อรรถกถาเล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๗๙.

สภาเย วา ตสฺส สมฺมุเข นครทฺวารมูเล วา เตสํเยว หตฺถปาเส วา อรุณํ ^๑- อุฏฺฐาเปตพฺพํ ฯ อปริกฺขิตฺโตติ อิมินา ตสฺเสว คามสฺส นานูปจารตา ทสฺสิตา ฯ เอเตเนวูปาเยน สพฺพตฺถ เอกูปจารตา จ นานูปจารตา จ เวทิตพฺพา ฯ ปาลิยํ ปน คาโม เอกูปจาโร นามาติ เอวํ อาทิมฺหิ อชฺโฌกาโส เอกูปจาโร นามาติ เอวํ อนฺเต จ เอกเมว มาติกาปทํ อุทฺธริตฺวา ปทภาชนํ วิตฺถาริตํ ฯ ตสฺมา ตสฺเสว ปทสฺสานุสาเรน สพฺพตฺถ ปริกฺเขปาทิวเสน เอกูปจารตา อปริกฺเขปาทิวเสน นานูปจารตา จ เวทิตพฺพา ฯ {๔๘๐-๔๘๑} นิเวสนาทีสุ โอวรกาติ คพฺภานํเยเวตํ ปริยายวจนํ ฯ หตฺถปาสา วาติ คพฺภสฺส วา ฆรสฺส วา หตฺถปาสา ฯ ทฺวารมูเล วาติ สพฺเพสํ สาธารเณ ฆรทฺวารมูเล วา ฯ หตฺถปาสา วาติ คพฺภสฺส วา ฆรสฺส วา ฆรทฺวารมูลสฺส วา หตฺถปาสา ฯ {๔๘๒-๔๘๗} อุทฺโทสิโตติ ยานาทีนํ ภณฺฑานํ สาลา ฯ อิโต ปฏฺฐาย นิเวสเน วุตฺตนเยเนว วินิจฺฉโย เวทิตพฺโพ ฯ อฏฺโฏติ ปฏิราชาทิปฏิพาหนตฺถํ อิฏฺฐกาหิ กโต พหลภิตฺติโก จตุปฺปญฺจภูมิโก ปฏิสฺสยวิเสโส ฯ มาโลติ เอกกูฏสงฺคหิโต จตุรสฺสปาสาโท ฯ ปาสาโทติ ทีฆปาสาโท ฯ หมฺมิยนฺติ มุณฺฑจฺฉทนปาสาโท ฯ {๔๘๙} สตฺตพฺภนฺตราติ เอตฺถ เอตํ อพฺภนฺตรํ อฏฺฐวีสติหตฺถํ โหติ ฯ สตฺโถติ สเจ สตฺโถ คจฺฉนฺโต คามํ วา นทึ วา ปริยาทยิตฺวา ติฏฺฐติ อนฺโต ปวิฏฺเฐน สทฺธึ เอกาพทฺโธ หุตฺวา โอรญฺจ ปารญฺจ ผริตฺวา ฐิโต โหติ @เชิงอรรถ: ^๑. ปุํลิงฺโค กาตพฺโพ ฯ อิโต ปเรสุปิ ตเถว กาตพฺพํ.

เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๒ หน้าที่ ๑๗๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=2&page=179&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=2&A=3752&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=2&A=3752&modeTY=2&pagebreak=1#p179