อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๑๗.

เอตฺถาปิ เอเสว นโย ฯ อยํ ปเนตฺถ อสมฺโมหตฺถาย วิตฺถารกถา ฯ ยตฺถ กตฺถจิ อนฺตมโส ภิกฺขุนีอุปสฺสยํ อาคเตปิ โวหาริเก ทิสฺวา ภิกฺขุนี อตฺตโน กถํ อาโรเจติ ภิกฺขุนิยา ทุกฺกฏํ ฯ อุปาสโก อตฺตโน กถํ อาโรเจติ ภิกฺขุนิยา ถุลฺลจฺจยํ ฯ ปมํ อุปาสโก อตฺตโน กถํ อาโรเจติ ภิกฺขุนิยา ทุกฺกฏํ ฯ อถ สา อตฺตโน กถํ อาโรเจติ ถุลฺลจฺจยํ ฯ ภิกฺขุนี อุปาสกํ วทติ มม จ ตว จ กถํ ตฺวํเยว อาโรเจหีติ ฯ โส อตฺตโน วา กถํ ปมํ อาโรเจตุ ภิกฺขุนิยา วา ปมาโรจเน ทุกฺกฏํ ทุติยาโรจเน ถุลฺลจฺจยํ ฯ อุปาสโก ภิกฺขุนึ วทติ มม จ ตว จ กถํ ตฺวํเยว อาโรเจหีติ เอตฺถาปิ เอเสว นโย ฯ ภิกฺขุนี กปฺปิยการเกน กถาเปติ ฯ ตตฺถ กปฺปิยการโก วา ภิกฺขุนิยา กถํ ปมํ อาโรเจตุ อิตโร วา อตฺตโน กถํ กปฺปิยการโก วา อุภินฺนํปิ กถํ อิตโร วา อุภินฺนํปิ กถํ อาโรเจตุ ยถา วา ตถา วา อาโรจิยมาเน ปเม อาโรจเน ภิกฺขุนิยา ทุกฺกฏํ ทุติเย ถุลฺลจฺจยํ ฯ ยถา วา ตถา วา อาโรจิตํ ปน อุภินฺนํปิ กถํ สุตฺวา โวหาริเกหิ วินิจฺฉเย กเต อฏฺฏปริโยสานํ นาม โหติ ตสฺมึ อฏฺฏปริโยสาเน ภิกฺขุนิยา ชเยปิ ปราชเยปิ สงฺฆาทิเสโส ฯ สเจ ปน คติคตํ อธิกรณํ โหติ สุตปุพฺพํ โวหาริเกหิ อถ เต ภิกฺขุนิญฺจ อฏฺฏการกญฺจ ทิสฺวาว ตุมฺหากํ กถนกิจฺจํ นตฺถิ ชานาม มยํ เอตมตฺถนฺติ สยเมว วินิจฺฉินิตฺวา เทนฺติ ฯ เอวรูเป อฏฺฏปริโยสาเนปิ ภิกฺขุนิยา อนาปตฺติ ฯ ปมํ อาปตฺติ เอตสฺสาติ ปมาปตฺติโก ฯ

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๑๗. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=517&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10879&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10879&pagebreak=1#p517