อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๔๔๘-๔๔๙.

หน้าที่ ๔๔๘.
                    ภิกฺขุนิกฺขนฺธกวณฺณนา
                       --------
     {๔๐๒} ภิกฺขุนิกฺขนฺธเก ฯ อลํ โคตมิ มา เต รุจีติ กสฺมา
ปฏิกฺขิปติ นนุ สพฺเพสํปิ พุทฺธานํ จตสฺโส ปริสา โหนฺตีติ ฯ
กามํ โหนฺติ กิลเมตฺวา ปน อเนกกฺขตฺตุํ ยาจิเตน อนุญฺญาตํ
ปพฺพชฺชํ ทุกฺขํ ลทฺธา อยํ อมฺเหหีติ สมฺมา ปริปาเลสฺสนฺตีติ ครุกํ
กตฺวา อนุชานิตุกาโม ปฏิกฺขิปติ ฯ อฏฺฐครุธมฺมกถา มหาวิภงฺเคเยว
กถิตา ฯ {๔๐๓} กุมฺภเถนเกหีติ กุมฺเภ ทีปํ ชาเลตฺวา เตน อาโลเกน
ปรฆเร ภณฺฑํ วิจินิตฺวา เถนกโจเรหิ ฯ เสตฏฺฐิกา นาม
โรคชาตีติ เอโก ปาณโก นาม ฯ โส นาฬิมชฺเฌ คตํ กณฺฑํ
วิชฺฌติ เยน วิทฺธตฺตา นิกฺขนฺตํปิ สาลิสีสํ ขีรํ คเหตุํ น
สกฺโกติ ฯ มญฺเชฏฺฐิกา นาม โรคชาตีติ อุจฺฉูนํ อนฺโตรตฺตภาโว ฯ
มหโต ตฬากสฺส ปฏิกจฺเจว ปาลินฺติ อิมินา ปน เอตมตฺถํ ทสฺเสติ
ยถา มหโต ตฬากสฺส ปาลิยา อพทฺธายปิ กิญฺจิ อุทกํ ติฏฺเฐยฺย
ปฐมเมว พทฺธาย ปน ยํ อุทกํ อพทฺธปจฺจยา น ติฏฺเฐยฺย
ตมฺปิ พทฺธาย ติฏฺเฐยฺย เอวเมว เย อิเม อนุปฺปนฺเน วตฺถุสฺมึ
ปฏิกจฺเจว อวีติกฺกมนตฺถาย ครุธมฺมา ปญฺญตฺตา ภควตา เตสุ
อปญฺญตฺเตสุปิ มาตุคามสฺส ปพฺพชิตตฺตา ปญฺจ วสฺสสตานิ สทฺธมฺโม
ติฏฺเฐยฺย ปฏิกจฺเจว ปญฺญตฺตตฺตา ปน อปรานิปิ ปญฺจ วสฺสสตานิ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๔๔๙.
ฐสฺสตีติ เอวํ ปฐมํ วุตฺตํ วสฺสสหสฺสเมว ฐสฺสตีติ ฯ วสฺสสหสฺสนฺติ
เจตํ ปฏิสมฺภิทปฺปเภทปตฺตขีณาสววเสเนว วุตฺตํ ฯ ตโต ปน
อุตฺตรึปิ สุกฺขวิปสฺสกขีณาสววเสน วสฺสสหสฺสํ อนาคามิวเสน
วสฺสสหสฺสํ สกทาคามิวเสน วสฺสสหสฺสํ โสตาปนฺนวเสน
วสฺสสหสฺสนฺติ เอวํ ปญฺจ วสฺสสหสฺสานิ ปฏิเวธสทฺธมฺโม ฐสฺสติ ฯ
ปริยตฺติธมฺโมปิ ตานิเยว ฯ น หิ ปริยตฺติยา อสติ ปฏิเวโธ อตฺถิ
นาปิ ปริยตฺติยา สติ ปฏิเวโธ น โหติ ฯ ลิงฺคํ ปน ปริยตฺติยา
อนฺตรหิตายปิ จิรํ ปวตฺติสฺสตีติ ฯ {๔๐๔} อนุชานามิ ภิกฺขเว ภิกฺขูหิ
ภิกฺขุนิโย อุปสมฺปาเทตุนฺติ อิมาย อนุญตฺติยา ภิกฺขู ปญฺจสตา
สากิยานิโย มหาปชาปติยา สทฺธึ วิหารินิโย กตฺวา อุปสมฺปาเทสุํ ฯ
อิติ ตา สพฺพาปิ เอกโต อุปสมฺปนฺนา นาม อเหสุํ ฯ เย โข
ตฺวํ โคตมีติ อิมินา โอวาเทน โคตมี อรหตฺตํ ปตฺตา ฯ {๔๐๙} กมฺมํ
น กริยตีติ ตชฺชนียาทิ สตฺตวิธํปิ กมฺมํ น กริยติ ฯ ขมาเปนฺตีติ
น ปุน เอวรูปํ กริสฺสามาติ ขมาเปนฺติ ฯ {๔๑๐} อนุชานามิ ภิกฺขเว
ภิกฺขูหิ ภิกฺขุนีนํ กมฺมํ อาโรเปตฺวา ภิกฺขุนีนํ นิยฺยาเทตุนฺติ เอตฺถ
ตชฺชนียาทีสุ อิทํ นาม กมฺมํ เอติสฺสา กาตพฺพนฺติ เอวํ อาโรเปตฺวา
ตํทานิ ตุมฺเหว กโรถาติ นิยฺยาเทตพฺพํ ฯ สเจ ปน อญฺญสฺมึ
อาโรปิเต อญฺญํ กโรนฺติ ตชฺชนียกมฺมารหสฺส นิยสกมฺมํ
กโรนฺตีติ เอตฺถ วุตฺตนเยเนว กาเรตพฺพตํ อาปชฺชนฺติ ฯ {๔๑๑} กทฺทโมทเกนาติ
เอตฺถ น เกวลํ กทฺทโมทเกน วิปฺปสนฺนอุทกรชนกทฺทมาทีสุปิ
เยนเกนจิ โอสิญฺจนฺตสฺส ทุกฺกฏเมว ฯ อวนฺทิโย โส ภิกฺขเว


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๔๔๘-๔๔๙.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=448&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=9179&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=9179&modeTY=2&pagebreak=1#p448