บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒) หน้าที่ ๒๕๕.
"ปณฺฑิโต"ติ วุจฺจติ, ตสฺมา ตมตฺถํ ทสฺเสนฺโต "ทุภยานี"ติ คาถาย ตติยปญฺหํ พฺยากาสิ. ตสฺสตฺโถ:- อชฺฌตฺตํ พหิทฺธา จาติ เอวํ ทุภยานิ ๑- อนิจฺจาทิภาเวน วิเจยฺย. ปณฺฑรานีติ อายตนานิ. ตานิ หิ ปกติปริสุทฺธตฺตา รุฬฺหิยา จ เอวํ วุจฺจนฺติ, ตานิ วิเจยฺย อิมาย ปฏิปตฺติยา นิทฺธนฺตมลตฺตา สุทฺธปญฺโ ๒- ปณฺฑิโตติ ปวุจฺจติ ตถตฺตา ยสฺมา ตานิ ปณฺฑรานิ ปญฺาย อิโต โหติ, เสสมสฺส ถุติวจนํ. โส หิ ปาปปุญฺสงฺขาตํ กณฺหสุกฺกมุปาติวตฺโต, ตาที จ โหติ, ตสฺมา เอวํ ถุโตติ. [๕๓๓] ยสฺมา ปน "โมนํ วุจฺจติ าณํ, ยา ปญฺา ปชานนา ฯเปฯ สมฺมาทิฏฺิ, เตน าเณน สมนฺนาคโต มุนี"ติ วุตฺตํ, ตสฺมา ตมตฺถํ ทสฺเสนฺโต "อสตญฺจา"ติ คาถาย จตุตฺถปญฺหํ พฺยากาสิ. ตสฺสตฺโถ:- ยฺวายํ อกุสลกุสลปฺปเภโท อสตญฺจ สตญฺจ ธมฺโม, ตํ อชฺฌตฺตํ พหิทฺธาติ อิมสฺมึ สพฺพโลเก ปวิจยาเณน อสตญฺจ สตญฺจ ตฺวา ธมฺมํ ตสฺส าตตฺตา เอว ราคาทิเภทโต สตฺตวิธํ สงฺคํ ตณฺหาทิฏฺิเภทโต ทุวิธํ ชาลญฺจ อติจฺจ อติกฺกมิตฺวา ิโต, โส เตน โมนสงฺขาเตน ปวิจยาเณน สมนฺนาคตตฺตา มุนิ. เทวมนุสฺเสหิ ปูชนีโยติ ๓- อิมํ ปนสฺส ถุติวจนํ. โส หิ ขีณาสวมุนิตฺตา เทวมนุสฺสานํ ปูชารโห โหติ, ตสฺมา เอวํ ถุโตติ. ๔- [๕๓๕] เอวํ ตติยคาถาย วุตฺตปเญฺห วิสฺสชฺเชตฺวา จตุตฺถคาถาย วุตฺตปเญฺหสุ ยสฺมา โย จตูหิ มคฺคาณเวเทหิ กิเลสกฺขยํ กโรนฺโต คโต, โส ปรมตฺถโต เวทคู นาม โหติ. โย จ สพฺพสมณพฺราหฺมณานํ สตฺถสญฺิตานิ เวทานิ, ตาเยว มคฺคภาวนาย กิจฺจโต อนิจฺจาทิวเสน วิเจยฺย. ตตฺถ ฉนฺทราคปฺปหาเนน ตเมว สพฺพเวทมติจฺจ ยา เวทปฺปจฺจยา วา อญฺถา วา @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. อุภยานิ ๒ ฉ.ม. สุทฺธิปญฺโ @๓ ก. ปูชิโยติ ๔ ฉ.ม. ถุโตเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๕๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=255&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=5750&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=5750&pagebreak=1#p255
จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๕๕.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]