อรรถกถาเล่มที่ ๒ ภาษาบาลี อักษรไทย
วินย.อ. (สมนฺต.๒)
หน้าที่ ๑๙๗-๑๙๘.

หน้าที่ ๑๙๗.
เคเห ปน นิสีทิตุํ วา นิปชฺชิตุํ วา น ลพฺภตีติ กุรุนฺทิยํ วุตฺตํ ฯ
อญฺสฺสตฺถายาติ เอตฺถ อตฺตโน าตกปวาริเต น เกวลํ
อตฺตโน อตฺถาย อถโข อญฺสฺสตฺถาย วิญฺาเปนฺตสฺส อนาปตฺตีติ
อยเมโก อตฺโถ ฯ อยํ ปน ทุติโย อญฺสฺสาติ เย อญฺสฺส
าตกปวาริตา เต ตสฺเสว อญฺสฺสาติ ลทฺธโวหารสฺส
พุทฺธรกฺขิตสฺส วา ธมฺมรกฺขิตสฺส วา อตฺถาย วิญฺาเปนฺตสฺส
อนาปตฺตีติ ฯ เสสํ อุตฺตานตฺถเมว ฯ
     สมุฏฺานาทีสุ อิทํปิ ฉสฺสมุฏฺานํ กิริยา โนสญฺาวิโมกฺขํ
อจิตฺตกํ ปณฺณตฺติวชฺชํ กายกมฺมํ วจีกมฺมํ ติจิตฺตํ ติเวทนนฺติ ฯ
       อญฺาตกวิญฺตฺติสิกฺขาปทวณฺณนา นิฏฺิตา ฯ
     {๕๒๒-๕๒๔} เตน สมเยนาติ ตทุตฺตริสิกฺขาปทํ ฯ ตตฺถ อภิหฏฺุนฺติ
อภีติ อุปสคฺโค ฯ หริตุนฺติ อตฺโถ ฯ คณฺหิตุนฺติ วุตฺตํ โหติ ฯ
ปวาเรยฺยาติ อิจฺฉาเปยฺย อิจฺฉํ รุจึ อุปฺปาเทยฺย วเทยฺย
นิมนฺเตยฺยาติ อตฺโถ ฯ อภิหฏฺุํ ปวาเรนฺเตน ปน ยถา วตฺตพฺพํ ตํ
อาการํ ทสฺเสตุํ ยาวตกํ อิจฺฉสิ ตาวตกํ คณฺหาหีติ เอวมสฺส
ปทภาชนํ วุตฺตํ ฯ อถวา ยถา เนกฺขมฺมํ ทฏฺุเขมโตติ เอตฺถ
ทิสฺวาติ อตฺโถ เอวมิธาปิ อภิหฏฺุํ ปวาเรยฺยาติ อภิหริตฺวา
ปวาเรยฺยาติ อตฺโถ ฯ ตตฺถ กายาภิหาโร วา วาจาภิหาโร วาติ
ทุวิโธ อภิหาโร ฯ กาเยน วา วตฺถานิ อภิหริตฺวา ปาทมูเล
เปตฺวา ยตฺตกํ อิจฺฉสิ ตตฺตกํ คณฺหาหีติ วทนฺโต ปวาเรยฺย ฯ
วาจาย วา อมฺหากํ ทุสฺสโกฏฺาคารํ ปริปุณฺณํ ยตฺตกํ อิจฺฉสิ
---------------------------------------------------------------------------------------------
หน้าที่ ๑๙๘.
ตตฺตกํ คณฺหาหีติ วทนฺโต ปวาเรยฺย ฯ ตทุภยํ หิ เอกชฺฌํ กตฺวา
อภิหฏฺุํ ปวาเรยฺยาติ วุตฺตํ ฯ สนฺตรุตฺตรปรมนฺติ สอนฺตรํ อุตฺตรํ
ปรมํ อสฺส จีวรสฺสาติ สนฺตรุตฺตรปรมํ ฯ นิวาสเนน สทฺธึ
ปารุปนํ อุกฺกฏฺปริจฺเฉโท อสฺสาติ วุตฺตํ โหติ ฯ ตโต จีวรํ
สาทิตพฺพนฺติ ตโต อภิหฏจีวรโต เอตฺตกํ จีวรํ คเหตพฺพํ น อิโต
ปรนฺติ อตฺโถ ฯ ยสฺมา ปน อจฺฉินฺนสพฺพจีวเรน ติจีวริเกเนว
ภิกฺขุนา เอวํ ปฏิปชฺชิตพฺพํ อญฺเน อญฺถาปิ ตสฺมา ตํ
วิภาคํ ทสฺเสตุํ สเจ ตีณิ นฏฺานิ โหนฺตีติ อาทินา นเยน
ตสฺส ปทภาชนํ วุตฺตํ ฯ ตตฺรายํ วินิจฺฉโย ฯ ยสฺส ตีณิ
นฏฺานิ เตน เทฺว สาทิตพฺพานิ ฯ เอกํ นิวาเสตฺวา เอกํ
ปารุปิตฺวา อญฺ สภาคฏฺานโต ปริเยสิสฺสติ ฯ ยสฺส เทฺว
นฏฺานิ เตน เอกํ สาทิตพฺพํ ฯ สเจ ปกติยาว สนฺตรุตฺตเรน
จรติ เทฺว สาทิตพฺพานิ ฯ เอวํ เอกํ สาทิยนฺเตเนว สโม
ภวิสฺสติ ฯ เอกํ นฏฺ น สาทิตพฺพํ ฯ ยสฺส ตีสุ เอกํ นฏฺ
น สาทิตพฺพํ ฯ ยสฺส ปน ทฺวีสุ เอกํ นฏฺ เอกํ สาทิตพฺพํ ฯ
ยสฺส ปน เอกํเยว โหติ ตญฺจ นฏฺ เทฺว สาทิตพฺพานิ ฯ
ภิกฺขุนิยา ปน ปญฺจสุปิ นฏฺเสุ เทฺว สาทิตพฺพานิ ฯ จตูสุ
นฏฺเสุ เอกํ สาทิตพฺพํ ฯ ตีสุ นฏฺเสุ กิญฺจิ น สาทิตพฺพํ ฯ
โก ปน วาโท ทฺวีสุ วา เอกสฺมึ วา ฯ เยนเกนจิ หิ
สนฺตรุตฺตรปรมตาย าตพฺพํ ตโต อุตฺตรึ น ลพฺภตีติ อิทเมตฺถ
ลกฺขณํ ฯ {๕๒๖} เสสกํ อาหริสฺสามีติ เทฺว จีวรานิ กตฺวา เสสกํ ปุน


เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๙๗-๑๙๘.
http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=197&pages=2&pagebreak=1&edition=pali
ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ  :-
http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=4132&pagebreak=1
http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=4132&pagebreak=1#p197