บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๔๑ ภาษาบาลี อักษรไทย ชา.อ.๗ วีสติ-จตฺตาฬีส หน้าที่ ๑๘๕.
อมฺพปกฺกสฺส นทีโสเตน อาคมนการณํ กเถสิ ฯ เมธาวี ปุถุปญฺญาติ อุภยํ อาลปนเมว ฯ มา โรจยาติ เอวํ ตณฺหาภิสงฺคํ มา โรจย ฯ ปฏิเสธาติ ปฏิเสเธหิ ฯ ตนฺติ ราชานํ โอวทติ ฯ วุทฺธวนฺติ ปญฺญาวุทฺธภาวํ ปณฺฑิตภาวํ ฯ รฏฺฐาภิวฑฺฒนาติ รฏฺฐสฺส อภิวฑฺฒน ฯ อาจยมาโนติ มํสโลหิเตน อาจิยนฺโต วุทฺธนฺโต ตรุโณว หุตฺวาติ อตฺโถ ฯ ราชิสีติ ตํ อาลปติ ฯ อิทํ วุตฺตํ โหติ ยํ ตฺวํ นิราหารตาย สุสฺสมาโน ตรุโณว สมาโน อมฺพโลเภน มรณํ อภิกงฺขสิ น เว อหํ ตว อิทํ ปณฺฑิตภาวํ มญฺญามีติ ฯ ตสฺสาติ โย ปุคฺคโล ตณฺหาวสิโก โหติ ตสฺส ตณฺหาวสิกภาวํ ฯ ปิตโรติ สงฺขํ คตา พฺรหฺมาโน จ สทฺธึ กามาวจรเทเวหิ คนฺธพฺพา จ วุตฺตปฺปการา ทิพฺพจกฺขุกา อิสโย จ อสํสยํ ชานนฺติ ฯ อนจฺฉริยญฺเจตํ ยนฺเต อิทฺธิมนฺโต ชาเนยฺยุํ อสุโก นาม ตณฺหาวสิโก โหตีติ ปุน เตสํ ภาสมานานํ วจนํ สุตฺวา เยปิ เตสํ ปฏฺฐภูตา ยสสฺสิโน ปริจารกา เตปิ ชานนฺติ ปาปกมฺมํ กโรนฺตสฺส หิ รโห นาม นตฺถีติ ตาปสสฺส สํเวคํ อุปฺปาเทนฺตี เอวมาห ฯ ตโต ตาปโส จตสฺโส คาถา อภาสิ เอวํ วิทิตฺวา วิทู สพฺพธมฺมํ วิทฺธํสนํ จวนํ ชีวิตสฺส น วียตี ตสฺส นรสฺส ปาปํ สเจ น เจเตติ วธาย ตสฺส ฯเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔๑ หน้าที่ ๑๘๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=41&page=185&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=41&A=3792&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=41&A=3792&modeTY=2&pagebreak=1#p185
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๘๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]