บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๓ ปุปฺผ-พาลวคฺค หน้าที่ ๑๖๗.
ลามกเสนาสนานิ เจว อมนุสฺสปริคฺคหิตานิ จ "ตุมฺเห อิธ วสถาติ วิจาเรนฺโต อาวาเสสุ จ อิสฺสริยํ อิจฺฉติ. ปูชา ปรกุเลสุ จาติ: เนว มาตาปิตูนํ น ญาตกานํ, ปเรสํเยว กุเลสุ "อโห วติเม มยฺหเมว ทเทยฺยุํ น อญฺเญสนฺติ เอวํ จตุปฺปจฺจยปูชํ อิจฺฉติ. มเมว กต มญฺญนฺตูติ: ยสฺส จ พาลสฺส "ยงฺกิญฺจิ วิหาเร อุโปสถาคาราทิกรณวเสน กตํ นวกมฺมํ, ตํ สพฺพํ อมฺหากํ เถเรน กตนฺติ เอวํ คิหี จ ปพฺพชิตา จ อุโภปิ มเมว นิสฺสาย กตํ ปรินิฏฺฐิตํ มญฺญนฺตูติ สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ. มเมว อติวสา อสฺสูติ: คิหี จ ปพฺพชิตา จ สพฺเพปิ มเมว วเส วตฺตนฺตุ, สกฏโคณวาสีผรสุอาทีนิ วา ลทฺธพฺพานิ โหนฺตุ อนฺตมโส ยาคุมตฺตมฺปิ ตาเปตฺวา ปิวนาทีนิ วา, เอวรูเปสุ กิจฺจากิจฺเจสุ ขุทฺทกมหนฺเตสุ กรณีเยสุ กิสฺมิญฺจิ เอกกิจฺเจปิ มเมว วเส วตฺตนฺตุ, มญฺเญว อาปุจฺฉิตฺวา กโรนฺตูติ สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ. อิติ พาลสฺสาติ: ยสฺส พาลสฺส สา จ ๑- อิจฺฉา อยญฺจ เอวรูโป สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ, ตสฺส เนว วิปสฺสนา น มคฺคผลานิ วฑฺฒนฺติ, เกวลํ ปนสฺส ฉนฺทาทโย ๒- สมุทฺทสฺส อุทกํ วิย ฉสุ ทฺวาเรสุ อุปฺปชฺชนกตณฺหา เจว นววิธมาโน จ วฑฺฒตีติ. เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสูติ. สุธมฺมตฺเถโรปิ อิมํ โอวาทํ สุตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา อุฏฺฐายาสนา ปทกฺขิณํ กตฺวา เตน อนุทูเตน ภิกฺขุนา สทฺธึ คนฺตฺวา @เชิงอรรถ: ๑. สี. ม. ยุ. ยา จ. ๒. สี. ยุ. จนฺโททเย. ตํ ยุตฺตตรํ.เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=20&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=20&A=3437&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=20&A=3437&modeTY=2&pagebreak=1#p167
จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]