อรรถกถาเล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๒๐.

มํสโลหิตาจิตาติ มํเสน เจว โลหิเตน จ อาจิตา. ตโจตฺถฏาติ ตเจน ปริโยนทฺธา นิคฺคุฬฺหา. วชตีติ คจฺฉติ. อโนมนิกฺกโมติ อโนมวิหารี เสฏฺฐวิหารี. เอณิชงฺฆลกฺขณวณฺณนา (๑๑) [๒๑๔] สิปฺปํ วาติอาทีสุ สิปฺปํ นาม เทฺวปิ สิปฺปานิ หีนญฺจ สิปฺปํ อุกฺกฏฺฐญฺจ สิปฺปํ. หีนํ นาม สิปฺปํ นฬการสิปฺปํ กุมฺภการสิปฺปํ เปสการสิปฺปํ นฺหานสิปฺปํ. อุกฺกฏฺฐํ นาม สิปฺปํ เลขา มุทฺธาคณนา. วิชฺชนฺติ ^๑- อหิวิชฺชาทิ อเนกวิธา. จรณนฺติ ปญฺจสีลํ ทสสีลํ ปาฏิโมกฺขสํวรสีลํ. กมฺมนฺติ กมฺมสฺสกตชานนปญฺญา. กิลิเสยฺยุนฺติ กิลเมยฺยุํ. อนฺเตวาสิกวตฺตํ นาม ทุกฺขํ, ตํ เนสํ มา จิรํ อโหสีติ จินฺเตสิ. ราชารหานีติ รญฺโญ อนุรูปานิ หตฺถิอสฺสาทีนิ, ตานิเยว รญฺโญ เสนาย องฺคภูตตฺตา ราชงฺคานีติ วุจฺจนฺติ, ราชูปโภคานีติ รญฺโญ อุปโภคปริโภคภณฺฑานิ, ตานิ เจว สตฺตรตนานิ จ. ราชานุจฺฉวิกานีติ รญฺโญ อนุจฺฉวิกานิ. เตสํเยว สพฺเพสํ อิทํ คหณํ. สมณารหานีติ สมณานํ อนุรูปานิ ติจีวราทีนิ. ^๒- สมณงฺคานีติ สมณานํ โกฏฺฐาสภูตา จตสฺโส ปริสา. สมณูปโภคานีติ สมณานํ อุปโภคปริกฺขารา. สมณานุจฺฉวิกานีติ เตสํเยว อธิวจนํ. อิธ ปน กมฺมํ นาม ทีฆรตฺตํ สกฺกจฺจํ สิปฺปาทิวาจนํ. กมฺมสริกฺขกํ นาม โย เอวํ สกฺกจฺจํ สิปฺปํ อวาเจนฺโต อนฺเตวาสิเก อุกฺกุฏิกาสนชงฺฆเปสนิกาทีหิ กิลเมติ, ตสฺส ชงฺฆมํสํ ลิขิตฺวา ปาติตํ วิย โหติ. ตถาคตสฺส ปน สกฺกจฺจํ วาจิตภาวํ สเทวโก โลโก อิมินา การเณน ชานาตูติ อนุปุพฺพอุคฺคตวฏฺฏิตํ เอณิชงฺฆลกฺขณํ นิพฺพตฺตติ. ลกฺขณํ นาม อิทเมว ลกฺขณํ. อนุจฺฉวิกลาภิตา อานิสํโส. [๒๑๕] ยทูปฆาตายาติ ยํ สิปฺปํ กสฺสจิ อุปฆาตาย น โหติ. กิลิสฺสตีติ กิลมิสฺสติ. สุขุมตฺตโจตฺถฏาติ สุขมตเจน ปริโยนทฺธา. กึ ปน @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. อิ. วิชฺชา ^๒ ฉ.ม., อิ. จีวราทีนิ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๖ หน้าที่ ๑๒๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=6&page=120&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=6&A=3008&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=6&A=3008&modeTY=2&pagebreak=1#p120