อรรถกถาเล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๑๔.

ปญฺจวณฺณธเช อุสฺสาเปตฺวา สมนฺตา ธชปฏากา ^๑- ปริกฺขิปิตฺวา สิตฺตสมฏฺาสุ ^๒- วีถีสุ กทลิโย ปุณฺณฆเฏ จ เปตฺวา ทณฺฑทีปิกา ชาเลตฺวา อลงฺกตหตฺถิกฺขนฺเธ สห ธาตูหิ สุวณฺณโทณึ เปตฺวา มาลาคนฺธาทีหิ ปูเชนฺตา สาธุกีฬิกํ กีฬนฺตา อนฺโตนครํ ปเวเสตฺวา สณฺาคาเร สตฺตรตนมยปลฺลงฺเก ^๓- เปตฺวา อุปริ เสตจฺฉตฺตํ ธาเรสุํ. เอวํ กตฺวา "อถโข โกสินารกา มลฺลา ภควโต สรีรานิ สตฺตาหํ สณฺาคาเร สตฺติปญฺชรํ กริตฺวา"ติ สพฺพํ เวทิตพฺพํ. ตตฺถ สตฺติปญฺชรํ กริตฺวาติ สตฺติหตฺเถหิ ปุริเสหิ ปริกฺขิปาเปตฺวา. ธนุปาการนฺติ ปมนฺตาว หตฺถี กุมฺเภน กุมฺภํ ปหรนฺเต ปริกฺขิปาเปสุํ, ตโต อสฺเส คีวาย คีวํ ปหรนฺเต. ตโต รเถ อาณิโกฏิยา อาณิโกฏึ ปหรนฺเต. ตโต โยเธ พาหุนา พาหุํ ปหรนฺเต. เตสํ ปริยนฺเต โกฏิยา โกฏึ ปหรมานานิ ธนูนิ ปริกฺขิปาเปสุํ. อิติ สมนฺตา โยชนปฺปมาณํ านํ สตฺตาหํ สนฺนาหควจฺฉิกํ วิย กตฺวา อารกฺขํ สํวิทหึสุ. ตํ สนฺธาย วุตฺตํ "ธนุปาการํ ปริกฺขิปาเปตฺวา"ติ. กสฺมา ปน เต เอวมกํสูติ. อิโต ปุริเมสุ หิ ทฺวีสุ สตฺตาเหสุ เต ภิกฺขุสํฆสฺส านนิสชฺโชกาสํ กโรนฺตา ขาทนียโภชนียํ สํวิทหนฺตา สาธุกีฬิกาย โอกาสํ น ลภึสูติ. ตโต เนสํ อโหสิ "อิมํ สตฺตาหํ สาธุกีฬิกํ กีฬิสฺสาม, านํ โข ปเนตํ วิชฺชติ ยํ อมฺหากํ ปมตฺตภาวํ ตฺวา โกจิเทว อาคนฺตฺวาว ธาตุโย คเณฺหยฺย, ตสฺมา อารกฺขํ เปตฺวา กีฬิสฺสามา"ติ. เตน เต เอวมกํสุ. พุทฺธสรีรธาตุวิภชนวณฺณนา [๒๓๖] อสฺโสสิ โข ราชาติ กถํ อสฺโสสิ. ปมํเยว กิรสฺส อมจฺจา สุตฺวา จินฺตยึสุ "สตฺถา นาม ปรินิพฺพุโต, น โส สกฺกา ปุน อาหริตุํ. โปถุชฺชนิกสทฺธาย ปน อมฺหากํ รญฺา สทิโส นตฺถิ, สเจ เอส อิมินาว นิยาเมน สุณิสฺสติ, หทยมสฺส ผลิสฺสติ. ราชา โข ปน อเมฺหหิ @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. วาตปฏากา ^๒ ฉ.ม. สุสมฺมฏฺาสุ ^๓ ฉ.ม., อิ. สรภมยปลฺลงฺเก

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๕ หน้าที่ ๒๑๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=5&page=214&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=5&A=5524&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=5&A=5524&pagebreak=1#p214