อรรถกถาเล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๒๐๓.

ตตฺถ อมฺพาหมทฺทนฺติ อมฺพรุกฺขํ อหํ อทฺทสํ ฯ วนมนฺตรสฺมินฺติ วนอนฺตเร อมฺพวนมชฺเฌติ อตฺโถ ฯ สํวิรูฬฺหนฺติ สํวฑฺฒิตํ ฯ ตมทฺทสนฺติ ตํ อุยฺยานโต นิกฺขมนฺโต ผลเหตุ วิภคฺคํ ปุน อทฺทสํ ฯ ตํ ทิสฺวาติ ตํ ผลเหตุ วิภคฺคํ ทิสฺวา ปฏิลทฺธ- สํเวโค ปจฺเจกโพธิญาณํ นิพฺพตฺเตตฺวา อิมํ ภิกฺขาจริยปพฺพชฺชํ อุปคโตสฺมิ ตสฺมา ภิกฺขาจริยํ จรามิ ฯ อิทํ โส ผลเหตุ วิภคฺคอมฺพรุกฺขทสฺสนกาลโต ปฏฺฐาย สพฺพํ จิตฺตวารํ กเถสิ ฯ เสสานํ วิสชฺชเนสุปิ เอเสว นโย อยํ ปเนตฺถ อนุตฺตานปทวณฺณนา ฯ เสลนฺติ มณิวลยํ ฯ นรวีทุนิฏฺฐิตนฺติ วีรนเรหิ นิฏฺฐิตํ ปณฺฑิตปุริเสหิ กตนฺติ อตฺโถ ฯ ยุคนฺติ เอเกกสฺมึ เอเกกํ กตฺวา เอกํ วลยยุคลํ ฯ ทิชา ทิชนฺติ คหิตมํสปิณฺฑํ ทิชํ อวเสสทิชา ฯ กุณปมาหรนฺตนฺติ มํสปิณฺฑํ อาทาย หรนฺตํ ฯ สเมจฺจาติ สมาคนฺตฺวา สนฺนิปติตฺวา ฯ ปริปาตยึสูติ โกเฏตฺวา อนุพนฺธึสุ ฯ อุสภาหมทฺทนฺติ อุสภํ อหํ อทฺทสํ ฯ วลกฺกกุนฺติ วลกฺกกุธํ ฯ โพธิสตฺโต เอเกกํ คาถํ สุตฺวา สาธุ ภนฺเต ตุมฺหากเมเวตํ อารมฺมณํ อนุรูปนฺติ เอเกกสฺส ปจฺเจกพุทฺธสฺส ถุตึ อกาสิ ฯ ตญฺจ ปน จตูหิ ชเนหิ เทสิตํ ธมฺมกถํ สุตฺวา ฆราวาเส อนเปกฺโข หุตฺวา ปจฺเจกพุทฺเธสุ คเตสุ ภุตฺตปาตราโส สุขนิสินฺโน ภริยํ อามนฺเตตฺวา ภทฺเท เอเต จตฺตาโร ปจฺเจกพุทฺธา รชฺชํ ปหาย ปพฺพชิตฺวา อกิญฺจนา อปลิโพธา ปพฺพชฺชาสุเขน วีตินาเมนฺติ อหํ ปน ภติยา ชีวิตํ กปฺเปมิ กึ เม ฆราวาเสน ตฺวํ ปุตฺตเก

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๙ หน้าที่ ๒๐๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=39&page=203&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=39&A=4063&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=39&A=4063&modeTY=2&pagebreak=1#p203