อรรถกถาเล่มที่ ๕ หน้าที่ ๓๐๐.

โลมหํสาภิสมฺภุโนติ โลมหํสํ อภิภวิตฺวา ิตา, นิพฺภยาติ วุตฺตํ โหติ. โอทาตมนสา สุทฺธาติ โอทาตจิตฺตา หุตฺวา สุทฺธา. วิปฺปสนฺนมนาวิลาติ วิปฺปสนฺนา อนาวิลา. ภิยฺโย ปญฺจสเต ตฺวาติ สมฺมาสมฺพุทฺเธน สทฺธึ อติเรกปญฺจสเต ภิกฺขู ชานิตฺวา. วเน กาปิลวตฺถเวติ กปิลวตฺถุสมีปมฺหิ ชาเต วนสณฺเฑ. ตโต อามนฺตยิ สตฺถาติ ตทา อามนฺตยิ. สาวเก สาสเน รเตติ อตฺตโน ธมฺมเทสนาย สวนนฺเต ชาตตฺตา สาวเก สิกฺขตฺตยสาสเน รตตฺตา สาสเน รเต. อิทํ สพฺพํ "สิโลกมนุกสฺสามี"ติ วจนโต อญฺเน วุตฺตํ วิย กตฺวา วทติ. เทวกายา อภิกฺกนฺตา, เต วิชานาถ ภิกฺขโวติ เต ทิพฺพจกฺขุนา วิชานาถาติ เนสํ ภิกฺขูนํ ทิพฺพจกฺขุาณาภินีหารตฺถาย กเถสิ. เต จ อาตปฺปมกรุํ, สุตฺวา พุทฺธสฺส สาสนนฺติ เต จ ภิกฺขู ตํ พุทฺธสฺส สาสนํ สุตฺวา ตาวเทว ตทตฺถาย วิริยํ อกรึสุ. ^๑- เอวํ กตมตฺตาตปฺปานํเยว เตสมฺปาตุรหุ าณํ. กีทิสํ? อมนุสฺสานํ ทสฺสนํ ทิพฺพจกฺขุาณํ อุปฺปชฺชิ. น ตํ เตหิ ตสฺมึ ขเณ ปริกมฺมํ กตฺวา อุปฺปาทิตํ. อริยมคฺเคเนว หิ ตํ นิปฺผนฺนํ. อมนุสฺสทสฺสนตฺถํ ปนสฺส อภินีหารมตฺตเมว กตํ. สตฺถาปิ "อตฺถิ ตุมฺหากํ าณํ, ตํ นีหริตฺวา เตน หิ เต วิชานาถา"ติ อิทเมว สนฺธาย "เต วิชานาถ ภิกฺขโว"ติ อาห. อปฺเปเก สตมทฺทกฺขุนฺติ เตสุ ภิกฺขูสุ เอกจฺเจ ภิกฺขู อมนุสฺสานํ สตํ อทฺทสํสุ. สหสฺสํ อถ สตฺตรินฺติ เอเก สหสฺสํ. เอเก สตฺตติ สหสฺสานิ. สตํ เอเก สหสฺสานนฺติ เอเก สตสหสฺสํ อทฺทสํสุ. อปฺเปเกนนฺตมทฺทกฺขุนฺติ วิปุลํ อทฺทสํสุ, สตวเสน สหสฺสวเสน จ อปริจฺฉินฺเนปิ อทฺทสํสูติ อตฺโถ. กสฺมา? ยสฺมา ทิสา สพฺพา ผุฏา อหุํ, ภริตา สมฺปุณฺณาว อเหสุํ. ตญฺจ สพฺพํ อภิญฺายาติ ยนฺเตสุ เอเกเนเกน ทิฏฺ, ตญฺจ สพฺพํ ชานิตฺวา. ววตฺถิตฺวาน ^๒- จกฺขุมาติ หตฺถตเล เลขํ วิย ปจฺจกฺขโต ววตฺถเปตฺวา ปญฺจหิ @เชิงอรรถ: ฉ.ม., อิ. กรึสุ ^๒ ก., สี., อิ. ววกฺขิตฺวาน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๓๐๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=300&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=7681&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=7681&pagebreak=1#p300