อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๘๗-๘๘.

หน้าที่ ๘๗.
กาเรตฺวา อจฺจยํ เทสาเปตพฺโพ ฯ สเจ น นิสฺสชฺชติ ตเถว
อาทาย ปคฺคยฺห ติฏฺฐติ ลิงฺคนาสนาย นาเสตพฺโพติ วุตฺตํ ฯ
ตํ ยุตฺตํ ฯ อยเมว หิ นาสนา อิธาธิปฺเปตาติ ฯ มิจฺฉาทิฏฺฐิเกปิ
เอเสว นโย ฯ สสฺสตุจฺเฉทานญฺหิ อญฺญตรทิฏฺฐิโก สเจ
อาจริยาทีหิ โอวทิยมาโน นิสฺสชฺชติ ทณฺฑกมฺมํ กาเรตฺวา อจฺจยํ
เทสาเปตพฺโพ อปฺปฏินิสฺสชฺชนฺโตว นาเสตพฺโพติ ฯ ภิกฺขุนีทูสโก
เจตฺถ กามํ อพฺรหฺมจาริคฺคหเณน คหิโตว ฯ อพฺรหฺมจารึ ปน
อายตึ สํวเร ฐาตุกามํ สรณานิ ทตฺวา อุปสมฺปาเทตุํ วฏฺฏติ ฯ
ภิกฺขุนีทูสโก อายตึ สํวเร ฐาตุกาโมปิ ปพฺพชฺชมฺปิ น ลภติ
ปเคว อุปสมฺปทนฺติ เอตมตฺถํ ทสฺเสตุํ ภิกฺขุนีทูสโกติ อิมํ วิสุํ
ทสมํ องฺคํ วุตฺตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ
     {๑๐๙} ทหเร ทหเรติ ตรุเณ ตรุเณ ฯ โมลิคลฺเลติ ถูลสรีเร ฯ
หตฺถิภณฺเฑ อสฺสภณฺเฑติ หตฺถิโคปเก จ อสฺสโคปเก จ ฯ ปณฺฑโก
ภิกฺขเวติ เอตฺถ อาสิตฺตปณฺฑโก อุสุยฺยปณฺฑโก โอปกฺกมิยปณฺฑโก
ปกฺขปณฺฑโก นปุํสกปณฺฑโกติ ปญฺจ ปณฺฑกา ฯ ตตฺถ ยสฺส ปเรสํ
องฺคชาตํ มุเขน คเหตฺวา อสุจินา อาสิตฺตสฺส ปริฬาโห วูปสมฺมติ
อยํ อาสิตฺตปณฺฑโก ฯ ยสฺส ปน ปเรสํ อชฺฌาจารํ ปสฺสโต
อุสุยฺยาย อุปฺปนฺนาย ปริฬาโห วูปสมฺมติ อยํ อุสุยฺยปณฺฑโก ฯ
ยสฺส อุปกฺกเมน พีชานิ อปนีตานิ อยํ โอปกฺกมิยปณฺฑโก ฯ
เอกจฺโจ ปน อกุสลวิปากานุภาเวน กาฬปกฺเข ปณฺฑโก โหติ
ชุณฺหปกฺเข ปนสฺส ปริฬาโห วูปสมฺมติ อยํ ปกฺขปณฺฑโก ฯ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๘๘.
โย ปน ปฏิสนฺธิยํเยว อภาวโก อุปฺปนฺโน อยํ นปุํสกปณฺฑโก ฯ
เตสุ อาสิตฺตปณฺฑกสฺส จ อุสุยฺยปณฺฑกสฺส จ ปพฺพชฺชา น
วาริตา อิตเรสํ ติณฺณํ วาริตา ฯ เตสุปิ ปกฺขปณฺฑกสฺส
ยสฺมึ ปกฺเข ปณฺฑโก โหติ ตสฺมึเยวสฺส ปกฺเข ปพฺพชฺชา
วาริตาติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ ยสฺส เจตฺถ ปพฺพชฺชา วาริตา ตํ
สนฺธาย อิทํ วุตฺตํ อนุปสมฺปนฺโน นาเสตพฺโพติ ฯ โสปิ ลิงฺค-
นาสเนเนว นาเสตพฺโพ ฯ อิโต ปรํ นาเสตพฺโพติ วุตฺเตปิ เอเสว
นโย ฯ
     {๑๑๐} ปุราณกุลปุตฺโตติ ปุราณสฺส อนุกฺกเมน ปาริชุญฺญํ ปตฺตสฺส
กุลสฺส ปุตฺโต ฯ ขีณโกลญฺโญติ มาติปกฺขปิติปกฺขโต โกลญฺญา
ขีณา วินฏฺฐา มตา อสฺสาติ ขีณโกลญฺโญ ฯ อนธิคตนฺติ
อปฺปตฺตํ ฯ ผาตึ กาตุนฺติ วฑฺเฒตุํ ฯ อิงฺฆาติ อุยฺโยชนตฺเถ
นิปาโต ฯ อนุยุญฺชิยมาโนติ เอกมนฺตํ เนตฺวา เกสมสฺสุ-
โอโรปนกาสายปฏิคฺคหณสรณคมนอุปชฺฌายคหณกมฺมวาจนิสฺสยธมฺเม
ปุจฺฉิยมาโน ฯ เอตมตฺถํ อาโรเจสีติ เอตํ สยํ ปพฺพชิตภาวํ อาทิโต
ปฏฺฐาย อาจิกฺขิ ฯ เถยฺยสํวาสโก ภิกฺขเวติ เอตฺถ ตโย
เถยฺยสํวาสกา ลิงฺคตฺเถนโก สํวาสตฺเถนโก อุภยตฺเถนโกติ ฯ ตตฺถ
โย สยํ ปพฺพชิตฺวา วิหารํ คนฺตฺวา น ภิกฺขุวสฺสานิ คเณติ น
ยถาวุฑฺฒํ วนฺทนํ สาทิยติ น อาสเนน ปฏิพาหติ น อุโปสถ-
ปวารณาทีสุ สนฺทิสฺสติ อยํ ลิงฺคมตฺตสฺเสว เถนิตตฺตา ลิงฺคตฺเถนโก
นาม ฯ โย ปน ภิกฺขูหิ ปพฺพชิโต สามเณโร สมาโน


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๘๗-๘๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=87&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=1808&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=1808&modeTY=2&pagebreak=1#p87