ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๕ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๒)

หน้าที่ ๓๑๔.

โข ปน ทฺวีสุ เทวโลเกสุ กสฺสจิเทว อุปนิสฺสโย ภวิสฺสติ, ตํ สนฺธาย สตฺถา
ธมฺมํ เทเสสฺสติ. ตํ สุตฺวา อหํปิ อตฺตโน โทมนสฺสํ วูปสเมสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา
สหายตฺถาย อามนฺเตสิ.
      เอวํ ภทฺทนฺตวาติ โข เทวา ตาวตึสาติ เอวํ โหตุ มหาราช,
คจฺฉาม ภควนฺตํ ทสฺสนาย, ทุลฺลโภ พุทฺธุปฺปาโท, ภทฺทํ ตว, โย ตฺวํ
"ปพฺพตกีฬํ นทีกีฬํ คจฺฉามา"ติ อวตฺวา อเมฺห เอวรูเปสุ ฐาเนสุ นิโยเชสีติ.
ปจฺจสฺโสสุนฺติ ตสฺส วจนํ สิรสา สมฺปฏิจฺฉึสุ.
      [๓๔๕] ปญฺจสิขํ คนฺธพฺพปุตฺตํ ๑- อามนฺเตสีติ ตา ๒- เทวตา จ
อามนฺเตตฺวา ๒- อิมํ กสฺมา วิสุํ อามนฺเตสิ, โอกาสกรณตฺถํ. เอวํ กิรสฺส อโหสิ
"ทฺวีสุ เทวโลเกสุ เทวตา คเหตฺวา ธุเรน ปหรนฺตสฺส วิย สตฺถารํ อุปสงฺกมิตุํ
น ยุตฺตํ, อยํ ปน ปญฺจสิโข ทสพลสฺส อุปฏฺฐาโก วลฺลโภ อิจฺฉิติจฺฉิตกฺขเณ
คนฺตฺวา ปญฺหํ ปุจฺฉิตฺวา ธมฺมํ สุณาติ, อิมํ ปุรโต เปเสตฺวา โอกาสํ กาเรตฺวา
อิมินา กโตกาเส อุปสงฺกมิตฺวา ปญฺหํ ปุจฺฉิสฺสามา"ติ โอกาสกรณตฺถํ อามนฺเตสิ.
      เอวํ ภทฺทนฺตวาติ โสปิ "เอวํ มหาราช โหตุ, ภทฺทํ ตว, โย
ตฺวํ มํ `เอหิ มาริส อุยฺยานกีฬาทีนิ วา นฏสมชฺชาทีนิ วา ทสฺสนาย
คจฺฉามา'ติ อวตฺวา `พุทฺธํ ปสฺสิสฺสาม ธมฺมํ โสสฺสามา'ติ วทสี"ติ ทฬฺหตรํ
อุปตฺถมฺเภนฺโต เทวานมินฺทสฺส วจนํ ปฏิสฺสุตฺวา อนุจริยํ สหจริยํ เอกโต
คมนํ อุปาคมิ.
      ตตฺถ เวฬุวปณฺฑุวีณนฺติ เวฬุวปกฺกํ วิย ปณฺฑุวีณํ. ๓- ตสฺสา กิร
โสวณฺณมยํ โปกฺขรํ, อินฺทนีลมโย ทณฺโฑ, รชตมยา ตนฺติโย ปวาฬมยา
เวทกา ๔- วีณาปตฺตกํ คาวุตํ, ตนฺติพนฺธนฏฺฐานํ คาวุตํ, อุปริ ทณฺฑโก คาวุตนฺติ
ติคาวุตปฺปมาณา วีณา. อิติ โส ตํ วีณํ อาทาย สมปญฺญาสมุจฺฉนาย ๕- มุญฺจิตฺวา
อคฺคนเขหิ ปหริตฺวา มธุรํ คีตสฺสรํ นิจฺฉาเรตฺวา เสสเทเว สกฺกสฺส คมนกาลํ
ชานาเปนฺโต เอกมนฺตํ อฏฺฐาสิ. เอวนฺตสฺส คีตวาทิตสญฺญาย สนฺนิปติเต
เทวคเณ อถโข สกฺโก เทวานมินฺโท ฯเปฯ เวทิยเก ปพฺพเต ปจฺจุฏฺฐาสิ.
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม.,สี. คนฺธพฺพเทวปุตฺตํ   ๒-๒ ฉ.ม. เทเว ตาว อามนฺเตตุ   ฉ.ม. ปณฺฑุวณฺณํ
@ ฉ.ม.,อิ. เวฐกา          ฉ.ม. สมปญฺญาสมุจฺฉนา, อิ. สมปญฺญาสมุจฺฉนาหิ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๓๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=314&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=8027&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=8027&modeTY=2&pagebreak=1#p314


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๑๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]