อรรถกถาเล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๕๔.

เทสนาวิธิ สเจ เมฆจฺฉนฺเน สุริเย กาโล นุโข วิกาโลติ เวมติโก ภุญฺชติ เตน ภิกฺขุนา อหํ ภนฺเต เวมติโก ภุญฺชึ สเจ กาโล อตฺถิ สมฺพหุลา ทุกฺกฏาปตฺติโย อาปนฺโนมฺหิ โน เจ อตฺถิ สมฺพหุลา ปาจิตฺติยา อาปนฺโนมฺหีติ เอวํ วตฺถุํ กิตฺเตตฺวา อหํ ภนฺเต ยา ตสฺมึ วตฺถุสฺมึ สมฺพหุลา ทุกฺกฏา วา ปาจิตฺติยา วา อาปตฺติโย อาปนฺโน ตา ตุมฺหมูเล ปฏิเทเสมีติ วตฺตพฺพํ ฯ เอส นโย สพฺพาปตฺตีสุ ฯ น ภิกฺขเว สภาคาปตฺตีติ เอตฺถ ยํ เทฺวปิ ชนา วิกาลโภชนาทินา สภาควตฺถุนา อาปตฺตึ อาปชฺชนฺติ เอวรูปา วตฺถุสภาคาติ วุจฺจนฺติ ฯ วิกาลโภชนปฺ- ปจฺจยา อาปนฺโน ปน อนติริตฺตโภชนปฺปจฺจยา อาปนฺนสฺส สนฺติเก เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ ยาปิจายํ วตฺถุสภาคา สาปิ เทสิตา สุเทสิตาว อญฺญมฺปน เทสนาปจฺจยา เทสโก ปฏิคฺคหณปฺปจฺจยา ปฏิคฺคาหโก จาติ อุโภปิ ทุกฺกฏํ อาปชฺชนฺติ ตํ นานาวตฺถุกํ โหติ ตสฺมา อญฺญมญฺญํ เทเสตุํ วฏฺฏติ ฯ {๑๗๐} สามนฺโต ภิกฺขุ เอวมสฺส วจนีโยติ เอตฺถ สภาโคเยว วตฺตพฺโพ ฯ วิสภาคสฺส หิ วุจฺจมาเน ภณฺฑนกลหสงฺฆเภทาทีนิปิ โหนฺติ ตสฺมา ตสฺส อวตฺวา อิโต วุฏฺฐหิตฺวา ปฏิกริสฺสามีติ อาโภคํ กตฺวา อุโปสโถ กาตพฺโพติ อนฺธกฏฺฐกถายํ วุตฺตํ ฯ {๑๗๒} อนาปตฺติปณฺณรสเก เต น ชานึสูติ สีมํ โอกฺกนฺตาติ วา โอกฺกมนฺตีติ วา น ชานึสุ ฯ อถญฺเญ อาวาสิกา ภิกฺขู อาคจฺฉนฺตีติ คามํ วา อรญฺญํ วา เกนจิ กรณีเยน คนฺตฺวา เตสํ นิสินฺนฏฺฐานํ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๓ หน้าที่ ๑๕๔. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=3&page=154&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=3&A=3198&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=3&A=3198&modeTY=2&pagebreak=1#p154