ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๓ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๖ อตฺต-โกธวคฺค

หน้าที่ ๑๕๒-๑๕๓.

หน้าที่ ๑๕๒.

วตฺวา ภิกฺขุสงฺฆํ อาทาย เอกสฺมึ รุกฺขมูเล ฉายาย นิสีทิ. ทารกา มหากสฺสปตฺเถรํ ปจฺฉโต อาคจฺฉนฺตํ ทิสฺวา อุปฺปนฺนสิเนหา ปีติเวเคน ปริปุณฺณสรีรา หุตฺวา ปจฺฉิโย โอตาเรตฺวา เถรํ ปญฺจปฺปติฏฺฐิเตน วนฺทิตฺวา ปูเว ปจฺฉีหิ สทฺธึเยว อุกฺขิปิตฺวา "คณฺหถ ภนฺเตติ เถรํ วทึสุ. อถ เน เถโร อาห "เอส สตฺถา ภิกฺขุสงฺฆํ คเหตฺวา รุกฺขมูเล นิสินฺโน, ตุมฺเห เทยฺยธมฺมํ อาทาย คนฺตฺวา ภิกฺขุสงฺฆสฺส สํวิภาคํ กโรถาติ. เต "สาธุ ภนฺเตติ นิวตฺติตฺวา เถเรน สทฺธึเยว คนฺตฺวา ปูเว ทตฺวา โอโลกยมานา เอกมนฺเต ฐตฺวา ปริโภคาวสาเน อุทกํ อทํสุ. ภิกฺขู อุชฺฌายึสุ "ทารเกหิ มุโขโลกเนน ภิกฺขา ทินฺนา, สมฺมาสมฺพุทฺธํ วา มหาเถเร วา ปูเวหิ อปุจฺฉิตฺวา มหากสฺสปตฺเถรํ ทิสฺวา ปูเว ปจฺฉีหิ สทฺธึเยว อาทาย อาคมึสูติ. สตฺถา เตสํ กถํ สุตฺวา "ภิกฺขเว มม ปุตฺเตน มหากสฺสเปน สทิโส ภิกฺขุ เทวมนุสฺสานํ ปิโย โหติ, ตสฺส จตุปฺปจฺจยปูชํ กโรนฺติเยวาติ วตฺวา อิมํ คาถมาห "สีลทสฺสนสมฺปนฺนํ ธมฺมฏฺฐํ สจฺจวาทินํ อตฺตโน กมฺมกุพฺพานํ ตํ ชโน กุรุเต ปิยนฺติ. ตตฺถ สีลทสฺสนสมฺปนฺนนฺติ: จตุปฺปาริสุทฺธิสีเลน เจว มคฺคผลสมฺปยุตฺเตน จ สมฺมาทสฺสเนน สมฺปนฺนํ. ธมฺมฏฺฐนฺติ: นววิเธ โลกุตฺตรธมฺเม ฐิตํ, สจฺฉิกตโลกุตฺตรธมฺมนฺติ อตฺโถ. สจฺจวาทินนฺติ: จตุนฺนํ สจฺจานํ โสฬสหากาเรหิ สจฺฉิกตตฺตา สจฺจญฺญาเณน สจฺจวาทินํ. อตฺตโน กมฺมกุพฺพานนฺติ: อตฺตโน

--------------------------------------------------------------------------------------------- หน้าที่ ๑๕๓.

กมฺมํ นาม ติสฺโส สิกฺขา, ตา ปูรยมานนฺติ อตฺโถ. ตํ ชโนติ: ตํ ปุคฺคลํ โลกิยมหาชโน ปิยํ กโรติ ทฏฺฐุกาโม วนฺทิตุกาโม จตุปฺปจฺจเยน ปูเชตุกาโม โหติเยวาติ อตฺโถ. เทสนาวสาเน สพฺเพปิ เต ทารกา โสตาปตฺติผเล ปติฏฺฐหึสูติ. ปญฺจสตทารกวตฺถุ. ------------- ๘. อนาคามิตฺเถรวตฺถุ. (๑๗๒) "ฉนฺทชาโตติ อิมํ ธมฺมเทสนํ สตฺถา เชตวเน วิหรนฺโต เอกํ อนาคามิตฺเถรํ อารพฺภ กเถสิ. เอกทิวสํ หิ ตํ เถรํ สทฺธิวิหาริกา ปุจฺฉึสุ "อตฺถิ ปน โว ภนฺเต วิเสสาธิคโมติ. เถโร "อนาคามิผลํ นาม คหฏฺฐาปิ ปาปุณนฺติ, อรหตฺตํ ปตฺตกาเลเยว เตหิ สทฺธึ กเถสฺสามีติ หรายมาโน กิญฺจิ อกเถตฺวาว กาลกโต สุทฺธาวาสเทวโลเก นิพฺพตฺติ. อถสฺส สทฺธิวิหาริกา โรทิตฺวา ปริเทวิตฺวา สตฺถุ สนฺติกํ คนฺตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา โรทนฺตาว เอกมนฺตํ นิสีทึสุ. อถ เน สตฺถา "กึ ภิกฺขเว โรทถาติ อาห. "อุปชฺฌาโย โน ภนฺเต กาลกโตติ. "โหตุ ภิกฺขเว, มา จินฺตยิตฺถ, ธุวธมฺโม นาเมโสติ. "อาม ภนฺเต, มยํปิ ชานาม; อปิจ มยํ อุปชฺฌายํ วิเสสาธิคมํ อปุจฺฉิมฺหา, โส กิญฺจิ อกเถตฺวาว กาลกโต,


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๓ หน้าที่ ๑๕๒-๑๕๓. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=23&page=152&pages=2&modeTY=2&pagebreak=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=23&A=3040&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=23&A=3040&modeTY=2&pagebreak=1#p152


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๕๒-๑๕๓.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]