ขอนอบน้อมแด่
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า
                      พระองค์นั้น
บทนำ  พระวินัยปิฎก  พระสุตตันตปิฎก  พระอภิธรรมปิฎก  ค้นพระไตรปิฎก  ชาดก  หนังสือธรรมะ 
หน้า
แสดง
หน้า
คลิกเพื่อเปลี่ยน ฐญ เป็นแบบดั้งเดิม
อรรถกถาเล่มที่ ๑๗ ภาษาบาลี อักษรไทย ขุทฺทก.อ. (ปรมตฺถโช.)

หน้าที่ ๑๔๙.

         เอวมิเมหิ ทฺวีหิ ปเทหิ ยํ มนุสฺสานํ โวหารูปคํ อลงฺการ-
ปริโภคูปโภคญฺจ ๑- ชาตรูปรชตมุตฺตามณิเวฬุริยปวาลโลหิตงฺกมสารคลฺลาทิกํ, ยญฺจ
มุตฺตามณิวาลุกตฺถตาย ภูมิยา รตนมยวิมาเนสุ อเนกโยชนสตวิตฺถเตสุ ภวเนสุ
อุปฺปนฺนานํ นาคสุปณฺณาทีนํ วิตฺตํ, ตํ นิทฺทิฏฺฐํ โหติ. สคฺเคสุ วาติ กามาวจร-
รูปาวจรเทวโลเกสุ. เต หิ โสภเณน กมฺเมน อิริยนฺติ คมฺมนฺตีติ  ๒- สคฺคา.
สุฏฺฐุ วา อคฺคาติปิ สคฺคา. ยนฺติ ยํ สสฺสามิกํ วา อสฺสามิกํ วา. รตนนฺติ
รตึ นยติ วหติ ชเนติ ๓- วฑฺเฒตีติ รตนํ. ยํกิญฺจิ จิตฺติกตํ มหคฺฆํ อตุลํ
ทุลฺลภทสฺสนํ อโนมสตฺตปริโภคญฺจ, ตสฺเสตํ อธิวจนํ. ยถาห:-
                "จิตฺตีกตํ มหคฺฆญฺจ      อตุลํ  ทุลฺลภทสฺสนํ
                 อโนมสตฺตปริโภคํ      รตนนฺเตน วุจฺจตี"ติ.
         ปณีตนฺติ อุตฺตมํ เสฏฺฐ อนปฺปกํ ๔- มนาปํ. เอวํ อิมินา คาถาปเทน
ยํ สคฺเคสุ อเนกโยชนสตปฺปมาณสพฺพรตนมยวิมานสุธมฺมเวชยนฺตปฺปภูตีสุ สสฺสามิกํ,
ยญฺจ พุทฺธุปฺปาทวิรเหน อปายเมว ปริปูเรนฺเตสุ สคฺเคสุ ๕- สุญฺญวิมานปฏิพทฺธํ
อสฺสามิกํ, ยํ วา ปนญฺญมฺปิ ปฐวีมหาสมุทฺทหิมวนฺตาทินิสฺสิตมสฺสามิกํ รตนํ, ตํ
นิทฺทิฏฺฐํ โหติ.
         น โน สมํ อตฺถิ ตถาคเตนาติ นอิติ ปฏิเสเธ. โนอิติ
อวธารเณ. สมนฺติ ตุลฺยํ. อตฺถีติ วิชฺชติ. ตถาคเตนาติ พุทฺเธน. กึ วุตฺตํ
โหติ? ยํ เอตํ วิตฺตญฺจ รตนญฺจ ปกาสิตํ, เอตฺถ เอกมฺปิ พุทฺธรตนสทิสํ รตนํ
เนวตฺถิ. ยมฺปิ หิ ตํ วิตฺตํ จิตฺติกตฏฺเฐน รตนํ. เสยฺยถีทํ? รญฺโญ จกฺกวตฺติสฺส
จกฺกรตนํ มณิรตนญฺจ, ยมฺหิ อุปฺปนฺเน มหาชโน น อญฺญตฺถ จิตฺติการํ กโรติ,
น โกจิ ปุปฺผคนฺธาทีนิ คเหตฺวา ยกฺขฏฺฐานํ วา ภูตฏฺฐานํ วา คจฺฉติ, สพฺโพปิ
ชโน จกฺกรตนํ มณิรตนเมว จิตฺตึ กโรติ ๖- ปูเชติ, ตํ ตํ วรํ ปตฺเถติ,
ปตฺถิตปตฺถิตญฺจสฺส เอกจฺจํ สมิชฺฌติ, ตมฺปิ รตนํ พุทฺธรตเนน สมํ นตฺถิ. ยทิ หิ
จิตฺติกตฏฺเฐน รตนํ, ตถาคโตว รตนํ. ตถาคเต หิ อุปฺปนฺเน เยเกจิ มเหสกฺขา
เทวมนุสฺสา น เต อญฺญตฺร จิตฺติการํ กโรนฺติ, น กิญฺจิ อญฺญํ ปูเชนฺติ. ตถา
@เชิงอรรถ:  ฉ.ม. อลงฺการปริโภคูปคญฺจ   ฉ.ม. อชิยนฺตีติ   ฉ.ม., อิ. ชนยติ
@ ฉ.ม. อตปฺปกํ   ฉ.ม. สตฺเตสุ   ฉ.ม. จิตฺตีการํ กโรติ, อิ. จิตฺติกโรติ



เนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๗ หน้าที่ ๑๔๙. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=17&page=149&pages=1&modeTY=2&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=17&A=3939&modeTY=2&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=17&A=3939&modeTY=2&pagebreak=1#p149


จบการแสดงผล หน้าที่ ๑๔๙.

บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]