อรรถกถาเล่มที่ ๓ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๓)
หน้าที่ ๑๙๓-๑๙๔.

หน้าที่ ๑๙๓.
กโรนฺติ เตลํ วา ปเวเสนฺติ ฯ
     {๒๘๐} ปวตฺตมํสนฺติ มตสฺเสว มํสํ ฯ มาฆาโตติ ตํ ทิวสํ
น ลพฺภา เกนจิ กิญฺจิ ชีวิตา โวโรเปตุํ ฯ โปตฺถนิกนฺติ
มํสจฺเฉทนสตฺถกํ วุจฺจติ ฯ กิมฺปิมายาติ กิมฺปิ อิมาย ฯ น ภควา
อุสฺสหตีติ น ภควา สกฺโกติ ฯ ยตฺร หิ นามาติ ยสฺมา นาม ฯ
ปฏิเวกฺขีติ วีมํสิ ปฏิปุจฺฉีติ วุตฺตํ โหติ ฯ อปฺปฏิเวกฺขิตฺวาติ
อปฺปฏิปุจฺฉิตฺวา ฯ สเจ ปน อสุกมํสนฺติ ชานาติ ปฏิปุจฺฉนกิจฺจํ
นตฺถิ อชานนฺเตน ปน ปุจฺฉิตฺวาว ขาทิตพฺพํ ฯ {๒๘๑} สุนขมํสนฺติ
เอตฺถ อรญฺญโกกา นาม สุนขสทิสา โหนฺติ เตสํ มํสํ วฏฺฏติ ฯ
โย ปน คามสุนขิยา วา โกเกน โกกสุนขิยา วา คามสุนเขน
สํ โยเคน อุปฺปนฺโน ตสฺส มํสํ น วฏฺฏติ ฯ โส หิ อุภยํ
ภชตีติ ฯ อหิมํสนฺติ ยสฺส กสฺสจิ อปาทกสฺส ทีฆชาติกสฺส มํสํ
น วฏฺฏติ ฯ สีหมํสาทีนิ ปากฏาเนว ฯ เอตฺถ จ มนุสฺสมํสํ
สชาติกตาย ปฏิกฺขิตฺตํ หตฺถิอสฺสมํสํ ราชงฺคตาย สุนขมํสญฺจ
อหิมํสญฺจ ปฏิกฺกูลตาย สีหมํสาทีนิ ปญฺจ อตฺตโน
อนุปทฺทวตฺถายาติ ฯ อิติ อิเมสํ มนุสฺสาทีนํ ทสนฺนํ มํสมฺปิ อฏฺฐิปิ
โลหิตมฺปิ จมฺมมฺปิ โลมมฺปิ สพฺพํ น วฏฺฏติ ฯ ยงฺกิญฺจิ ญตฺวา
วา อญตฺวา วา ขาทนฺตสฺส อาปตฺติเยว ฯ ยทา ชานาติ ตทา
เทเสตพฺพา ฯ อปุจฺฉิตฺวา ขาทิสฺสามีติ คณฺหโต ปฏิคฺคหเณปิ
ทุกฺกฏํ ฯ ปุจฺฉิตฺวา ขาทิสฺสามีติ คณฺหโต อนาปตฺติ ฯ อุทฺทิสฺส
กตมฺปน ชานิตฺวา ขาทนฺตสฺเสว อาปตฺติ ปจฺฉา ชานนฺโต
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๑๙๔.
อาปตฺติยา น กาเรตพฺโพ ฯ
     {๒๘๒} เอกโกติ นตฺถิ เม ทุติโยติ อตฺโถ ฯ ปหูตํ ยาคุญฺจ
มธุโคฬิกญฺจ ปฏิยาทาเปตฺวาติ โส กิร สตสหสฺสํ วยํ กตฺวา
ปฏิยาทาเปสิ ฯ อนุโมทนคาถาย ปริโยสาเน ปตฺถยตํ อิจฺฉตนฺติ
ปทานํ อลเมว ทาตุนฺติ อิมินา สมฺพนฺโธ ฯ สเจ ปน ปตฺถยตา
อิจฺฉตาติ ปาโฐ อตฺถิ โสเยว คเหตพฺโพ ฯ {๒๘๓} โภชฺชยาคุนฺติ ยา
ปวารณํ ชเนติ ฯ ยทคฺเคนาติ ยํ อาทึ กตฺวา ฯ สคฺคา เต
อารทฺธาติ สคฺคนิพฺพตฺตนกํ ปุญฺญํ อุปจิตนฺติ อตฺโถ ฯ ยถาธมฺโม
กาเรตพฺโพติ ปรมฺปรโภชเนน กาเรตพฺโพ โภชฺชยาคุยา หิ
ปวารณา โหตีติ ฯ {๒๘๔} นาหนฺตํ กจฺจานาติ ตสฺมึ กิร อวสิฏฺฐคุเฬ
เทวตา สุขุโมชํ ปกฺขิปึสุ ฯ โส อญฺเญสํ ปริณามํ น คจฺฉติ
ตสฺมา เอวมาห ฯ คิลานสฺส คุฬนฺติ ตถารูเปน พฺยาธินา คิลานสฺส
ปจฺฉาภตฺตํ คุฬํ อนุชานามีติ อตฺโถ ฯ {๒๘๕} สพฺพสนฺถรินฺติ ยถา
สพฺพตฺถ สนฺถตํ โหติ เอวํ สนฺถริตฺวา ฯ
     {๒๘๖} สุนีธวสฺสการาติ สุนีโธ จ วสฺสกาโร จ เทฺว พฺราหฺมณา
มคธรญฺโญ มหามจฺจา ฯ วชฺชีนํ ปฏิพาหายาติ วชฺชีราชกุลานํ
อายมุขานํ ปจฺฉินฺทนตฺถาย ฯ วตฺถูนีติ ฆรวตฺถูนิ ฯ จิตฺตานิ
นมนฺติ นิเวสนานิ มาเปตุนฺติ ตา กิร เทวตา วตฺถุวิชฺชาปาฐกานํ
สรีเร อธิมุจฺจิตฺวา เอวํ จิตฺตานิ นาเมนฺติ ฯ กสฺมา ฯ อมฺหากํ
ยถานุรูปํ สกฺการํ กริสฺสนฺตีติ อตฺโถ ฯ ตาวตึเสหีติ โลเก กิร
สกฺกํ เทวราชานํ วิสฺสุกมฺมญฺจ อุปาทาย ตาวตึสา ปณฺฑิตาติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๙๓-๑๙๔.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=193&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3971&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3971&modeTY=2&pagebreak=1#p193