บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๔ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๗ มล-นาควคฺค หน้าที่ ๑๒๘.
ยงฺกิญฺจิ สิถิลํ กมฺมํ, สงฺกิลิฏฺฐญฺจ ยํ วตํ, สงฺกสฺสรํ พฺรหฺมจริยํ, น ตํ โหติ มหปฺผลํ. กยิรา เจ กยิราเถนํ, ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเม; สิถิโล หิ ปริพฺพาโช ภิยฺโย อากิรเต รชนฺติ. ตตฺถ "กุโสติ: ยงฺกิญฺจิ ติขิณธารํ ติณํ อนฺตมโส ตาลปณฺณํปิ. ยถา โส กุโส เยน ทุคฺคหิโต ตสฺส หตฺถํ อนุกนฺตติ ผาเลติ; เอวเมว สมณธมฺมสงฺขาตํ สามญฺญํปิ ขณฺฑสีลาทิตาย ทุปฺปรามฏฺฐํ. นิรยายูปกฑฺฒตีติ: นิรเย นิพฺพตฺตาเปตีติ อตฺโถ. สิถิลนฺติ: โอหียิตฺวา ๑- กรเณน สิถิลคฺคาหํ กตฺวา กตํ กิญฺจิ กมฺมํ. สงฺกิลิฏฺฐนฺติ: เวสิยาทิเกสุ อโคจเรสุ จรเณน สงฺกิลิฏฺฐํ. สงฺกสฺสรนฺติ: สงฺกาหิ สริตพฺพํ อุโปสถกิจฺจาทีสุ อญฺญตเรน กิจฺเจน สนฺนิปติตํปิ สงฺฆํ ทิสฺวา "อทฺธา อิเม มม จริยํ ญตฺวา มํ อุกฺขิปิตุกามา สนฺนิปติตาติ เอวํ อตฺตโน อาสงฺกาหิ สริตํ อุสฺสงฺกิตํ ปริสงฺกิตํ. น ตํ โหตีติ: ตํ เอวรูปํ สมณธมฺมสงฺขาตํ พฺรหฺมจริยํ ตสฺส ปุคฺคลสฺส น มหปฺผลํ โหติ, ตสฺส อมหปฺผลภาเวน ภิกฺขาทายกานํปิสฺส น มหปฺผลํ โหตีติ อตฺโถ. กยิรา เจติ: ตสฺมา ยํ กมฺมํ กเรยฺย, ตํ กโรเตว. ทฬฺหเมนํ ปรกฺกเมติ: ถิรกตเมตํ กตฺวา อวฏฺฐิตสมาทาโน หุตฺวา เอตํ กยิรา. ปริพฺพาโชติ: สิถิลคฺคาเหน กโต ขณฺฑาทิภาวปฺปตฺโต สมณธมฺโม. ภิยฺโยติ: อพฺภนฺตเร วิชฺชมานํ ราครชาทึ เอวรูโป สมณธมฺโม อปเนตุํ @เชิงอรรถ: ๑. ม. สี. ยุ. โอลียิตฺวา.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๔ หน้าที่ ๑๒๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=24&page=128&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=24&A=2550&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=24&A=2550&modeTY=2&pagebreak=1#p128
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๒๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]