อรรถกถาเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย
ธ.อ.๓ ปุปฺผ-พาลวคฺค
หน้าที่ ๓๖.

อาคนฺตฺวา "กาย นุตฺถ ภิกฺขเว เอตรหิ กถาย สนฺนิสินฺนาติ
ปุจฺฉิตฺวา, "อิมาย นามาติ วุตฺเต, "ภิกฺขเว กุลทมเกน นาม
ภิกฺขุนา อนุปหจฺจ สทฺธํ อนุปหจฺจ โภเค กุลํ อกิลเมตฺวา อวิเหเฐตฺวา
ปุปฺผโต เรณุํ คณฺหนฺเตน ภมเรน วิย อุปสงฺกมิตฺวา
พุทฺธคุณํ ชานาเปตพฺพํ, ตาทิโส มม ปุตฺโต โมคฺคลฺลาโนติ เถรํ
ปสํสิตฺวา อิมํ คาถมาห
         "ยถาปิ ภมโร ปุปฺผํ     วณฺณคนฺธํ อเหฐยํ
          ปเลติ รสมาทาย;      เอวํ คาเม มุนี จเรติ.
       ตตฺถ "ภมโรติ: ยากาจิ มธุกรชาติ. ปุปฺผนฺติ: ปุปฺผาราเม
จรนฺโต ปุปฺผญฺจ วณฺณญฺจ คนฺธญฺจ อเหเฐนฺโต อวินาเสนฺโต
จรตีติ อตฺโถ. ปเลตีติ: เอวํ จริตฺวา ยาวทตฺถํ รสํ ปิวิตฺวา
อปรมฺปิ มธุกรณตฺถาย อาทาย ปเลติ. โส เอกํ ๑- วนคหนํ
อชฺโฌคาเหตฺวา เอกสฺมึ รุกฺขสุสิเร ตํ รชมิสฺสกํ รสํ ฐเปตฺวา
อนุปุพฺเพน มธุรสํ มธุํ กโรติ; น ตสฺส ปุปฺผาราเม จริตปฺปจฺจยา
ปุปฺผํ วณฺณคนฺธํ วาสฺส วิคจฺฉติ, อถโข สพฺพํ ปากติกเมว
โหติ. เอวํ คาเม มุนี จเรติ: เอวํ เสขาเสขเภโท อนาคาริยมุนิ
กุลปฏิปาฏิยา คาเม ภิกฺขํ คณฺหนฺโต จรตีติ อตฺโถ. น หิ
ตสฺส คาเม จรณปฺปจฺจยา กุลานํ สทฺธาหานิ วา โภคหานิ วา
โหติ, สทฺธาปิ โภคาปิ ปากติกาว โหนฺติ; เอวํ จริตฺวา จ ปน
นิกฺขมิตฺวา เสขมุนิ ตาว พหิคาเม อุทกผาสุกฏฺฐาเน สงฺฆาฏึ
@เชิงอรรถ: ๑. สี. ยุ. เอวํ.


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๓๖.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=20&page=36&pages=1&modeTY=2&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=20&A=721&modeTY=2&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=20&A=721&modeTY=2&pagebreak=1#p36