ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓๔ ภาษาบาลี อักษรไทย เถรี.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๑๔๗-๑๔๘.

หน้าที่ ๑๔๗.

ชิโน ตสฺมึ คุเณ ตุฏฺโฐ เอตทคฺเค ฐเปสิ มํ อคฺคา วินยธารีนํ ปฏาจาราว เอกิกา. ปริจิณฺโณ มยา สตฺถา กตํ พุทฺธสฺส สาสนํ โอหิโต ครุโก ภาโร ภวเนตฺติ สมูหตา. ยสฺสตฺถาย ปพฺพชิตา อคารสฺมานคาริยํ โส เม อตฺโถ อนุปฺปตฺโต สพฺพสํโยชนกฺขโย. กิเลสา ฌาปิตา มยฺหํ ฯเปฯ ฯเปฯ กตํ พุทฺธสฺส สาสนนฺ"ติ. อรหตฺตํ ปน ปตฺวา เสกฺขกาเล อตฺตโน ปฏิปตฺตึ ปจฺจเวกฺขิตฺวา อุปริผลสฺส ๑- นิพฺพตฺติตาการํ วิภาเวนฺตี อุทานวเสน:- [๑๑๒] "นงฺคเลหิ กสํ เขตฺตํ พีชานิ ปวปํ ฉมา ปุตฺตทารานิ โปเสนฺตา ธนํ วินฺทนฺติ มาณวา. [๑๑๓] กิมหํ สีลสมฺปนฺนา สตฺถุสาสนการิกา นิพฺพานํ นาธิคจฺฉามิ อกุสีตา อนุทฺธตา. [๑๑๔] ปาเท ปกฺขาลยิตฺวาน อุทเกสุ กโรมหํ ปาโททกญฺจ ทิสฺวาน ถลโต นินฺนมาคตํ. [๑๑๕] ตโต จิตฺตํ สมาเธสึ อสฺสํ ภทฺรํวชานิยํ ตโต ทีปํ คเหตฺวาน วิหารํ ปาวิสึ อหํ เสยฺยํ โอโลกยิตฺวาน มญฺจกมฺหิ อุปาวิสึ. @เชิงอรรถ: ฉ.ม. อุปริวิเสสสฺส

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๔๘.

[๑๑๖] ตโต สูจึ คเหตฺวาน วฏฺฏึ โอกสฺสยามหํ ปชฺโชตสฺเสว ๑- นิพฺพานํ วิโมกฺโข อหุ เจตโส"ติ อิมา คาถา อภาสิ. ตตฺถ กสนฺติ กสนฺตา กสิกมฺมํ กโรนฺตา. พหุตฺเถ ๒- หิ อิทํ เอกวจนํ. ปวปนฺติ พีชานิ วปนฺตา. ฉมาติ ฉมายํ. ภุมฺมตฺเถ หิ อิทํ ปจฺจตฺตวจนํ. อยํ เหตฺถ สงฺเขปตฺโถ:- อิเม มาณวา สตฺตา นงฺคเลหิ ผาเลหิ เขตฺตํ กสนฺตา ยถาธิปฺปายํ เขตฺตภูมิยํ ปุพฺพณฺณาปรณฺณเภทานิ พีชานิ วปนฺตา ตํเหตุ ตํนิมิตฺตํ อตฺตานํ ปุตฺตทาราทีนิ โปเสนฺตา หุตฺวา ธนํ ปฏิลภนฺติ. เอวํ อิมสฺมึ โลเก โยนิโส ปยุตฺโต ปจฺจตฺตปุริสกาโร นาม สผโล สอุทโย. ๓- ตตฺถ กิมหํ สีลสมฺปนฺนา, สตฺถุสาสนการิกา. นิพฺพานํ นาธิคจฺฉามิ, อกุสีตา อนุทฺธตาติ อหํ สุวิสุทฺธสีลา อารทฺธวีริยตาย อกุสีตา อชฺฌตฺตํ สุสมาหิตจิตฺตตาย อนุทฺธตา จ หุตฺวา จตุสจฺจกมฺมฏฺฐานภาวนาสงฺขาตํ สตฺถุสาสนํ กโรนฺตี กสฺมา นิพฺพานํ นาธิคจฺฉามิ, อธิคมิสฺสามิ เอวาติ. เอวํ ปน จินฺเตตฺวา วิปสฺสนาย กมฺมํ กโรนฺตี เอกทิวสํ ปาทโธวนอุทเก นิมิตฺตํ คณฺหิ. เตนาห "ปาเท ปกฺขาลยิตฺวานา"ติอาทึ. ตสฺสตฺโถ:- อหํ ปาเท โธวนฺตี ปาทปกฺขาลนเหตุ ติกฺขตฺตุํ อาสิตฺเตสุ อุทเกสุ ถลโต นินฺนมาคตํ ปาโททกํ ทิสฺวา นิมิตฺตํ กโรมิ. "ยถา อิทํ อุทกํ ขยธมฺมํ วยธมฺมํ, เอวํ สตฺตานํ อายุสงฺขารา"ติ เอวํ อนิจฺจลกฺขณํ ตทนุสาเรน ทุกฺขลกฺขณํ อนตฺตลกฺขณญฺจ อุปธาเรตฺวา วิปสฺสนํ วฑฺเฒนฺตี ตโต จิตฺตํ สมาเธสึ, อสฺสํ ภทฺรํวชานิยนฺติ ยถา อสฺสํ ภทฺรํ อาชานิยํ กุสโล สารถิ สุเขน สาเรติ, เอวํ มยฺหํ จิตฺตํ สุเขเนว สมาเธสึ, วิปสฺสนาสมาธินา @เชิงอรรถ: ฉ.ม. ปทีปสฺเสว สี.,อิ. ปุถุตฺเถ ม. สอุทฺรโย


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓๔ หน้าที่ ๑๔๗-๑๔๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=34&page=147&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=34&A=3167&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=34&A=3167&modeTY=2&pagebreak=1#p147


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๔๗-๑๔๘.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]