อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย
สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)
หน้าที่ ๓๙๖.

เอกํ น วทนฺติ. โย เอวํ ชานาติ ส เวทิ ธมฺมํ, อิทํ ปฏิกฺโกสมเกวลี โสติ
ตญฺจ ทิฏฺฐึ สนฺธาย โย เอวํ ชานาติ, โส ธมฺมํ เวทิ. ๑- อิทํ ปน ปฏิกฺโกสนฺโต
หีโน โหตีติ วทนฺติ. พาโลติ หีโน. อกฺกุสโลติ อวิทฺวา.
      [๘๘๗-๘] อิทานิ ติสฺโส วิสฺสชฺชคาถา โหนฺติ. ตา ปุริมฑฺเฒน
วุตฺตมตฺถํ ปจฺฉิมฑฺเฒน ปฏิพฺยูเหตฺวา ฐิตา. เตน พฺยูเหน อุตฺตรสุตฺตโต
จ อปฺปกตฺตา อิทํ สุตฺตํ "จูฬพฺยูหนฺ"ติ นามํ ลภิ. ๒- ตตฺถ ปรสฺส เจ ธมฺมนฺติ
ปรสฺส ทิฏฺฐึ. สพฺเพว ๓- พาลาติ เอวํ สนฺเต สพฺเพ อิเม พาลา โหนฺตีติ
อธิปฺปาโย. กึการณํ? สพฺเพวิเม ทิฏฺฐิปริพฺพสานาติ, สนฺทิฏฺฐิยา เจว น
วีวทาตา. สํสุทฺธปญฺญา กุสลา มุติมาติ สกาย ทิฏฺฐิยา น วิวทาตา น
โวทาตา สงฺกิลิฏฺฐาว สมานา สํสุทฺธปญฺญา จ กุสลา จ สุทฺธปญฺญา จ กุสลา
จ มุติมนฺโต จ เต โหนฺติ เจ. อถ วา "สนฺทิฏฺฐิยา เจ ปน วีวทาตา"ติปิ
ปาโฐ. ตสฺสตฺโถ:- สกาย ปน ทิฏฺฐิยา โวทาตา สํสุทฺธปญฺญา กุสลา
มุติมนฺโต โหนฺติ เจ. น เตสํ โกจีติ เอวํ สนฺเต เตสํ เอโกปิ นิหีนปญฺโญ ๔-
น โหติ. กึการณํ? ทิฏฺฐิ หิ เตสมฺปิ ตถา สมตฺตา, ยถา อิตเรสนฺติ.
      [๘๘๙] น วาหเมตนฺติ คาถาย สงฺเขปตฺโถ ๕- :- ยํ เต มิถุ เทฺว
เทฺว ชนา อญฺญมญฺญํ "พาลา"ติ อหุ, อหํ เอตํ ตถิยํ ตจฺฉนฺติ ๖- วา เนว
พฺรูมิ. กึการณํ? ยสฺมา สพฺเพ เต สกํ สกํ ทิฏฺฐึ "อิทเมว สจฺจํ
โมฆมญฺญนฺ"ติ อกํสุ. เตน จ การเณน ปรํ "พาโล"ติ ทหนฺติ. เอตฺถ จ
"ตถิยนฺ"ติ "กถิวนฺ"ติ เทฺวปิ ปาฐา. ๗-
      [๘๙๐] ยมาหูติ ปุจฺฉาคาถาย ยํ ทิฏฺฐิสจฺจํ ตถิยนฺติ ๘- เอเก อาห.
@เชิงอรรถ: ๑ ก. เวทยติ  ๒ ฉ.ม. ลภติ  ๓ ก. สพฺเพวิเม
@๔ ฉ.ม. หีนปญฺโญ  ๕ ก. สมฺพนฺโธ  ๖ ก. ตถิวนฺติ ตจฺฉํ
@๗ ก. ทฺวิธาปิ ปาโฐ  ๘ ก. ยนฺติ ทิฏฺฐิสจฺจํ ตถิวนฺติ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๓๙๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=396&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=8904&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=8904&modeTY=2&pagebreak=1#p396