ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๔๙๖.

หตฺถิอสฺสาทิปริสฺสยาภาวํ โอโลเกตุํ วฏฺฏติ ฯ นิสีทนฺเตนาปิ
โอกฺขิตฺตจกฺขุนาว นิสีทิตพฺพํ ฯ {๕๘๔} อุกฺขิตฺตกายาติ อุกฺเขเปน ฯ
อิตฺถมฺภูตลกฺขเณ กรณวจนํ ฯ เอกโต วา อุภโต วา อุกฺขิตฺตจีวโร
หุตฺวาติ อตฺโถ ฯ อนฺโตอินฺทขีลโต ปฏฺฐาย น เอวํ
คนฺตพฺพํ ฯ นิสินฺนกาเล ธมกรกํ นีหรนฺเตนาปิ จีวรํ อนุกฺขิปิตฺวาว
นีหริตพฺพนฺติ ฯ
                      ปฐโม วคฺโค ฯ
     {๕๘๖} อุชฺชคฺฆิกายาติ มหาหสิตํ หสนฺโต ฯ วุตฺตนเยเนเวตฺถ
กรณวจนํ ฯ {๕๘๘} อปฺปสทฺโท อนฺตรฆเรติ เอตฺถ กิตฺตาวตา อปฺปสทฺโท
โหติ ฯ ทฺวาทสหตฺเถ เคเห อาทิมฺหิ สงฺฆตฺเถโร มชฺเฌ
ทุติยตฺเถโร อนฺเต ตติยตฺเถโรติ เอวํ นิสินเนสุ สงฺฆตฺเถโร
ทุติยตฺเถเรน สทฺธึ มนฺเตติ ฯ ทุติยตฺเถโร ตสฺส สทฺทญฺเจว สุณาติ
กถญฺจ ววฏฺฐเปติ ฯ ตติยตฺเถโร ปน สทฺทเมว สุณาติ กถํ
น ววฏฺฐเปติ ฯ เอตฺตาวตา อปฺปสทฺโท โหติ ฯ สเจ ปน
ตติยตฺเถโร กถํ ววฏฺฐเปติ มหาสทฺโท นาม โหตีติ ฯ
     {๕๙๐} กายํ ปคฺคเหตฺวาติ นิจฺจลํ กตฺวา อุชุเกน กาเยน สเมน
อิริยาปเถน คนฺตพฺพญฺเจว นิสีทิตพฺพญฺจ ฯ {๕๙๒} พาหุํ ปคฺคเหตฺวาติ
นิจฺจลํ กตฺวา ฯ {๕๙๔} สีสํ ปคฺคเหตฺวาติ นิจฺจลํ อุชุํ ฐปยิตฺวา ฯ
                      ทุติโย วคฺโค ฯ
     {๕๙๖-๕๙๘} ขมฺภกโต นาม กฏิยํ หตฺถํ ฐเปตฺวา กตขมฺโภ ฯ โอคุณฺฐิโตติ
สสีสํ ปารุโต ฯ {๖๐๐} อุกฺกุฏิกายาติ เอตฺถ อุกฺกุฏิกา วุจฺจติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๙๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=496&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=10439&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=10439&modeTY=2&pagebreak=1#p496


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๙๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]