ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๘๑-๘๒.

หน้าที่ ๘๑.

อตีตสฺส, มุสาวาทิสฺส ชนฺตุโน. ๑- อภูตวาที นิรยํ อุเปตี"ติ ๒- จ อาทินา ปกาสิตาติ. นวมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺฐิตา. --------------- ๑๐. พาหิยสุตฺตวณฺณนา [๑๐] ทสเม พาหิโยติ ตสฺส นามํ. ทารุจีริโยติ ทารุมยจีโร. สุปฺปารเกติ ๓- เอวํนามเก ปฏฺฏเน วสติ. โก ปนายํ พาหิโย, กถญฺจ ทารุจีริโย ๔- อโหสิ, กถํ สุปฺปารเก ปฏฺฏเน ปฏิวสตีติ? ตตฺรายํ อนุปุพฺพีกถา:- อิโต กิร กปฺปสตสหสฺสมตฺถเก ปทุมุตฺตรสมฺมาสมฺพุทฺธกาเล เอโก กุลปุตฺโต หํสวตีนคเร ทสพลสฺส ธมฺมเทสนํ สุณนฺโต สตฺถารํ เอกํ ภิกฺขุํ ขิปฺปาภิญฺญานํ เอตทคฺเค ฐเปนฺตํ ทิสฺวา "มหา วตายํ ๕- ภิกฺขุ, โย สตฺถารา เอวํ เอตทคฺเค ฐปียติ, อโห วตาหมฺปิ อนาคเต เอวรูปสฺส สมฺมาสมฺพุทฺธสฺส สาสเน ปพฺพชิตฺวา สตฺถารา เอทิเส ฐาเน เอตทคฺเค ฐเปตพฺโพ ภเวยฺยํ ยถายํ ภิกฺขู"ติ ตํ ฐานนฺตรํ ปตฺเถตฺวา ตทนุรูปํ อธิการกมฺมํ กตฺวา ยาวชีวํ ปุญฺญํ กตฺวา สคฺคปรายโณ หุตฺวา เทวมนุสฺเสสุ สํสรนฺโต กสฺสปทสพลสฺส สาสเน ปพฺพชิตฺวา ปริปุณฺณสีโล สมณธมฺมํ กโรนโตว ชีวิตกฺขยํ ปตฺวา เทวโลเก นิพฺพตฺติ. โส เอกํ พุทฺธนฺตรํ เทวโลเก วสิตฺวา อิมสฺมึ พุทฺธุปฺปาเท พาหิยรฏฺเฐ กุลเคเห ปฏิสนฺธึ คณฺหิ, ตํ พาหิยรฏฺเฐ ชาตตฺตา พาหิโยติ สญฺชานึสุ. โส วยปฺปตฺโต ฆราวาสํ วสนฺโต วณิชฺชตฺถาย พหูนํ ภณฺฑานํ นาวํ ปูเรตฺวา สมุทฺทํ ปวิสิตฺวา อปราปรํ สญฺจรนฺโต สตฺต วาเร สทฺธึเยว ปริสาย อตฺตโน ๖- นครํ อุปคญฺฉิ. @เชิงอรรถ: ขุ.ธ. ๒๕/๑๗๖/๔๘ ขุ.ธ. ๒๕/๓๐๖/๖๙ @ ม. สุปฺปาทเกติ, ขุ.อุ. ๒๕/๑๐/๑๐๑ ม.,ก. ทารุจีรธโร @ ม. ลาภา วตายํ, ก. อุฬาโร วตายํ @ สี. สิทฺธตฺโถว อตฺตโน, ก.สิทฺธิยาโตฺร จ อตฺตโน

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๘๒.

