บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๒ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๘ ปญฺญาส-อสีตินิปาต หน้าที่ ๓๖๑.
อกํสุ น อญฺญาติ สญฺญํ มา กริ ฯ อถ โข เอตา จ อญฺญา จ พหู ปาปกมฺมมกํสุ ฯ อิมสฺมึ ฐาเน ฐตฺวา โลเก อติจารินีนํ วตฺถูนิ กเถตพฺพานิ ฯ ชคตีติ ยถา ชคติสงฺขาตา มหี เมทนี พสุนฺธรา ปฐวี ฯ สมานรตฺตาติ ปติฏฺฐาภาเวน สพฺเพสุ สมานรตฺตา นาม หุตฺวา ฯ สา จ พสุนฺธรา อิตรีตรานํ ปติฏฺฐาติ อุตฺตมานญฺจ อธมานญฺจ ปติฏฺฐา โหติ ฯ ตถา อิตฺถิโยปิ กิเลสวเสน สพฺเพสํปิ อุตฺตมานญฺจ อธมานญฺจ ปติฏฺฐา โหนฺติ ฯ อิตฺถิโย หิ โอกาสํ ลภมานา น เกนจิ สทฺธึ ปาปกมฺมํ กโรนฺตี นาม น สนฺติ ฯ สพฺพสหาติ ยถา ปฐวี สพฺพเมว สหติ น ผนฺทติ น กุปฺปติ น จลติ ตถา อิตฺถิโยปิ สพฺเพสุ ปุริเสสุ โลกสฺสาทวเสน สหนฺติ ฯ สเจ ตาสํ โกจิ ปุริโส จิตฺเต ปติฏฺฐิโต โหติ ตสฺส รกฺขนตฺถํ น ผนฺทนฺติ น โกลาหลํ กโรนฺติ ฯ ยถา จ สา น กุปฺปติ น จลติ เอวํ อิตฺถิโยปิ เมถุนธมฺเมน น กุปฺปนฺติ น จลนฺติ น สกฺกา เตน ปูเรตุํ ฯ พาฬมิโคติ ทุฏฺฐมิโค ฯ ปญฺจาวุโธติ มุขสฺส เจว จตุนฺนญฺจ จรณานํ วเสน เอตํ วุตฺตํ ฯ สุรุทฺโธติ สุลุทฺโธ สุผรุโส สุทารุโณ ฯ ตถิตฺถิโยติ ยถา สีหสฺส มุขญฺเจว จตฺตาโร หตฺถปาทาติ ปญฺจาวุธานิ ตถา อิตฺถีนํ รูปสทฺทคนฺธรสโผฏฺฐพฺพานิ ปญฺจาวุธานิ ฯ ยถา โส อตฺตโน ภกฺขํ คณฺหนฺโต เตหิ ปญฺจหิ คณฺหติ ตถา ตาปิ กิเลสภกฺขํ คณฺหมานา รูปาทีหิ อาวุเธหิ ปหริตฺวา คณฺหนฺติ ฯ ยถา โส กกฺขโล ปสยฺห ขาทติ เอวํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๒ หน้าที่ ๓๖๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=42&page=361&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=42&A=7356&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=42&A=7356&modeTY=2&pagebreak=1#p361
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๖๑.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]