บทนำ พระวินัยปิฎก พระสุตตันตปิฎก พระอภิธรรมปิฎก ค้นพระไตรปิฎก ชาดก หนังสือธรรมะ | |||
อรรถกถาเล่มที่ ๑๖ ภาษาบาลี อักษรไทย องฺ.อ. (มโนรถ.๓) หน้าที่ ๓๑๘.
ทสกนิปาตวณฺณนา ๑. ปมปณฺณาสก ๑. อานิสํสวคฺค ๑. กิมตฺถิยสุตฺตวณฺณนา [๑] ทสกนิปาตสฺส ปเม กุสลานิ สีลานีติ อนวชฺชสีลานิ. อมงฺกุภาวสฺส อวิปฺปฏิสารสฺส อตฺถาย สํวตฺตนฺตีติ อวิปฺปฏิสารตฺถานิ. โสปิ ๑- เนสํ อานิสํโสติ อวิปฺปฏิสารานิสํสานิ. ยถาภูตาณทสฺสนตฺโถติอาทีสุ ยถาภูตาณทสฺสนํ นาม ตรุณวิปสฺสนา, นิพฺพิทา นาม พลววิปสฺสนา, วิราโค นาม มคฺโค, วิมุตฺติ นาม อรหตฺตผลํ, าณทสฺสนํ นาม ปจฺจเวกฺขณาณํ. อรหตฺตาย ปูเรนฺตีติ ๒- อรหตฺตตฺถาย คจฺฉนฺติ. ๒. เจตนากรณียสุตฺตวณฺณนา [๒] ทุติเย น เจตนาย กรณียนฺติ น เจเตตฺวา กปฺเปตฺวา ปกปฺเปตฺวา กาตพฺพํ. ธมฺมตา เอสาติ ธมฺมสภาโว เอโส, การณนิยโม อยํ. อภิสนฺเทนฺตีติ ปวตฺเตนฺติ. ปริปูเรนฺตีติ ปริปุณฺณํ กโรนฺติ. อปราปรํ ๓- คมนายาติ โอริมตีรภูตา เตภูมิกวฏฺฏา นิพฺพานปารํ คมนตฺถาย. ๓-๕. อุปนิสสุตฺตตฺตยวณฺณนา [๓-๕] ตติเย หตูปนิโสติ หตการโณ. จตุตฺถปญฺจเมสุ ทฺวีหิ เถเรหิ กถิตภาโวว วิเสโส. @เชิงอรรถ: ๑ ฉ.ม. โสว ๒ ฉ.ม. อคฺคาย ปเรนฺตีติ ๓ ฉ.ม. อปรา ปารํเนื้อความอรรถกถาฉบับภาษาบาลี อักษรไทย เล่มที่ ๑๖ หน้าที่ ๓๑๘. http://84000.org/tipitaka/read/attha_page.php?book=16&page=318&pages=1&edition=pali ศึกษาพระสูตร (เนื้อความ) นี้แยกตามสารบัญ :- http://84000.org/tipitaka/pitaka_item/read_th.php?B=16&A=7151&pagebreak=1 http://84000.org/tipitaka/atthapali/th_line.php?B=16&A=7151&pagebreak=1#p318
จบการแสดงผล หน้าที่ ๓๑๘.
บันทึก ๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๑. การแสดงผลนี้อ้างอิงข้อมูลจากอรรถกถาบาลี อักษรไทย. หากพบข้อผิดพลาด กรุณาแจ้งได้ที่ [email protected]