ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๓.

หน้าที่ ๓๔๒.

จีวรํ วินทฺธิตสุตฺตกํ ๑- ฯ วินทฺธิตฺวา ๒- จีวรํ สิพฺเพตุนฺติ เตน สุตฺตเกน ตตฺถ จีวรํ วินทฺธิตฺวา ๒- สิพฺเพตุํ ฯ วิสมา โหนฺตีติ กาจิ ขุทฺทกา โหนฺติ กาจิ มหนฺตา ฯ กฬิมฺพกนฺติ ปมาณสญฺญากรณํ ยงฺกิญฺจิ ตาลปณฺณาทึ ฯ โมฆสุตฺตกนฺติ วฑฺฒกีนํ ทารูสุ กาฬสุตฺเตน วิย หลิทฺทิสุตฺเตน สญฺญากรณํ ฯ องฺคุลิยา ปฏิคฺคณฺหนฺตีติ สูจิมุขํ องฺคุลิยา ปฏิจฺฉนฺติ ฯ ปฏิคฺคหนฺติ องฺคุลิโกสกํ ฯ {๒๕๗} อาเวสนวิตฺถกนฺนาม ยงฺกิญฺจิ ปาติจงฺโคฏกาทิ ฯ อุจฺจวตฺถุกนฺติ ปํสุํ อากิริตฺวา อุจฺจวตฺถุกํ กาตุํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ โอคุมฺเพตฺวา อุลฺลิตฺตาวลิตฺตํ กาตุนฺติ ฉทนํ โอธุนิตฺวา ฆนทณฺฑกํ กตฺวา อนฺโต จ พหิ จ มตฺติกาย ลิมฺเปตุนฺติ อตฺโถ ฯ โคฆํสิกายาติ เวฬุํ วา รุกฺขทณฺฑกํ วา อนฺโต กตฺวา เตน สทฺธึ สงฺฆริตุนฺติ อตฺโถ ฯ พนฺธนรชฺชุนฺติ ตถา สงฺฆริตสฺส พนฺธนรชฺชุํ ฯ {๒๕๘} กฏจฺฉุปริสฺสาวนํ นาม ตีสุ ทณฺฑเกสุ วินทฺธิตฺวา ๒- กตํ ฯ {๒๕๙} โย น ทเทยฺยาติ อปริสฺสาวนกสฺเสว โย น ททาติ ตสฺเสว อาปตฺติ ฯ โย ปน อตฺตโน หตฺเถ ปริสฺสาวเน วิชฺชมาเนปิ ยาจติ ตสฺส น อกามา ทาตพฺพํ ฯ ทณฺฑกปริสฺสาวนนฺติ รชกานํ ขารปริสฺสาวนํ วิย จตูสุ ปาเทสุ พนฺธนิสฺเสณิกาย สาฏกํ พนฺธิตฺวา มชฺเฌ ทณฺฑเก อุทกํ อาสิญฺจิตพฺพํ ฯ ตํ อุโภปิ โกฏฺฐาเส ปูเรตฺวา ปริสฺสาวติ ฯ โอตฺถริกํ @เชิงอรรถ: ๑. วินนฺธิตุํ สุตฺตกํ อิติปิ ฯ ๒. วินนฺธิตฺวา ฯ

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๓๔๓.

นาม ยํ อุทเก โอตฺถริตฺวา ฆเฏน อุทกํ คณฺหนฺติ ฯ ตํ หิ จตูสุ ทณฺฑเกสุ วตฺถํ พนฺธิตฺวา อุทเก จตฺตาโร ขาณุเก นิกฺขนิตฺวา เตสุ พนฺธิตฺวา สพฺเพ ปริยนฺเต อุทกโต โมเจตฺวา มชฺเฌ โอตฺถริตฺวา ฆเฏน อุทกํ คณฺหนฺติ ฯ มกสกุฏิกาติ จีวรกุฏิกา วุจฺจติ ฯ {๒๖๐} อภิสนฺนกายาติ เสมฺหาทิโทสาภิสนฺนกายา ฯ อคฺคฬวฏฺฏิ นาม ทฺวารพาหาย สมปฺปมาโณเยว อคฺคฬตฺถมฺโภ วุจฺจติ ยตฺถ ตีณิ จตฺตาริ ฉิทฺทานิ กตฺวา สูจิโย เทนฺติ ฯ กปิสีสกํ นาม ทฺวารพาหํ วิชฺฌิตฺวา ตตฺถ ปเวสิโต อคฺคฬปาสโก วุจฺจติ ฯ สูจิกาติ ตตฺถ มชฺเฌ ฉิทฺทํ กตฺวา ปเวสิตา ฯ ฆฏิกาติ อุปริ โยชิตา ฯ มณฺฑลิกํ กาตุนฺติ นีจวตฺถุกํ จินิตุํ ฯ ธูมเนตฺตนฺติ ธูมนิกฺขมนฉิทฺทํ ฯ วาเสตุนฺติ คนฺเธหิ วาเสตุํ ฯ อุทกนิธานนฺติ อุทกฏฺฐปนฏฺฐานํ ตตฺถ ฆเฏน อุทกํ ฐเปตฺวา สราวเกน วลญฺเชตพฺพํ ฯ โกฏฺฐโกติ ทฺวารโกฏฺฐโก ฯ {๒๖๑} ติสฺโส ปฏิจฺฉาทิโยติ เอตฺถ ชนฺตาฆรปฏิจฺฉาทิ จ อุทก- ปฏิจฺฉาทิ จ ปริกมฺมํ กโรนฺตสฺเสว วฏฺฏติ เสเสสุ อภิวาทนาทีสุ น วฏฺฏติ ฯ วตฺถปฏิจฺฉาทิ สพฺพกมฺเมสุ วฏฺฏติ ฯ อุทกํ น โหตีติ นหานอุทกํ น โหติ ฯ {๒๖๒} ตุลนฺติ ปณฺณิกานํ วิย อุทกอุพฺพาหนตุลํ ฯ กรกฏโกติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=342&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=7002&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=7002&modeTY=2&pagebreak=1#p342


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๔๒-๓๔๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]