บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๕๐.
ปหาย วเน อุญฺฉาจริยาย ลทฺธํ. สตนฺติ สนฺโต อริยา. อสฺสสมานาติ ๑- ภุญฺชมานา. น กามกามา อลิกํ ภณนฺตีติ เต เอวํ อมมา อปริคฺคหา เอตานิ สามากาทีนิ ภุญฺชมานา อิสโย ยถา ตฺวํ สาธุรสาทิเก กาเม ปตฺถยนฺโต อามคนฺธํ ภุญฺชนฺโตเยว "นาหํ พฺราหฺมณ อามคนฺธํ ภุญฺชามี"ติ ภณนฺโต อลิกํ ภณสิ, ตถา น กามกามา อลิกํ ภณนฺติ, กามํ ๒- กามยนฺตา มุสา น ภณนฺตีติ อิสีนํ ปสํสาย ภควโต นินฺทํ ทีเปติ. [๒๔๓] เอวํ อิสีนํ ปสํสาปเทเสน ภควนฺตํ นินฺทิตฺวา อิทานิ อตฺตนา อธิปฺเปตํ นินฺทาวตฺถุํ ทสฺเสตฺวา นิปฺปริยาเยเนว ภควนฺตํ นินฺทนฺโต อาห "ยทสมาโน"ติ. ๓- ตตฺถ ทกาโร ปทสนฺธิกโร. อยํ ปนตฺโถ:- ยํ กิญฺจิเทว สสมํสํ ๔- วา ติตฺติรมํสํ วา โธวนจฺเฉทนาทินา ปุพฺพปริกมฺเมน สุกตํ, ปจนวาสนาทินา ปจฺฉาปริกมฺเมน สุนิฏฺิตํ, น มาตรา น ปิตรา, อปิจ โข ปน "ทกฺขิเณยฺโย อยนฺ"ติ มญฺนฺเตหิ ๕- ธมฺมกาเมหิ ปเรหิ ทินฺนํ, สกฺการกรเณ ปยตํ ปณีตํ อลงฺกตํ, อุตฺตมรสตาย โอชวนฺตตาย ถามวสาหรณสมตฺถตาย ๖- จ ปณีตํ อสฺสมาโน ๗- อาหารยมาโน, น เกวลญฺจ ยํ กิญฺจิ มํสเมว, อปิจ โข ปน อิมมฺปิ สาลีนมนฺนํ วิจิตกาฬกํ สาลิตณฺฑุโลทนํ ปริภุญฺชมาโน โส ภุญฺชสิ กสฺสป อามคนฺธํ, โส ตฺวํ ยํ กิญฺจิ มํสํ ภุญฺชมาโน อิทญฺจ สาลีนมนฺนํ ปริภุญฺชมาโน ภุญฺชสิ กสฺสป อามคนฺธนฺติ ภควนฺตํ โคตฺเตน อาลปติ. [๒๔๔] เอวํ อาหารโต ภควนฺตํ นินฺทิตฺวา อิทานิ มุสาวาทํ อาโรเปตฺวา นินฺทนฺโต อาห "น อามคนฺโธ ฯเปฯ สุสงฺขเตหี"ติ, ตสฺสตฺโถ:- @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อสฺนมานาติ ๒ ฉ.ม.,อิ. กาเม ๓ ฉ.ม. ยทสฺนมาโนติ @๔ ก. ลาปมํสํ ๕ ฉ.ม.,อิ. มญฺมาเนหิ @๖ ฉ.ม.,อิ. ถามพลภรณสมตฺถตาย ๗ ฉ.ม. อสฺนมาโนเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๕๐. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=50&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=1111&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=1111&pagebreak=1#p50
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๐.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]