ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๙ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๒ (ปรมตฺถ.๒)

หน้าที่ ๒๑๔-๒๑๕.

หน้าที่ ๒๑๔.

[๔๔๙-๕๑] อถ มาโร อิมา คาถาโย สุตฺวา อาห "มํ ๑- เอวรูปํ ยกฺขํ ทิสฺวา น ภายสิ ภิกฺขู"ติ. อาม มาร น ภายามีติ. กสฺมา น ภายสีติ. ทานาทีนํ ปารมิปุญฺานํ กตตฺตาติ. โก เอตํ ชานาติ "ทานาทีนิ ตฺวํ อกาสี"ติ. กึ เอตฺถ ปาปิม สกฺขิกิจฺเจน, อปิจ เอกสฺมึเยว ภเว เวสฺสนฺตโร หุตฺวา ยํ ทานมทาสึ, ตสฺสานุภาเวน สตฺตกฺขตฺตุํ ฉหิ ปกาเรหิ สญฺชาตกมฺปา อยํ มหาปวีเยว สกฺขีติ เอวํ วุตฺเต อุทกปริยนฺตํ กตฺวา มหาปวี กมฺปิ เภรวสทฺทํ มุญฺจมานา, ยํ สุตฺวา มาโร อสนินิปาโต วิย ๒- ภีโต ธชํ ปณาเมตฺวา ปลายิ สทฺธึ ปริสาย. อถ มหาปุริโส ตีหิ ยาเมหิ ติสฺโส วิชฺชา สจฺฉิกริตฺวา ๓- อรุณุคฺคมเน "อเนกชาติสํสารํ ฯเปฯ ตณฺหานํ ขยมชฺฌคา"ติ ๔- อิมํ อุทานํ อุทาเนสิ. มาโร อุทานสทฺเทน อาคนฺตฺวา "อยํ `พุทฺโธ อหนฺ'ติ ปฏิชานาติ, หนฺทาหํ ๕- อนุพนฺธามิ อาภิสมาจาริกํ ปสฺสิตุํ. สจสฺส กิญฺจิ กาเยน วา วาจาย วา ขลิตํ ภวิสฺสติ, วิเหเสฺสามิ นนฺ"ติ ปุพฺเพ โพธิสตฺตภูมิยํ ฉพฺพสฺสานิ อนุพนฺธิตฺวา พุทฺธตฺตปฺปตฺตํ เอกํ วสฺสํ อนุพนฺธิ. ตโต ภควโต กิญฺจิ ขลิตํ อปสฺสนฺโต "สตฺต วสฺสานี"ติ อิมา นิพฺเพชนียคาถาโย อภาสิ. ตตฺถ โอตารนฺติ รนฺธํ วิวรํ. นาธิคจฺฉิสฺสนฺติ นาธิคมึ. เมทวณฺณนฺติ เมทปิณฺฑสทิสํ. อนุปุริยคาติ ปริโต ปริโต อคมาสิ. มุทุนฺติ มุทุกํ. วินฺเทมาติ อธิคจฺฉาม. ๖- อสฺสาทนาติ สาธุภาโว. วายเสตฺโตติ วายโส เอตฺโต. เสสเมตฺถ ปากฏเมว. อยํ ปน โยชนา:- สตฺต วสฺสานิ ภควนฺตํ โอตาราเปกฺโข อนุพนฺธึ กตฺถจิ อวิชหนฺโต ปทาปทํ, เอวํ อนุพนฺธิตฺวาปิ จ โอตารํ นาธิคมึ. โสหํ ยถา นาม เมทวณฺณํ ปาสาณํ เมทสญฺี วายโส เอกสฺมึ ปสฺเส มุขตุณฺฑเกน @เชิงอรรถ: ฉ.ม. มํ-อิติ ปาโ น ทิสฺสติ ฉ.ม.,อิ. อสนิหโต วิย ฉ.ม.,อิ. สจฺฉิกตฺวา @ ขุ.ธ. ๒๕/๑๕๓-๔/๔๔ ฉ.ม.,อิ. หนฺท นํ ฉ.ม.,อิ. อธิคจฺเฉยฺยาม

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๒๑๕.

วิชฺฌิตฺวา อสฺสาทํ อวินฺทมาโน "อปฺเปว นาม เอตฺถ มุทุํ ๑- วินฺเทม, อปิ อิโต อสฺสาทนา สิยา"ติ สมนฺตา ตเถว วิชฺฌนฺโต อนุปริยายิตฺวา กตฺถจิ อสฺสาทํ อลทฺธา "ปาสาโณวายนฺ"ติ นิพฺพิชฺช ปกฺกเมยฺย, เอวเมวาหํ ภควนฺตํ กายกมฺมาทีสุ อตฺตโน ปริตฺตปญฺมุขตุณฺฑเกน ๒- วิชฺฌนฺโต สมนฺตา อนุปริยคา "อปฺเปว นาม กตฺถจิ อปริสุทฺธกายสมาจาราทิมุทุภาวํ วินฺเทม, กุโตจิ อสฺสาทนา สิยา"ติ, เต ทานิ มยํ อสฺสาทํ อลภมานา กาโกว เสลํ อาสชฺช นิพฺพิชฺชาเปม โคตมํ อาสชฺช ตโต โคตมา นิพฺพิชฺช อเปมาติ. เอวํ วทโต กิร มารสฺส สตฺต วสฺสานิ นิปฺผลปริสฺสมํ นิสฺสาย พลวโสโก อุทปาทิ, เตนสฺส วิสีทมานงฺคปจฺจงฺคสฺส เพลุวปณฺฑุ นาม วีณา กจฺฉโต ปติตา, ยา หิ สกึ กุสเลหิ ๓- วาทิตา จตฺตาโร มาเส มธุรสฺสรํ มุญฺจติ, ยํ คเหตฺวา สกฺโก ปญฺจสิขสฺส อทาสิ. ตํ โส ปตมานมฺปิ น พุชฺฌิ. เตนาห ภควา:- [๔๕๒] "ตสฺส โสกปเรตสฺส วีณา กจฺฉา อภสฺสถ ตโต โส ทุมฺมโน ยกฺโข ตตฺเถวนฺตรธายถา"ติ. สงฺคีติการกา อาหํสูติ เอเก, อมฺหากํ ปเนตํ น ขมตีติ. ปรมตฺถโชติกาย ขุทฺทกฏฺกถาย สุตฺตนิปาตฏฺกถาย ปธานสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. --------------- ๓. สุภาสิตสุตฺตวณฺณนา เอวมฺเม สุตนฺติ สุภาสิตสุตฺตํ. อตฺตชฺฌาสยโต จสฺส อุปฺปตฺติ. ภควา หิ สุภาสิตปฺปิโย, โส อตฺตโน สุภาสิตสมุทาจารปฺปกาสเนน สตฺตานํ @เชิงอรรถ: ฉ.ม.,อิ. มุทุ ก. ปริตฺตปญฺตาย มุขตุณฺฑเกน สี.,อิ. องฺคุเลหิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๙ หน้าที่ ๒๑๔-๒๑๕. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=29&page=214&pages=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=29&A=4819&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=29&A=4819&pagebreak=1#p214


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๔-๒๑๕.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]