อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๒๔.

อตฺถานุสิฏฺฐีสุ ปริคฺคเหสุ จาติ เย อตฺถานุสาสเนสุ ปริคฺคหา อตฺถานตฺถปริคฺคาหกานิ ญาณานิ, เตสูติ อตฺโถ. สุวณฺณวณฺณลกฺขณวณฺณนา (๑๓) [๒๑๘] อกฺโกธโนติ น อนาคามิมคฺเคน โกธสฺส ปหีนตฺตา, อถโข สเจปิ เม โกโธ อุปฺปชฺเชยฺย, ขิปฺปเมว นํ ปฏิวิโนเทยฺยนฺติ เอวํ อโกธวสิกตฺตา. นาภิสชฺชีติ กุฏิลกุฏิลกณฺฐโก วิย ตตฺถ ตตฺถ มมฺมํ ตุทนฺโต วิย น ลคฺคิ. น กุปฺปิ น พฺยาปชฺชีติอาทีสุ ปุพฺพุปฺปตฺติโก โกโป. ตโต พลวตโร พฺยาปาโท. ตโต พลวตรา ปติฏฺฐิยนา. ตํ สพฺพํ อกโรนฺโต น กุปฺปิ น พฺยาปชฺชิ น ปติฏฺฐยิ. อปฺปจฺจยนฺติ โทมนสฺสํ. ปาตฺวากาสีติ น กายวิกาเรน วา วจีวิกาเรน วา ปากฏมกาสิ. อิธ กมฺมํ นาม ทีฆรตฺตํ อโกธนตา เจว สุขุมตฺถรณาทิทานญฺจ. กมฺมสริกฺขกํ นาม โกธนสฺส หิ ฉวิวณฺโณ อาวิโล โหติ มุขํ ทุทฺทสิยํ วตฺถจฺฉาทนสทิสญฺจ มณฺฑนํ นาม นตฺถิ. ตสฺมา โย โกธโน เจว วตฺถจฺฉาทนานญฺจ อทาตา, โส อิมินา การเณนสฺส ชโน โกธนาทิภาวํ ชานาตูติ ทุพฺพณฺโณ โหติ ทุสฺสณฺฐาโน. อโกธนสฺส ปน มุขํ วิโรจติ, ฉวิวณฺโณ วิปฺปสีทติ. สตฺตา หิ จตูหิ การเณหิ ปาสาทิกา โหนฺติ อามิสทาเนน วา วตฺถทาเนน วา สมฺมชฺชเนน วา อโกธนตาย วา. อิมินา จตฺตาริปิ การณานิ ทีฆรตฺตํ ตถาคเตน กตาเนว. เตนสฺส อิเมสํ กตภาวํ สเทวโก โลโก อิมินา การเณน ชานาตูติ สุวณฺณวณฺณํ มหาปุริสลกฺขณํ นิพฺพตฺตติ. ลกฺขณํ นาม อิทเมว ลกฺขณํ. สุขุมตฺถรณาทิลาภิตา อานิสํโส. [๒๑๙] อภิวิสชฺชีติ อภิวิสชฺเชสิ. มหิมิว สุโร อภิวสฺสนฺติ สุโร วุจฺจติ เทโว, มหาปฐวึ อภิวสฺสนฺโต เทโว วิย. สุรวรตโรริว อินฺโทติ สุรานํ วรตโร อินฺโท วิย. อปพฺพชฺชมิจฺฉนฺติ อปพฺพชฺชํ คิหิภาวํ อิจฺฉนฺโต. มหตึ มหินฺติ มหนฺตึ ปฐวึ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๒๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=124&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=3108&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=3108&modeTY=2&pagebreak=1#p124