บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒) หน้าที่ ๕๐๙.
ทสฺสิเต คมฺภีเร ฯ วิสฺสโร เม ภวิสฺสตีติ วิรูโป เม สโร ภวิสฺสติ วิปฺปการสทฺโท ภวิสฺสตีติ อตฺโถ ฯ ปฏิมาเนนฺตีติ อเปกฺขมานา ฯ กฺยาหนฺติ กึ อหํ ฯ ชราทุพฺพลาติ ชราย ทุพฺพลา ฯ จรณคิลานาติ ปาทโรเคน สมนฺนาคตา ฯ {๖๕๗-๖๕๘} อวสฺสุตาติ กายสํสคฺคราเคน อวสฺสุตา ตินฺตา กิลินฺนาติ อตฺโถ ฯ ปทภาชเน ปนสฺส ตเมว ราคํ คเหตฺวา สารตฺตาติอาทิ วุตฺตํ ฯ ตตฺถ สารตฺตาติ วตฺถํ วิย รงฺคชาเตน กายสํสคฺคราเคน สุฏฺฐุ รตฺตา ฯ อเปกฺขวตีติ ตสฺเสว ราคสฺส วเสน ตสฺมึ ปุริเส ปวตฺตาย อเปกฺขาย สมนฺนาคตา ฯ ปฏิพทฺธจิตฺตาติ เตน ราเคน ตสฺมึ ปุริเส พนฺธิตฺวา ฐปิตจิตฺตา วิย ฯ เอส นโย ทุติยปทวิภงฺเคปิ ฯ ปุริสปุคฺคลสฺสาติ ปุริสสงฺขาตสฺส ปุคฺคลสฺส ฯ อธกฺขกนฺติ อกฺขกานํ อโธ ฯ อุพฺภชานุมณฺฑลนฺติ ชานุมณฺฑลานํ อุปริ ฯ ปทภาชเน ปน ปทปฏิปาฏิยาเอว เหฏฺฐกฺขกํ อุปริชานุมณฺฑลนฺติ วุตฺตํ ฯ เอตฺถ จ อุพฺภกุปฺปรํปิ อุพฺภชานุมณฺฑเลเนว สงฺคหิตํ ฯ เสสํ มหาวิภงฺเค วุตฺตนเยเนว เวทิตพฺพํ ฯ ปุริมาโย อุปาทายาติ สาธารณปาราชิเกหิ ปาราชิกาโย จตสฺโส อุปาทายาติ อตฺโถ ฯ อุพฺภชานุมณฺฑลิกาติ อิทํ ปน อิมิสฺสา ปาราชิกาย นามมตฺตํ ตสฺมา ปทภาชเน น วิจาริตํ ฯ {๖๕๙} เอวํ อุทฺทิฏฺฐสิกฺขาปทํ ปทานุกฺกเมน วิภชิตฺวา อิทานิ อวสฺสุตาทิเภเทน อาปตฺติเภทํ ทสฺเสตุํ อุภโต อวสฺสุเตติอาทิมาห ฯ ตตฺถ อุภโต อวสฺสุเตติ อุภโต อวสฺสเว ฯ ภิกฺขุนิยา เจว ปุริสสฺส จ กายสํสคฺคราเคน อวสฺสุตภาเวเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๕๐๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=509&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10709&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10709&modeTY=2&pagebreak=1#p509
จบการแสดงผล หน้าที่ ๕๐๙.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]