อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๒๙.

โย วีติกฺกโม อิทํ วุจฺจติ อาปตฺตาธิกรณํ อกุสลํ ฯ อพฺยากตวาเรปิ ยํ จิตฺตํ อาปตฺติยา องฺคํ โหติ ตสฺส อภาเวน อชานนฺโต วีติกฺกมากาเรน จ สทฺธึ อชานนฺโต อสญฺชานนฺโต อาปตฺติองฺคภูตาย วีติกฺกมเจตนายาภาเวน อเจเตตฺวา สญฺจิจฺจ มทฺทนสฺส อภาเวน อนภิวิตริตฺวา นิราสงฺกจิตฺตํ อเปเสตฺวา ยํ อาปตฺตาธิกรณํ วีติกฺกมติ อาปชฺชติ ฯ ตสฺส เอวํ วีติกฺกมโต โย วีติกฺกโม อิทํ วุจฺจติ อาปตฺตาธิกรณํ อพฺยากตนฺติ ฯ {๒๒๔} อยํ วิวาโท โน อธิกรณนฺติ- อาทีสุ สมเถหิ อธิกรณียตาย อภาวโต โน อธิกรณนฺติ เอวมตฺโถ เวทิตพฺโพ ฯ {๒๒๘} ยาวติกา ภิกฺขู กมฺมปฺปตฺตาติ เอตฺถ จตุวคฺคกรเณ กมฺเม จตฺตาโร ปญฺจวคฺคกรเณ ปญฺจ ทสวคฺคกรเณ ทส วีสติวคฺคกรเณ วีสติ ภิกฺขู กมฺมปฺปตฺตาติ เวทิตพฺพา ฯ {๒๓๐} สุปริคฺคหิตนฺติ สุฏฺฐุปริคฺคหิตํ กตฺวา ปฏิจฺฉิตพฺพํ ฯ ปฏิจฺฉิตฺวา จ ปน อชฺช ภณฺฑกํ โธวาม อชฺช ปตฺตํ ปจาม อชฺเชโก ปลิโพโธ อตฺถีติ มานนิคฺคหตฺถาย กติปาหํ อติกฺกเมตพฺพํ ฯ {๒๓๑} อนนฺตานิ เจว ภสฺสานิ ชายนฺตีติ อปริมาณานิ อิโตจิโต จ วจนานิ อุปฺปชฺชนฺติ ฯ ภาสานีติปิ ปาโฐ ฯ อยเมวตฺโถ ฯ อุพฺพาหิกาย สมฺมนฺนิตพฺโพติ อปโลเกตฺวา วา สมฺมนฺนิตพฺโพ ปรโต วุตฺตาย ญตฺติทุติยาย วา กมฺมวาจาย ฯ เอวํ สมฺมเตหิ ปน ภิกฺขูหิ วิสุํ นิสีทิตฺวา วา ตสฺสาเยว วา ปริสาย อญฺเญหิ น กิญฺจิ กเถตพฺพนฺติ สาเวตฺวา ตํ อธิกรณํ วินิจฺฉิตพฺพํ ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๒๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=329&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=6747&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=6747&modeTY=2&pagebreak=1#p329