ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย วินย.อ. (สมนฺต.๒)

หน้าที่ ๔๖๖.

อาปตฺติยา อทสฺสเน วา อปฏิกมฺเม วา ปาปิกาย ทิฏฺฐิยา
อปฏินิสฺสคฺเค วา ธมฺเมน วินเยน สตฺถุสาสเนน อุกฺขิตฺตกสฺส
อนุโลมวตฺตํ ทิสฺวา กตา โอสารณา ฯ โส โอสารณสงฺขาโต
อนุธมฺโม ยสฺส น กโต อยํ อกฏานุธมฺโม นาม ฯ ตาทิเสน
สทฺธินฺติ อตฺโถ ฯ ฯ เตเนวสฺส ปทภาชเน อกฏานุธมฺโม นาม
อุกฺขิตฺโต อโนสาริโตติ วุตฺตํ ฯ เทติ วา ปฏิคฺคณฺหาติ วาติ
เอกปฺปโยเคน พหูปิ ททโต วา คณฺหโต วา เอกํ ปาจิตฺติยํ ฯ
วิจฺฉินฺทิตฺวา เทนฺตสฺส จ คณฺหนฺตสฺส จ ปโยคคณนาย ปาจิตฺติยานิ ฯ
เสสเมตฺถ อุตฺตานเมว ฯ ติสมุฏฺฐานํ กิริยา สญฺญาวิโมกฺขํ
สจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
                 อุกฺขิตฺตสํโภคสิกฺขาปทํ นวมํ ฯ
     {๔๒๘} ทสมสิกฺขาปเท ฯ ทิฏฺฐิคตํ อุปฺปนฺนนฺติ อริฏฺฐสฺส วิย
เอตสฺสาปิ อโยนิโส อุมฺมชฺชนฺตสฺส อุปฺปนฺนํ ทิฏฺฐิคตํ ฯ นาเสตูติ
เอตฺถ ติวิธา นาสนา สํวาสนาสนา ลิงฺคนาสนา ทณฺฑกมฺมนาสนาติ ฯ
ตตฺถ อาปตฺติยา อทสฺสนาทีสุ อุกฺเขปนา สํวาสนาสนา นาม ฯ
ทูสโก นาเสตพฺโพ เมตฺติยํ ภิกฺขุนึ นาเสถาติ อยํ ลิงฺคนาสนา
นาม ฯ อชฺชตคฺเค เต อาวุโส สมณุทฺเทส น เจว โส ภควา
สตฺถา อปทิสิตพฺโพติ อยํ ทณฺฑกมฺมนาสนา นาม ฯ อยํ อิธ
อธิปฺเปตา ฯ เตนาห เอวญฺจ ปน ภิกฺขเว นาเสตพฺโพ ฯเปฯ
จร ปิเร วินสฺสาติ ฯ ตตฺถ จราติ คจฺฉ ฯ ปิเรติ ปร อมามก ฯ
วินสฺสาติ นสฺส ยตฺถ น เต ปสฺสาม ตตฺถ คจฺฉาติ ฯ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๔๖๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=466&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=9827&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=9827&modeTY=2&pagebreak=1#p466


จบการแสดงผล หน้าที่ ๔๖๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]