อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๑๒.

{๖๖๔} ทุติเย ปาราชิเก ฯ กจฺจิโน สาติ กจฺจินุ สา ฯ อวณฺโณติ อคุโณ ฯ อกิตฺตีติ นินฺทา ฯ อยโสติ ปริวารวิปตฺติ ปรมฺมุขครหา วา ฯ {๖๖๖} สา วา อาโรเจตีติ ยา ปาราชิกํ อาปนฺนา สา สยํ วา อาโรเจติ ฯ อฏฺนฺนํ ปาราชิกานํ อญฺตรนฺติ ภิกฺขูหิ สาธารณานํ จตุนฺนํ อสาธารณานํ จ จตุนฺนเมว อญฺตรํ ฯ อิทญฺจ ปาราชิกํ ปจฺฉา ปญฺตฺตํ ตสฺมา อฏฺนฺนนฺติ วิภงฺเค วุตฺตํ ฯ ปุริเมน ปน สทฺธึ ยุคลกตฺตา อิมสฺมึ โอกาเส ปิตนฺติ เวทิตพฺพํ ฯ ธุรํ นิกฺขิตฺตมตฺเตติ ธุเร นิกฺขิตฺตมตฺเต ฯ วิตฺถารกถา ปเนตฺถ สปฺปาณกวคฺคมฺหิ ทุฏฺุลฺลสิกฺขาปเท วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพา ฯ ตตฺร หิ ปาจิตฺติยํ อิธ ปาราชิกนฺติ อยเมว หิ วิเสโส ฯ เสสํ ตาทิสเมว ฯ {๖๖๕} วชฺชปฏิจฺฉาทิกาติ อิทํปิ อิมิสฺสา ปาราชิกาย นามมตฺตเมว ตสฺมา ปทภาชเน น วิจาริตํ ฯ เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ธุรนิกฺเขปสมุฏฺานํ กายวาจาจิตฺตโต สมุฏฺาติ อกิริยา สญฺาวิโมกฺขํ สจิตฺตกํ โลกวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ อกุสลจิตฺตํ ทุกฺขเวทนนฺติ ฯ ทุติยปาราชิกํ ฯ {๖๖๙} ตติเย ฯ ธมฺเมนาติ ภูเตน วตฺถุนา ฯ วินเยนาติ โจเทตฺวา สาเรตฺวา ฯ ปทภาชนํ ปนสฺส เยน ธมฺเมน เยน วินเยน อุกฺขิตฺโต สุอุกฺขิตฺโต โหตีติ อิมํ อธิปฺปายมตฺตํ ทสฺเสตุํ วุตฺตํ ฯ สตฺถุ สาสเนนาติ ตฺติสมฺปทาย เจว อนุสฺสาวนสมฺปทาย จ ฯ ปทภาชเน ปนสฺส ชินสาสเนน พุทฺธสาสเนนาติ เววจนมตฺตเมว วุตฺตํ ฯ สงฺฆํ วา คณํ วาติอาทีสุ เยน สงฺเฆน กมฺมํ กตํ ตํ สงฺฆํ วา

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๑๒. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=512&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10773&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10773&pagebreak=1#p512