ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒๐ ภาษาบาลี อักษรไทย ธ.อ.๓ ปุปฺผ-พาลวคฺค

หน้าที่ ๑๖๗.

ลามกเสนาสนานิ เจว อมนุสฺสปริคฺคหิตานิ จ "ตุมฺเห อิธ วสถาติ
วิจาเรนฺโต อาวาเสสุ จ อิสฺสริยํ อิจฺฉติ. ปูชา ปรกุเลสุ จาติ:
เนว มาตาปิตูนํ น ญาตกานํ, ปเรสํเยว กุเลสุ "อโห วติเม
มยฺหเมว ทเทยฺยุํ น อญฺเญสนฺติ เอวํ จตุปฺปจฺจยปูชํ อิจฺฉติ.
มเมว กต มญฺญนฺตูติ: ยสฺส จ พาลสฺส "ยงฺกิญฺจิ วิหาเร
อุโปสถาคาราทิกรณวเสน กตํ นวกมฺมํ, ตํ สพฺพํ อมฺหากํ เถเรน
กตนฺติ เอวํ คิหี จ ปพฺพชิตา จ อุโภปิ มเมว นิสฺสาย กตํ
ปรินิฏฺฐิตํ มญฺญนฺตูติ สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ. มเมว อติวสา อสฺสูติ:
คิหี จ ปพฺพชิตา จ สพฺเพปิ มเมว วเส วตฺตนฺตุ, สกฏโคณวาสีผรสุอาทีนิ
วา ลทฺธพฺพานิ โหนฺตุ อนฺตมโส ยาคุมตฺตมฺปิ ตาเปตฺวา
ปิวนาทีนิ วา, เอวรูเปสุ กิจฺจากิจฺเจสุ ขุทฺทกมหนฺเตสุ กรณีเยสุ
กิสฺมิญฺจิ เอกกิจฺเจปิ มเมว วเส วตฺตนฺตุ, มญฺเญว อาปุจฺฉิตฺวา
กโรนฺตูติ สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ. อิติ พาลสฺสาติ: ยสฺส พาลสฺส
สา จ ๑- อิจฺฉา อยญฺจ เอวรูโป สงฺกปฺโป อุปฺปชฺชติ, ตสฺส เนว
วิปสฺสนา น มคฺคผลานิ วฑฺฒนฺติ, เกวลํ ปนสฺส ฉนฺทาทโย ๒-
สมุทฺทสฺส อุทกํ วิย ฉสุ ทฺวาเรสุ อุปฺปชฺชนกตณฺหา เจว
นววิธมาโน จ วฑฺฒตีติ.
       เทสนาวสาเน พหู โสตาปตฺติผลาทีนิ ปาปุณึสูติ.
       สุธมฺมตฺเถโรปิ อิมํ โอวาทํ สุตฺวา สตฺถารํ วนฺทิตฺวา
อุฏฺฐายาสนา ปทกฺขิณํ กตฺวา เตน อนุทูเตน ภิกฺขุนา สทฺธึ คนฺตฺวา
@เชิงอรรถ: ๑. สี. ม. ยุ. ยา จ.  ๒. สี. ยุ. จนฺโททเย. ตํ ยุตฺตตรํ.



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒๐ หน้าที่ ๑๖๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=20&page=167&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=20&A=3437&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=20&A=3437&modeTY=2&pagebreak=1#p167


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๖๗.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]