ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ที.อ. (สุมงฺคล.๑)

หน้าที่ ๑๓๙.

ภควนฺตํ ทสฺเสสฺสามี"ติ จินฺเตตฺวา ๑- เยน ภควา เตนญฺชลึ ปณาเมตฺวา "เอโส
มหาราชา"ติอาทิมาห. ปุรกฺขโตติ ปริวาเรตฺวา นิสินฺนสฺส ปุรโต นิสินฺโน.
      [๑๖๑] เยน ภควา เตนุปสงฺกมีติ ยตฺถ ภควา, ตตฺถ ภควโต
สนฺติกํ อุปสงฺกมนฺโตติ ๒- อตฺโถ. เอกมนฺตํ อฏฺาสีติ ภควนฺตํ วา ภิกฺขุสํฆํ วา
อสํฆฏฺฏยมาโน อตฺตโน าตุํ อนุจฺฉวิเก เอกสฺมึ ปเทเส ภควนฺตํ อภิวาเทตฺวา
เอโกว อฏฺาสิ. ตุณฺหีภูตํ ตุณฺหีภูตนฺติ ยโต ยโต อนุวิโลเกติ, ตโต ตโต
ตุณฺหีภูตเมวาติ อตฺโถ. ตตฺถ หิ เอกภิกฺขุสฺสาปิ หตฺถกุกฺกุจฺจํ วา ปาทกุกฺกุจฺจํ
วา ขิปิตสทฺโท วา นตฺถิ, สพฺพาลงฺการปฏิมณฺฑิตํ นาฏกปริวารํ ภควโต ปุรโต ๓-
ิตํ ราชานํ วา ราชปริสํ วา เอกภิกฺขุปิ น โอโลเกสิ. สพฺเพ ๔- ภควนฺตํเยว
โอโลกยมานา นิสีทึสุ.
      ราชา เตสํ อุปสเม ปสีทิตฺวา วิคตปงฺกตาย วิปฺปสนฺนรหทมิว อุปสนฺตินฺทฺริยํ
ภิกฺขุสํฆํ ปุนปฺปุนํ อนุวิโลเกตฺวา ๕- อุทานํ อุทาเนสิ. ตตฺถ อิมินาติ
เยน กายิเกน จ วาจสิเกน จ มานสิเกน จ สีลูปสเมน ภิกฺขุสํโฆ อุปสนฺโต,
อิมินา อุปสเมนาติ ทีเปติ. ตตฺถ "อโห วต เม ปุตฺโต ปพฺพชิตฺวา อิเม  ภิกฺขู
วิย อุปสนฺโต ภเวยฺยา"ติ น อิทํ สนฺธาย เอส เอวมาห. อยํ ปน ภิกฺขุสํฆํ
ทิสฺวา ปสนฺโน ปุตฺตํ อนุสฺสริ. ทุลฺลภํ หิ ลทฺธา อจฺฉริยํ วา ทิสฺวา ปิยานํ
าติมิตฺตาทีนํ อนุสฺสรณํ นาม โลกสฺส ปกติเยว. อิติ ภิกฺขุสํฆํ ทิสฺวา ปุตฺตํ
อนุสฺสรมาโน เอส เอวมาห.
       อปิจ ปุตฺเต อาสงฺกาย ตสฺส อุปสมํ อิจฺฉมาโนเปส เอวมาห. เอวํ
กิรสฺส อโหสิ, ปุตฺโต เม ปุจฺฉิสฺสติ "มยฺหํ ปิตา ทหโร, อยฺยโก เม กุหินฺ"ติ.
โส "ปิตรา เต ฆาติโต"ติ สุตฺวา "อหํ ปิตรํ ฆาเตตฺวา รชฺชํ กาเรสฺสามี"ติ
มญฺิสฺสติ. อิติ ปุตฺเต อาสงฺกาย ตสฺส อุปสมํ อิจฺฉมาโนเปส เอวมาห. กิญฺจาปิ
หิ เอส เอวมาห. อถโข นํ ปุตฺโต ฆาเตสฺสติเยว. ๖- ตสฺมึ หิ วํเส ปิตุวโธ
ปญฺจปริวฏฺเฏ ๗- คโต. อชาตสตฺตุ พิมฺพิสารํ ฆาเตสิ, อุทโย อชาตสตฺตุํ, ตสฺส
@เชิงอรรถ:  อิ. อยํ ปาโ น ทิสฺสติ.     ฉ.ม. อุปคโตติ     ฉ.ม. อภิมุเข   ก. สพฺเพปิ
@ ก. วิโลเกตฺวา              สี.,อี. ฆาเตสิเยว   ฉ.ม. ปญฺจปริวฏฺโฏ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๔ หน้าที่ ๑๓๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=4&page=139&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=4&A=3644&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=4&A=3644&pagebreak=1#p139


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๓๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]