อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๗๙.

อภิวิสิฏฺเน าเณน วิปสฺสนาสหิตาย มคฺคปญฺาย ชานิตฺวา มชฺฌิมปฏิปทํ สมฺมาปฏิปนฺนา, ตาย สมฺมาปฏิปตฺติยา. ตตฺร จ นาเหสุนฺติ ตตฺร ตสฺมึ อนฺตทฺวเย ปติตา น อเหสุํ, ตํ อนฺตทฺวยํ ปชหึสูติ อตฺโถ. เตน จ นามญฺึสูติ เตน อนฺตทฺวยปฺปหาเนน "มม อิทํ อนฺตทฺวยปฺปหานํ อหํ อนฺตทฺวยํ ปหาสึ, อิมินา อนฺตทฺวยปฺปหาเนน เสยฺโย"ติอาทินา ตณฺหาทิฏฺิมานมญฺนาวเสน น อมญฺึสุ สพฺพมญฺนานํ สมฺมเทว ปหีนตฺตา. เอตฺถ จ อคฺคผเล ^๑- ิเต อริยปุคฺคเล สนฺธาย "ตตฺร จ นาเหสุํ, เตน จ นามญฺึสู"ติ อตีตกาลวเสน อยํ เทสนา ปวตฺตา, มคฺคกฺขเณ ปน อธิปฺเปเต วตฺตมานกาลวเสเนว วตฺตพฺพํ สิยา. วฏฺฏํ เตสํ นตฺถิ ปญฺาปนายาติ เย เอวํ ปหีนสพฺพมญฺนา อุตฺตมปุริสา, เตสํ อนุปาทาปรินิพฺพุตานํ กมฺมวิปากกิเลสวเสน ติวิธมฺปิ วฏฺฏํ นตฺถิ ปญฺาปนาย, วตฺตมานกฺขนฺธเภทโต อุทฺธํ อนุปาทาโน วิย ชาตเวโท อปญฺตฺติกภาวเมว คจฺฉตีติ อตฺโถ. อฏฺมสุตฺตวณฺณนา นิฏฺิตา. -------------- ๙. อุปาติธาวนฺติสุตฺตวณฺณนา [๕๙] นวเม รตฺตนฺธการติมิสายนฺติ รตฺติยํ อนฺธกาเร มหาติมิสายํ. รตฺติปิ หิ อนฺธการวิรหิตา โหติ, ยา ปุณฺณมาย รตฺติ ชุโณฺหภาสิตา. อนฺธกาโรปิ "ติมิสา"ติ น วตฺตพฺโพ โหติ อพฺภมหิกาทิอุปกฺกิเลสวิรหิเต เทเว. มหนฺธกาโร หิ "ติมิสา"ติ วุจฺจติ. อยมฺปน อมาวสี รตฺติ เทโว จ เมฆปฏลสญฺฉนฺโน. เตน วุตฺตํ "รตฺตนฺธการติมิสายนฺติ รตฺติยา อนฺธกาเร มหาติมิสายนฺ"ติ. อพฺโภกาเสติ อปฺปฏิจฺฉนฺเน โอกาเส วิหารงฺคเณ. เตลปฺปทีเปสุ ฌายมาเนสูติ เตลปฺปชฺโชเตสุ ชลมาเนสุ. @เชิงอรรถ: ^๑ สี. มคฺคผเล

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=379&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=8488&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=8488&pagebreak=1#p379