อรรถกถาเล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๑๐๕.

นนฺติ ฯ โส มตฺติกาปตฺตํ นีหริตฺวา ตํ มํสขณฺฑํ อาทาย ปุญฺฉิตฺวา ปตฺเต ปกฺขิปิตฺวา อุทกผาสุกฏฺฐานํ คนฺตวา ปจฺจเวกฺขิตฺวา ตํ ปริภุญฺชิตุํ อารภิ ฯ ตโต เทวี จินฺเตสิ สเจ เอส รชฺเชน อตฺถิโก ภเวยฺย น เอวรูปํ ชิคุจฺฉํ ปํสุมกฺขิตํ สุนขจฺฉิฏฺฐกํ ขาเทยฺย น อิทาเนว อมฺหากํ สามิโก ภวิสฺสตีติ อถ นํ มหาราช เอวรูปํ ชิคุจฺฉํ มํสํ ขาทสีติ อาห ฯ เทวิ ตวํ อนฺธพาลตาย อิมสฺส ปิณฺฑปาตสฺส วิเสสํ น ชานาสีติ วตฺวา ตสฺสา ปติฏฺฐิตฏฺฐาเน ปจฺจเวกฺขิตฺวา อมตํ วิย ตํ ปริภุญฺชิตฺวา มุขํ วิกฺขาเลตฺวา หตฺถปาเท โธวิ ฯ ตสฺมึ ขเณ เทวี ราชานํ นินฺทิยมานา อาห โยปิ จตุตฺเถ ภตฺตกาเล น ภุญฺเช อชฺฌุฏฺฐมาริว ^๑- ขุธาย มิยฺเย น เตฺวว ปิณฺฑํ ลุลิตํ อนริยํ กุลปุตฺตรูโป สปฺปุริโส นุ เสเว ตยิทํ น สาธุ ตยิทํ น สุฏฺฐุ สุนขุจฺฉิฏฺฐกํ ชนก ภุญฺชเส ตุวนฺติ ฯ ตตฺถ อชฺฌุฏฺฐมาริวาติ อาสนฺนมรณมิว ฯ ลุลิตนฺติ ปํสุมกฺขิตํ ฯ อนริยนฺติ อสุนฺทรํ ฯ นุ เสเวติ นุกาโร ปฏิปุจฺฉนตฺเถ นิปาโต ฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ สเจปิ จตุตฺเถ ภตฺตกาเล น ภุญฺเชยฺย ขุทาย วา มเรยฺย น นุ เอวํ สนฺเตปิ กุลปุตฺตรูโป สปฺปุริโส เอวรูปํ ปิณฺฑํ น ตเวว เสเวยฺยาติ ฯ ตยิทนฺติ ตํ อิทํ ฯ มหาสตฺโต อาห น จาปิ เม สีวลี โส อภกฺโข ยํ โหติ จตฺตํ คิหิโน สุนขสฺส วา @เชิงอรรถ: ^๑ อชทฺธุมาริวาติปิ ปาโฐ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๓ หน้าที่ ๑๐๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=43&page=105&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=43&A=2167&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=43&A=2167&modeTY=2&pagebreak=1#p105