ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ขุทฺทก.อ. (ปรมตฺถโช.)

หน้าที่ ๒๑๖.

         ตตฺถ "สนฺตุฏฺฐี จ กตญฺญุตา"ติ เอตฺถ วุตฺตปฺปเภเทน ทฺวาทสวิเธน
สนฺโตเสน สนฺตุสฺสตีติ สนฺตุสฺสโก. อถวา ตุสฺสตีติ ตุสฺสโก, สเกน ตุสฺสโก,
สนฺเตน ตุสฺสโก, สเมน ตุสฺสโกติ สนฺตุสฺสโก. ตตฺถ สกํ นาม "ปิณฺฑิยาโลปโภชนํ
นิสฺสายา"ติ เอวํ อุปสมฺปทมณฺฑเล อุทฺทิฏฺฐํ อตฺตนา จ สมฺปฏิจฺฉิตํ
จตุปจฺจยชาตํ, เตน สุนฺทเรน วา อสุนฺทเรน วา สกฺกจฺจมสกฺกจฺจํ วา ทินฺเนน
ปฏิคฺคหณกาเล ปริโภคกาเล จ วิการมทสฺเสตฺวา ยาเปนฺโต "สเกน ตุสสโก"ติ
วุจฺจติ. สนฺตํ นาม ยํ ลทฺธํ โหติ อตฺตโน วิชฺชมานํ, เตน สนฺเตเนว
ตุสฺสนฺโต ตโต ปรมํ ๑- อปฏฺเฐนฺโต อตฺริจฺฉตํ ปชหนฺโต "สนฺเตน ตุสฺสโก"ติ
วุจฺจติ. สมํ อิฏฺฐานิฏฺเฐสุ อนุนยปฺปฏิฆปฺปหานํ, เตน สเมน สพฺพารมฺมเณสุ
ตุสฺสนฺโต "สเมน ตุสฺสโก"ติ วุจฺจติ.
         สุเขน ภริยตีติ สุภโร, สุปฺโปโสติ วุตฺตํ โหติ. โย หิ ภิกฺขุ
มนุสฺเสหิ สาลิมํโสทนาทีนํ ปตฺเต ปูเรตฺวา ทินฺเนปิ ทุมฺมุขภาวํ อนตฺตมนภาวเมว
จ ทสฺเสติ, เตสํ วา สมฺมุขาว ตํ ปิณฺฑปาตํ "กึ ตุเมฺหหิ ทินฺนนฺ"ติ
อปสาเทนฺโต สามเณรคหฏฺฐาทีนํ เทติ, เอส ทุพฺภโร. เอตํ ทิสฺวา มนุสฺสา
ทูรโตว ปริวชฺเชนฺติ "ทุพฺภโร ภิกฺขุ น สกฺกา โปสิตุนฺ"ติ. ๒- โน ปน ยงฺกิญฺจิ
ขูลํ วา ปณีตํ วา อปฺปํ วา พหุํ วา ลภิตฺวา อตฺตมโน วิปฺปสนฺนมุโข หุตฺวา
ยาเปติ, ๓- เอส สุภโร. เอตํ ทิสฺวา มนุสฺสา อติวิย วิสฺสตฺถา โหนฺติ, "อมฺหากํ
ภทฺทนฺตา ๔- สุภโร โถกโถเกนปิ ตุสฺสติ, มยเมว ตํ โปเสสฺสามา"ติ ปฏิญฺญํ
กตฺวา โปเสนฺติ. เอวรูโป อิธ สุภโรติ อธิปฺเปโต.
         อปฺปํ กิจฺจมสฺสาติ อปฺปกิจฺโจ, น กมฺมารามตาภสฺสารามตาสงฺคณิการามตาทิ-
อเนกกิจฺจพฺยาวโฏ, อถวา สกลวิหาเร นวกมฺมสํฆปริโภคสามเณรอารามิก-
โวสาสนาทิกิจฺจวิรหิโต, อตฺตโน เกสนขจฺเฉทนปตฺตจีวรปริกมฺมาทึ กตฺวา
สมณธมฺมกิจฺจปโร โหตีติ วุตฺตํ โหติ.
         สลฺลหุกา วุตฺติ อสฺสาติ สลฺลหุกวุตฺติ. ยถา เอกจฺโจ พหุภณฺฑโก ๕-
ภิกฺขุ ทิสา ปกฺกมนกาเล พหุปตฺตจีวรปจฺจตฺถรณเตลคุฬาทึ มหาชเนน
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม., อิ. ปรํ   ฉ.ม. โปเสตุนฺติ   อิ. ยาติ
@ ฉ.ม., อิ. ภทนฺโต   ฉ.ม. พหุภณฺโฑ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๒๑๖. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=17&page=216&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=17&A=5708&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=17&A=5708&modeTY=2&pagebreak=1#p216


จบการแสดงผล หน้าที่ ๒๑๖.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]