อฏฺฐมวาเร ปน "สุวณฺณภูมึ คมิสฺสามี"ติ อาโรปิตภณฺโฑ นาวํ อภิรุหิ. นาวา มหาสมุทฺทํ อชฺโฌคาเหตฺวา อิจฺฉิตปฺปเทสํ อปฺปตฺวาว สมุทฺทมชฺเฌ วิปนฺนา. มหาชโน มจฺฉกจฺฉปภกฺโข อโหสิ. พาหิโย ปน เอกํ นาวาผลกํ คเหตฺวา ตรนฺโต อูมิเวเคน มนฺทมนฺทํ ขิปมาโน สตฺตเม ทิวเส สุปฺปารกปฏฺฏนสมีเป ตีรํ ปาปุณิ. โส วตฺถานํ ภสฺสิตฺวา ๑- สมุทฺเท ปติตตฺตา ชาตรูเปเนว สมุทฺทตีเร นิปนฺโน ปริสฺสมํ วิโนเทตฺวา อสฺสาสมตฺตํ ลภิตฺวา อุฏฺฐาย ลชฺชาย คุมฺพนฺตรํ ปวิสิตฺวา อจฺฉาทนํ ๒- อญฺญํ กิญฺจิ อปสฺสนฺโต อกฺกนาฬานิ ฉินฺทิตฺวา วาเกหิ ปลิเวเฐตฺวา นิวาสนปารุปนานิ ๓- กตฺวา อจฺฉาเทสิ. เกจิ ปน "ทารุผลกานิ วิชฺฌิตฺวา วาเกน อาวุณิตฺวา นิวาสนปารุปนํ กตฺวา อจฺฉาเทสี"ติ วทนฺติ. เอวํ สพฺพถาปิ ทารุมยจีรธาริตาย "ทารุจีริโย"ติ ปุริมโวหาเรน "พาหิโย"ติ จ ปญฺญายิตฺถ. ตํ เอกํ กปาลํ คเหตฺวา วุตฺตนิยาเมน สุปฺปารกปฏฺฏเน ปิณฺฑาย จรนฺตํ ทิสฺวา มนุสฺสา จินฺเตสุํ "สเจ โลเก อรหนฺโต นาม โหนฺติ, เอวํวิเธหิ ภวิตพฺพํ, กินฺนุ โข อยํ อยฺโย วตฺถํ ทียมานํ คเณฺหยฺย, อุทาหุ อปฺปิจฺฉตาย น คเณฺหยฺยา"ติ วีมํสนฺตา นานาทิสาหิ วตฺถานิ อุปเนสุํ. โส จินฺเตสิ "สจาหํ อิมินา นิยาเมน นาคมิสฺสํ, นยิเม เอวํ มยิ ปสีเทยฺยุํ, ยนฺนูนาหํ อิมานิ ปฏิกฺขิปิตฺวา อิมินาว นีหาเรน วิหเรยฺยํ, เอวํ เม ลาภสกฺกาโร อุปฺปชฺชิสฺสตี"ติ. โส เอวํ จินฺเตตฺวา โกหญฺเญ ฐตฺวา วตฺถานิ น ปฏิคฺคณฺหิ. มนุสฺสา "อโห อปฺปิจฺโฉ วตายํ อยฺโย"ติ ภิยฺโยโส มตฺตาย ปสนฺนมานสา มหนฺตํ สกฺการสมฺมานํ กรึสุ. โสปิ ภตฺตกิจฺจํ กตฺวา อวิทูรฏฺฐาเน เอกํ เทวายตนํ อคมาสิ. มหาชโน เตน สทฺธึ เอว คนฺตฺวา ตํ เทวายตนํ ปฏิชคฺคิตฺวา อทาสิ. โส "อิเม มยฺหํ @เชิงอรรถ: ม. คลิตฺวา ก. โกปินจฺฉาทนํ @ ฉ.ม. นิวาสนปาวุรณานิ, เอวมุปริปิ


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๘๑-๘๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=81&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=1810&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=1810&modeTY=2&pagebreak=1#p81


จบการแสดงผล หน้าที่ ๘๑-๘๒.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]