ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบไทย
อรรถกถาเล่มที่ ๒๖ ภาษาบาลี อักษรไทย อุ.อ. (ปรมตฺถที.)

หน้าที่ ๓๕๑.

    อปฺโปสฺสุกฺโกติ นิรุสฺสุกฺโก ลีนวีริโย. "ตฺวํ หิ ปาปิม
สตฺตสตฺตาหาติกฺกมนโต ๑- ปฏฺาย `ปรินิพฺพาตุ ทานิ ภนฺเต ภควา, ปรินิพฺพาตุ
สุคโต'ติ วิรวนฺโต อาหิณฺฑิตฺถ, อชฺช ทานิ ปฏฺาย วิคตุสฺสาโห โหติ, มา มยฺหํ
ปรินิพฺพานตฺถาย วายามํ กโรหี"ติ วทติ. สโต สมฺปชาโน อายุสงฺขารํ
โอสฺสชีติ สตึ สูปติฏฺิตํ กตฺวา าเณน ปริจฺฉินฺทิตฺวา อายุสงฺขารํ วิสฺสชิ
ปชหิ. ตตฺถ น ภควา หตฺเถน เลฑฺฑุํ วิย อายุสงฺขารํ โอสฺสชิ, เตมาสมตฺตเมว
ปน สมาปตฺตึ สมาปชฺชิตฺวา ตโต ปรํ น สมาปชฺชิสฺสามีติ จิตฺตํ อุปฺปาเทสิ.
ตํ สนฺธาย วุตฺตํ "โอสฺสชี"ติ, "โวสฺสชี"ติปิ ปาโ.
    กสฺมา ปน ภควา กปฺปํ วา กปฺปาวเสสํ วา าตุํ สมตฺโถ ตตฺตกํ
กาลํ อฏฺตฺวา ปรินิพฺพายิตุํ มารสฺส ยาจนาย อายุสงฺขารํ โอสฺสชิ? น
ภควา มารสฺส ยาจนาย อายุสงฺขารํ โอสฺสชิ, นาปิ เถรสฺส อายาจนาย น
โอสฺสชิสฺสติ, เตมาสโต ปน ปรํ พุทฺธเวเนยฺยานํ อภาวโต อายุสงฺขารํ
โอสฺสชิ. านญฺหิ นาม พุทฺธานํ ภควนฺตานํ ยาวเทว เวเนยฺยวินยนตฺถํ, เต
อสติ วิเนยฺยชเน เกน นาม การเณน สฺสนฺติ. ยทิ จ มารสฺส ยาจนาย
ปรินิพฺพาเยยฺย, ปุเรตรํเยว ปรินิพฺพาเยยฺย. โพธิมณฺเฑปิ หิ มาเรน ยาจิตํ,
นิมิตฺโตภาสกรณมฺปิ เถรสฺส โสกตนุกรณตฺถนฺติ วุตฺโตวายมตฺโถ. อปิจ
พุทฺธพลทีปนตฺถํ นิมิตฺโตภาสกรณํ. เอวํ มหานุภาวา พุทฺธา ภควนฺโตเยว
ติฏฺนฺตาปิ อตฺตโน รุจิยาว ติฏฺนฺติ, ปรินิพฺพายนฺตาปิ อตฺตโน รุจิยาว
ปรินิพฺพายนฺตีติ.
    มหาภูมิจาโลติ มหนฺโต ปวีกมฺโป. ตทา กิร ทสสหสฺสิโลกธาตุ
อกมฺปิตฺถ. ภึสนโกติ ภยชนโก. เทวทุนฺทุภิโย จ ผลึสูติ เทวเภริโย นทึสุ. ๒-
@เชิงอรรถ:  อฏฺมสตฺตาหโต. สุ.วิ. ๒/๑๖๘/๑๕๙
@ ผลึสุ. สุ.วิ. ๒/๑๖๙/๑๕๙ สา.ป. ๓/๓๓๐, มโน.ปู. ๓/๒๗๗



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๖ หน้าที่ ๓๕๑. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=26&page=351&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=26&A=7853&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=26&A=7853&pagebreak=1#p351


จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๕๑.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]