อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๖๖.

เตน เถรสฺส สุภรตํ ทสฺเสติ. เถโร หิ กายปริหาริเกน จีวเรน กุจฺฉิปริหาริเกน จีวเรน กุจฺฉิปริหาริเกน จ ปิณฺฑปาเตน อตฺตานเมว โปเสนฺโต ปรมปฺปิจฺโฉ หุตฺวา วิหรติ, อญฺ าติมิตฺตาทีสุ กญฺจิ น โปเสติ กตฺถจิ อลคฺคภาวโต. อถวา อญฺเน อญฺตเรน โปเสตพฺพตาย อภาวโต อนญฺโปสี. โย หิ เอกสฺมึเยว ปจฺจยทายเก ปฏิพทฺธจตุปจฺจโย, โส อนญฺโปสี นาม น โหติ เอกายตฺตวุตฺติตาย. ^๑- เถโร ปน "ยถาปิ ภมโร ปุปฺผนฺ"ติ ^๒- คาถาย วุตฺตนเยน ชงฺฆาพลํ นิสฺสาย ปิณฺฑาย จรนฺโต กุเลสุ นิจฺจนโว หุตฺวา มิสฺสกภตฺเตน ยาเปติ. ตถา หิ นํ ภควา จนฺทูปมปฏิปทาย โถเมสิ. อญฺาตนฺติ อภิญฺาตํ, ยถาภุจฺจคุเณหิ ปตฺถฏยสํ, เตเนว วา อนญฺโปสิภาเวน อปฺปิจฺฉตาสนฺตุฏฺิตาหิ าตํ. อถวา อญฺาตนฺติ สพฺพโส ปหีนตณฺหตาย ลาภสกฺการสิโลกนิกามนเหตุ อตฺตานํ ชานาปนวเสน น าตํ. อวีตตโณฺห หิ ปาปิจฺโฉ กุหกตาย สมฺภาวนาธิปฺปาเยน อตฺตานํ ชานาเปติ. ทนฺตนฺติ ฉฬงฺคุเปกฺขาวเสน อินฺทฺริเยสุ อุตฺตมทมเนน ^๓- ทนฺตํ. สาเร ปติฏฺิตนฺติ วิมุตฺติสาเร อวฏฺิตํ, อเสกฺขสีลกฺขนฺธาทิเก วา สีลาทิสาเร ปติฏฺิตํ. ขีณาสวํ วนฺตโทสนฺติ กามาสวาทีนํ จตุนฺนํ อาสวานํ อนวเสสํ ปหีนตฺตา ขีณาสวํ, ตโต เอว ราคาทิโทสานํ สพฺพโส วนฺตตฺตา วนฺตโทสํ. ตมหํ พฺรูมิ พฺราหฺมณนฺติ ตํ ยถาวุตฺตคุณํ ปรมตฺถพฺราหฺมณํ อหํ พฺราหฺมณนฺติ วทามีติ. อิธาปิ เหฏฺา วุตฺตนเยเนว เทสนานานตฺตํ เวทิตพฺพํ. ฉฏฺสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. ------------- @เชิงอรรถ: ^๑ ฉ.ม. เอกายตฺตวุตฺติโต ^๒ ขุ.ธ. ๒๕/๔๙/๒๕ @^๓ ก. อุตฺตมทมฏฺเน

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=66&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=1470&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=1470&pagebreak=1#p66