ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๔๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๙ มหานิปาต(๑)

หน้าที่ ๑๑๑-๑๑๒.

หน้าที่ ๑๑๑.

นิกฺขมิตฺวา อุทกผาสุกฏฺฐาเน นิสีทิตฺวา ปริภุญฺชิ ฯ โส กตภตฺตกิจฺโจ มุขํ วิขาเลตฺวา ปตฺตํ โธวิตฺวา ถวิกาย โอสาเรตฺวา สีวลึ อามนฺเตตฺวา อาห สุณสิ สีวลิ คาถา อุสุกาเรน ปเวทิตา เปสิโย มํ ครหิโต ทุติยสฺเสว สา คติ อยํ เทฺวธา ปโถ ภทฺเท อนุจิณฺโณ ปถาวิหิ เตสํ ตฺวํ เอกํ คณฺหาหิ อหเมกํ ปุนาปรํ เนว มํ ตวํ ปติ เมติ นาหํ ภริยาติ ตํ ปุนาติ ฯ ตตฺถ สุณสีติ สุโณหิ ตวํ คาถา ฯ เปสิโย มนฺติ อิทํ ปน กุมาริกาย โอวาทเมว สนฺธายาห ฯ สา กิร มา จ ๑- ตวํ ปติ เมตีติ วุตฺตาปิ มหาสตฺตํ อนุพนฺธิเยว ฯ ราชา ปน ตํ นิวตฺเตตุํ น สกฺโกติ ฯ มหาชโนปิ ตํ อนุพนฺธิเยว ฯ ตโต ปน เอกา อฏวี อวิทูเร โหติ ฯ อถ มหาสตฺโต นีลวนราชึ ทิสฺวา เทวึ นิวตฺเตตุกาโม หุตฺวา คจฺฉนฺโตเยว มคฺคสมีเป มุญฺชติณํ อทฺทส ฯ โส ตโต อีสกํ ลุญฺจิตฺวา เทวึ ปกฺโกสาเปตฺวา ภทฺเท สีวลิ อิมํ ปสฺส อยํ ปน อิธ ปุน ฆเฏตุํ น สกฺกา เอวเมว ปุน มยฺหํ ตยา สทฺธึ สํวาโส นาม ฆเฏตุํ น สกฺโกตีติ วตฺวา อิมํ อุปฑฺฒคาถมาห มุญฺชา อีสกา ปพฺยุฬฺหา เอกา วิหร สีวลีติ ฯ ตตฺถ เอกาติ ภทฺเท สีวลิ มุญฺชติณา ปพฺยุฬฺหา มยา @เชิงอรรถ: เนว มนฺติปิ มา วจ มนฺติปิ เวทิตพฺพํ ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๑๒.

ลุญฺจิตา ปุน ฆเฏตุํ น สกฺกา ยถา เอวมฺปิ ตว มยา สํวาสํ กาตุํ น สกฺกา ยสฺมา ตสฺมา สีวลิ อหํ เอกีภาเวน วิหริสฺสามิ ตวํปิ เอกาว วิหราหีติ ตสฺสา โอวาทํ อทาสิ ฯ สา ตสฺส วจนํ สุตฺวา อิโต ปฏฺฐาย มยฺหํ มหาชนกนรินฺเทน สทฺธึ สํวาโส นาม นตฺถีติ วตฺวา โสกํ สณฺฐาเรตุํ อสกฺโกนฺตี อุโภหิ หตฺเถหิ อุรํ ปหริตฺวา พลวปริเทวํ ปริเทวิตฺวา วิสญฺญี หุตฺวา มหามคฺเค ปติ ฯ มหาสตฺโต ตสฺสา วิสญฺญีภาวํ ญตฺวา ปทํ วิโกเปตฺวา อรญฺญํ ปาวิสิ ฯ ตสฺมึ ขเณ อมจฺจา อาคนฺตวา ตสฺสา สรีเร อุทกํ อาสิญฺจิตฺวา หตฺถปาเท ปริมชฺชนฺติ ฯ สา สญฺญํ ปฏิลภิตฺวา อุฏฺฐาย ตาตา กุหึ ราชาติ ปุจฺฉิ ฯ นนุ ตุมฺเหปิ ชานาถาติ ฯ อุปธาเรถ ตาตาติ ฯ เต อิโต จิโต จ ธาวิตฺวา ตํ น ปสฺสึสุ ฯ สา มหาปริเทวํ ปริเทวิตฺวา รญฺโญ ฐิตฏฺฐาเน เจติยํ กาเรตฺวา คนฺธมาลาทีหิ ปูเชตฺวา นิวตฺติ ฯ มหาสตฺโตปิ หิมวนฺตํ ปวิสิตฺวา สตฺตาหพฺภนฺตเรเยว อภิญฺญา จ สมาปตฺติโย จ นิพฺพตฺเตตฺวา ปุน มนุสฺสปถํ นาคมิ ฯ เทวีปิ นิวตฺติตฺวา อุสุกาเรน สทฺธึ กถิตฏฺฐาเน จ กุมาริกาย สทฺธึ กถิตฏฺฐาเน จ มํสปริโภคฏฺฐาเน จ มิคาชิเนน สทฺธึ กถิตฏฺฐาเน จ นารเทน สทฺธึ กถิตฏฺฐาเน จาติ สพฺพตฺถ ฐาเนสุ เจติยานิ กาเรตฺวา คนฺธมาลาทีหิ ปูเชตฺวา เสนางฺคปริวุตา ปจฺฉา คนฺตวา มิถิลานครํ ปตฺวา อมฺพวนุยฺยาเน ปุตฺตสฺส อภิเสกํ กาเรตฺวา ตํ เสนางฺคปริวุตํ นครํ เปเสตฺวา สยํ อิสินีปพฺพชฺชํ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๑๑๑-๑๑๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=43&page=111&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=43&A=2293&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=43&A=2293&modeTY=2&pagebreak=1#p111


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๑๑-๑๑๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]