ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๓)

หน้าที่ ๓๒๔.

มยํ พหุตรา ภวิสฺสามาติ เทฺว เทฺว สลากาโย คณฺหนฺติ ฯ วคฺคา
คณฺหนฺตีติ เทฺว ธมฺมวาทิโน เอกํ ธมฺมวาทิสลากํ คณฺหนฺติ
เอวํ ธมฺมวาทิโน น พหุตรา ภวิสฺสนฺตีติ มญฺญมานา ฯ น จ
ยถาทิฏฺฐิยา คณฺหนฺตีติ ธมฺมวาทิโน หุตฺวา พลวปกฺขํ ภวิสฺสามาติ
อธมฺมวาทิสลากํ คณฺหนฺติ ฯ ธมฺมิกสลากคาเหสุ อยเมวตฺโถ
ปริวตฺเตตฺวา เวทิตพฺโพ ฯ เอวํ สลากํ คเหตฺวา สเจ พหุตรา
ธมฺมวาทิโน โหนฺติ ยถา เต วทนฺติ เอวํ ตํ อธิกรณํ
วูปสเมตพฺพํ เอวํ เยภุยฺยสิกาย วูปสนฺตํ โหติ ฯ อยเมตฺถ
สงฺเขโป ฯ วิตฺถาโร ปน ปรโตปิ อาคมิสฺสติ ฯ
     {๒๐๗} อสุจีติ อสุจีหิ กายวจีกมฺเมหิ สมนฺนาคโต ฯ อลชฺชีติ
สญฺจิจฺจ อาปชฺชนาทินา อลชฺชิลกฺขเณน สมนฺนาคโต ฯ สานุวาโทติ
สอุปวาโท ฯ อิติ อิเมสญฺจ ติณฺณํ องฺคานํ วเสน ตีณิ กรณานิ
สงฺเฆน กรณํ ธมฺเมน สมคฺเคน กรณนฺติ อิมานิ จ เทฺวติ
ปญฺจ ตสฺส ปาปิยสิกากมฺมสฺส กรณานิ นาม โหนฺติ ฯ เสสเมตฺถ
ตชฺชนียาทีสุ วุตฺตนยเมว ฯ อยมฺปเนตฺถ วจนตฺโถ ฯ อิทญฺหิ
โย ปาปุสฺสนฺนตาย ปาปิโย ปุคฺคโล ตสฺส กตฺตพฺพโต ตสฺส
ปาปิยสิกากมฺมนฺติ วุจฺจติ ฯ
     {๒๑๒} กกฺขฬตาย วาฬตายาติ กกฺขฬภาวาย เจว วาฬภาวาย จ ฯ
เภทายาติ สงฺฆเภทาย ฯ สพฺเพเหว เอกชฺฌนฺติ กสฺสจิ ฉนฺทํ
อนาหริตฺวา คิลาเนปิ ตตฺเถว อาเนตฺวา เอกโต สนฺนิปติตพฺพํ ฯ
ติณวตฺถารเกน วูปสเมยฺยาติ เอตฺถ อิทํ กมฺมํ ติณวตฺถารกสทิสตฺตา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๓๒๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=324&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=6642&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=6642&modeTY=2&pagebreak=1#p324


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๒๔.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]