ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๘ ภาษาบาลี อักษรไทย สุตฺต.อ.๑ (ปรมตฺถ.๑)

หน้าที่ ๑๗๑.

เยน มยํ ปราภวนฺตํ ปุริสํ ชาเนยฺยามาติ อตฺโถ. เอเตน "ปราภวนฺตํ
ปุริสนฺ"ติ เอตฺถ วุตฺตสฺส ปราภวโต ปุริสสฺส ปราภวการณํ ปุจฺฉติ.
ปราภวการเณ หิ ญาเต เตน การณสามญฺเญน สกฺกา โย โกจิ ปราภวปุริโส
ชานิตุนฺติ.
      [๙๒] อถสฺส ภควา สุฏฺฐุ ปากฏีกรณตฺถํ ปฏิปกฺขํ ทสฺเสตฺวา
ปุคฺคลาธิฏฺฐานาย เทสนาย ปราภวมุขํ ทีเปนฺโต อาห "สุวิชาโน ภวนฺ"ติ.
ตสฺสตฺโถ:- ยฺวายํ ภวํ วฑฺฒนฺโต อปริหายนฺโต ปุริโส, โส สุวิชาโน โหติ,
สุเขน อกสิเรน อกิจฺเฉน สกฺกา วิชานิตุํ. โย จายํ ๑- ปราภวตีติ ปราภโว,
ปริหายติ วินสฺสติ, ยสฺส ตุเมฺห ตํ ๒- ปราภวโต ปุริสสฺส มุขํ มํ ปุจฺฉถ, โสปิ
สุวิชาโน. กถํ? อยํ หิ ธมฺมกาโม ภวํ โหติ ทสกุสลกมฺมปถธมฺมํ กาเมติ
ปิเหติ ปตฺเถติ สุณาติ ปฏิปชฺชติ, โส ตํ ปฏิปตฺตึ ทิสฺวา สุตฺวา จ ชานิตพฺพโต
สุวิชาโน โหติ. อิตโรปิ ธมฺมเทสฺสี ปราภโว, ตเมว ธมฺมํ เทสฺสติ น กาเมติ
น ปิเหติ น ปตฺเถติ น สุณาติ น ปฏิปชฺชิ, โส เอตํ ๓- วิปฺปฏิปตฺตึ ทิสฺวา
สุตฺวา จ ชานิตพฺพโต สุวิชาโน โหตีติ. เอวเมตฺถ ภควา ปฏิปกฺขํ ทสฺเสนฺโต
อตฺถโต ธมฺมกามตํ ภวโต มุขํ ทสฺเสตฺวา ธมฺมเทสฺสิตํ ปราภวโต มุขํ
ทสฺเสตีติ เวทิตพฺพํ.
      [๙๓] อถ สา เทวตา ภควโต ภาสิตํ อภินนฺทมานา อาห "อิติ เหตนฺ"ติ.
ตสฺสตฺโถ:- อิติ หิ ยถา วุตฺโต ภควตา, ตเถว ๔- เอตํ วิชานาม คณฺหาม
ธาเรม, ปฐโม โส ปราภโว โส ธมฺมเทสฺสิตลกฺขโณ ๕- ปฐโม ปราภโว.
ยานิ มยํ ปราภวมุขานิ วิชานิตุํ อาคตมฺห, ๖- เตสุ อิทํ ตาว เอกํ ปราภวโต
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. โยปายํ          ฉ.ม. อยํ ปาโฐ น ทิสฺสติ      ฉ.ม. ตํ
@ ม. อิติ ยถาวุตฺตธมฺมเทสฺสิตเมว  ฉ.ม....เทสฺสิตา...  ฉ.ม. อาคตมฺหา



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๘ หน้าที่ ๑๗๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=28&page=171&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=28&A=4099&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=28&A=4099&modeTY=2&pagebreak=1#p171


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๗๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]