวิทฺธาติ อตฺถโต จ การณโต จ ปญฺญาย
สุปฏิวิทฺธา.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อุปฺปนฺโน อฏฺโฏ  ๒-๒ ฉ.ม. ปกฺขิตฺตสีหวสา จ อชฺโฌสาย ติฏฺฐติ.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๘ หน้าที่ ๑๕๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=8&page=159&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=8&A=4068&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=8&A=4068&modeTY=2&pagebreak=1#p159


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]